Στην ιστορική «Βίλα Μπιάνκα» ενώθηκε με τα δεσμά του γάμου, απόψε, ένα νέο ζευγάρι από τη Θεσσαλονίκη. Ήταν ο πρώτος πολιτικός γάμος, ο οποίος τελέστηκε, όχι σε κάποια ψυχρή δημαρχιακή αίθουσα, αλλά σε μια πανέμορφη ιστορική βίλα, ιδιοκτησίας, βεβαίως, του δήμου Θεσσαλονίκης....
Ο γαμπρός, Μάριος Δ. και η νύφη, Έλενα Δ., σε συνεννόηση με το δήμο, αναζήτησαν μια διαφορετική νότα στην πιο σημαντική στιγμή της ζωής τους, επιδιώκοντας να γίνει η γαμήλια τελετή σε ένα χώρο πιο ευχάριστο και πιο ζεστό από το δημαρχείο. Ο δήμος ανταποκρίθηκε και τους παραχώρησε για τις ανάγκες του γάμου τους, την αριστοκρατική βίλα, αλλά και το προαύλιο της για να κάνουν αμέσως μετά την τελετή και τη δεξίωση τους.
«Θέλαμε κάτι ξεχωριστό, πιο ιδιαίτερο για αυτή τη στιγμή και αυτό πραγματικά το νοιώσαμε σε αυτό το ατμοσφαιρικό κτίριο. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε το δήμο και συνιστούμε να έχει συνέχεια αυτή η πρακτική και με άλλα ζευγάρια» δήλωσε ο ευτυχής γαμπρός.
Η δημοτική αρχή είναι διατεθειμένη να συνεχιστεί κατά περίπτωση η διάθεση δημοτικών κτιρίων με ιστορία και σημασία για την πόλη σε πολίτες για διάφορες κοινωνικές τελετές.
«Ο κανονισμός γράφει ότι οι πολιτικοί γάμοι πρέπει να τελούνται σε δημοτικό κτίριο, κάτι το οποίο περιορίζει λίγο την επιλογή των χώρων. Αλλά, όπου ο δήμος διαθέτει κάποιο ανάλογο κτίριο, αυτό θα μπορούσε να είναι ανοιχτό στους δημότες για κάποιες σημαντικές ιδιαίτερες κοινωνικές τελετές, εφ’ όσον ζητηθεί» δήλωσε στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο αντιδήμαρχος Κ. Ζέρβας.
Υπό τους ήχους της ορχήστρας βιολιών ο γαμπρός και η νύφη, αφού ολοκληρώθηκε το τυπικό, πέρασαν στον κήπο της αριστοκρατικής βίλας και δεξιώθηκαν τους καλεσμένους τους. Πανευτυχείς ήταν και οι δύο κουμπάροι του ζεύγους, αλλά και οι καλεσμένοι, που δήλωσαν ότι πρέπει ανάλογες πρωτοβουλίες να ενθαρρύνονται από τις αρχές, σε όλα τα σημαντικά παλιά κτίρια, ώστε να τα προσεγγίζουν οι πολίτες και να έρχονται σε επαφή με την ιστορία τους.
Η Βίλα (Κάζα) Μπιάνκα
Η Βίλα Μπιάνκα (Casa Bianca) βρίσκεται στη συμβολή της Λεωφόρου Β. Όλγας με την οδό Θεμιστοκλή Σοφούλη.
Κτίστηκε, την περίοδο 1911-1913, σε σχέδια του διάσημου αρχιτέκτονα της εποχής, Pietro Arrigoni για την εύπορη οικογένεια του Ντίνο και της Μπλανς Φερναντέζ. Αργότερα κατοικήθηκε από την απόγονό τους Αλίνα, που ερωτεύτηκε και παντρεύτηκε τον αξιωματικό του ελληνικού στρατού Σπύρο Αλιμπέρτη, παρά την αντίθετη γνώμη της οικογένειας της.
Η βίλα Μπιάνκα έμεινε ακατοίκητη μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και επλήγη από τους σεισμούς του 1978, αλλά διασώθηκε και ανακαινίστηκε πλήρως τη δεκαετία του 1990. Σήμερα η βίλα Μπιάνκα λειτουργεί ως παράρτημα της Δημοτικής Πινακοθήκης.
Το ιστορικό κτίριο αποτελεί μέρος μόνο, μιας σειράς σημαντικών κτιρίων εκλεκτικιστικού ρυθμού, του τέλους του 19ου αι. και των αρχών του 20ου αι., που χρησιμοποιήθηκαν ως ιδιωτικές κατοικίες των ευπόρων κατοίκων της πόλης, οι οποίες ξεκινούν από την παραλιακή λεωφόρο και φτάνουν μέχρι και την περιοχή, όπου είναι χτισμένη η βίλα Αλλατίνι.
Πρόκειται για ένα διώροφο οίκημα με υπόγειο και σοφίτα, με επιρροές και από την Αρ Νουβό (Art-Nouveaux), με ελλειπτικά κιγκλιδώματα και φεγγίτες, περίτεχνες σιδεριές και πλούσια διακόσμηση. Ο ρυθμός του είναι εκλεκτικιστικός και η τεχνοτροπία του σύμφωνη με το ρεύμα, που στις αρχές του αιώνα, παρατηρείται στην αρχιτεκτονική ανάλογων κτιρίων της κεντρικής Ευρώπης. Παράλληλα με τη στέγαση της δημοτικής πινακοθήκης παραχωρείται από το δήμο και για άλλες πολιτιστικές και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, κυρίως εικαστικές, αλλά είναι η πρώτη φορά που διατίθεται για γαμήλια τελετή.newpost
Ο γαμπρός, Μάριος Δ. και η νύφη, Έλενα Δ., σε συνεννόηση με το δήμο, αναζήτησαν μια διαφορετική νότα στην πιο σημαντική στιγμή της ζωής τους, επιδιώκοντας να γίνει η γαμήλια τελετή σε ένα χώρο πιο ευχάριστο και πιο ζεστό από το δημαρχείο. Ο δήμος ανταποκρίθηκε και τους παραχώρησε για τις ανάγκες του γάμου τους, την αριστοκρατική βίλα, αλλά και το προαύλιο της για να κάνουν αμέσως μετά την τελετή και τη δεξίωση τους.
«Θέλαμε κάτι ξεχωριστό, πιο ιδιαίτερο για αυτή τη στιγμή και αυτό πραγματικά το νοιώσαμε σε αυτό το ατμοσφαιρικό κτίριο. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε το δήμο και συνιστούμε να έχει συνέχεια αυτή η πρακτική και με άλλα ζευγάρια» δήλωσε ο ευτυχής γαμπρός.
Η δημοτική αρχή είναι διατεθειμένη να συνεχιστεί κατά περίπτωση η διάθεση δημοτικών κτιρίων με ιστορία και σημασία για την πόλη σε πολίτες για διάφορες κοινωνικές τελετές.
«Ο κανονισμός γράφει ότι οι πολιτικοί γάμοι πρέπει να τελούνται σε δημοτικό κτίριο, κάτι το οποίο περιορίζει λίγο την επιλογή των χώρων. Αλλά, όπου ο δήμος διαθέτει κάποιο ανάλογο κτίριο, αυτό θα μπορούσε να είναι ανοιχτό στους δημότες για κάποιες σημαντικές ιδιαίτερες κοινωνικές τελετές, εφ’ όσον ζητηθεί» δήλωσε στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο αντιδήμαρχος Κ. Ζέρβας.
Υπό τους ήχους της ορχήστρας βιολιών ο γαμπρός και η νύφη, αφού ολοκληρώθηκε το τυπικό, πέρασαν στον κήπο της αριστοκρατικής βίλας και δεξιώθηκαν τους καλεσμένους τους. Πανευτυχείς ήταν και οι δύο κουμπάροι του ζεύγους, αλλά και οι καλεσμένοι, που δήλωσαν ότι πρέπει ανάλογες πρωτοβουλίες να ενθαρρύνονται από τις αρχές, σε όλα τα σημαντικά παλιά κτίρια, ώστε να τα προσεγγίζουν οι πολίτες και να έρχονται σε επαφή με την ιστορία τους.
Η Βίλα (Κάζα) Μπιάνκα
Η Βίλα Μπιάνκα (Casa Bianca) βρίσκεται στη συμβολή της Λεωφόρου Β. Όλγας με την οδό Θεμιστοκλή Σοφούλη.
Κτίστηκε, την περίοδο 1911-1913, σε σχέδια του διάσημου αρχιτέκτονα της εποχής, Pietro Arrigoni για την εύπορη οικογένεια του Ντίνο και της Μπλανς Φερναντέζ. Αργότερα κατοικήθηκε από την απόγονό τους Αλίνα, που ερωτεύτηκε και παντρεύτηκε τον αξιωματικό του ελληνικού στρατού Σπύρο Αλιμπέρτη, παρά την αντίθετη γνώμη της οικογένειας της.
Η βίλα Μπιάνκα έμεινε ακατοίκητη μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και επλήγη από τους σεισμούς του 1978, αλλά διασώθηκε και ανακαινίστηκε πλήρως τη δεκαετία του 1990. Σήμερα η βίλα Μπιάνκα λειτουργεί ως παράρτημα της Δημοτικής Πινακοθήκης.
Το ιστορικό κτίριο αποτελεί μέρος μόνο, μιας σειράς σημαντικών κτιρίων εκλεκτικιστικού ρυθμού, του τέλους του 19ου αι. και των αρχών του 20ου αι., που χρησιμοποιήθηκαν ως ιδιωτικές κατοικίες των ευπόρων κατοίκων της πόλης, οι οποίες ξεκινούν από την παραλιακή λεωφόρο και φτάνουν μέχρι και την περιοχή, όπου είναι χτισμένη η βίλα Αλλατίνι.
Πρόκειται για ένα διώροφο οίκημα με υπόγειο και σοφίτα, με επιρροές και από την Αρ Νουβό (Art-Nouveaux), με ελλειπτικά κιγκλιδώματα και φεγγίτες, περίτεχνες σιδεριές και πλούσια διακόσμηση. Ο ρυθμός του είναι εκλεκτικιστικός και η τεχνοτροπία του σύμφωνη με το ρεύμα, που στις αρχές του αιώνα, παρατηρείται στην αρχιτεκτονική ανάλογων κτιρίων της κεντρικής Ευρώπης. Παράλληλα με τη στέγαση της δημοτικής πινακοθήκης παραχωρείται από το δήμο και για άλλες πολιτιστικές και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, κυρίως εικαστικές, αλλά είναι η πρώτη φορά που διατίθεται για γαμήλια τελετή.newpost
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου