σε πεδία που θα έδιναν υπαρκτή ελπίδα για προστασία κυρίως των μόνιμων θυμάτων της κρίσης ,ελπίδα για τους ανθρώπους της δημιουργίας ,ελπίδα για την παραγωγή νέου πλούτου αλλα και μηνύματα για συγκρούσεις με όλους όσους αναχαιτιζουν τον πλούτο σε βάρος όλων όσων την πλήρωσαν.
Η συμμετοχή στην διαμόρφωση αυτου του σκηνικού έδωσε ένα θολό μήνυμα •μόνο των προσώπων που θα εγκατασταθούν στα υπουργεία και ότι οσοι διαμορφωνουν το σκηνικο ειναι απολύτως συμβατικοι και προβλέψιμοι παίχτες σε ένα σύστημα που εκτός των άλλων για να εμπνεύσει χρειαζόταν και περιεχόμενα πολιτικών και ασυνιθιστες και μη αναμενομενες συγκρούσεις που δεν έγιναν και δεν φαίνεται να γίνουν ποτε.(τράπεζες, δικαιοσύνη, ΜΜΕ κ.λ.π)
Δηλαδή κινήσεις και πρωτοβουλίες που θα αναπτερωναν το χαμένο ηθικό και την ελπιδα χιλιάδων ανθρώπων .
Ο Σαμαράς ήταν και είναι αδύνατον να τις κάνει και απέδειξε ότι δεν μπορει και γιατι ειναι αλλη η φιλοσοφια του και γιατί, δεν είναι πολιτικός παίκτης εμπιστοσυνης.
Το έδειξε άλλωστε διαχρονικά με τις πολιτικές του θεσμικές απρεπειες και υπονομευσεις απέναντι στους εταίρους του,και εναντίον του Γ.Παπανδρέου.
Το ΠΑΣΟΚ προσχώρησε σε μια υπουργοκεντρικη αντίληψη χωρίς να έχει θέσει τους όρους και τις προϋποθέσεις , χωρίς αυτές να έχουν συζητηθεί ,και με ατολμία απέναντι στον Δεξιο Σαμαρά που πίστευει ότι αυτο είναι το εκβιαστικο του πλεονέκτημα.
Το ΠΑΣΟΚ ΣΊΓΟΥΡΑ δεν μπορούσε να ρίξει την κυβέρνηση ,μπορούσε όμως να οριοθετησε το κλεισιμο του κυκλου της κρισης ,να θέσει περιεχόμενα πολιτικών και συγρουσεις και αλλαγές με όσους κυρίως παρεμποδίζουν την διεύρυνση του πλούτου στην χώρα απ όπου κι αν προέρχονται ,και να απαιτήσει να είναι το σύνολο των δυνάμεων που σχημάτισαν κυβέρνηση μετα τις εκλογές με άλλον πρωθυπουργο και όχι τον Σαμαρά .
Μετα απο όλα αυτα η μεγάλη πλειοψηφία των υποστηρικτών της δημοκρατικής παράταξης αναρωτιέται ποιο θα είναι το ιδεολογικό και πολιτικο πρόσημο διαφοροποίησης απο την δεξιά , στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου