Τα θύματα αυτά έρχονται να συμπληρώσουν τα 125 εκατομμύρια κορίτσια και γυναίκες που ως σήμερα έχουν πέσει θύματα ακρωτηριασμού, ενώ υπάρχουν 30 εκατομμύρια κορίτσια τα οποία εξακολουθούν να διατρέχουν τον κίνδυνο να υποστούν το ίδιο μέσα στην επόμενη δεκαετία.
Στα 57 εκατομμύρια παιδιά ηλικίας δημοτικού που το 2011 δεν πήγαν σχολείο,
Στα νοικοκυριά στις 63 αναπτυσσόμενες χώρες όπου το ένα στα τέσσερα παιδιά που εγγράφονται στο δημοτικό, πιθανότατα θα εγκαταλείψει το σχολείο πριν την τελευταία τάξη.
Στις αναπτυσσόμενες χώρες, όπου περίπου 200 εκατομμύρια παιδιά ηλικίας κάτω των 5 "υποφέρουν από καχεκτική ανάπτυξη και τα προβλήματα υγείας οφείλονται στην κακή διατροφή στα πρώτα χρόνια τους," σύμφωνα με έκθεση της UNICEF
Επίσης, σύμφωνα με τη Unicef 1 εκατομμύριο παιδιά πωλούνται στην Ασία με σκοπό την πορνεία. Από αυτά το 50% πωλούνται από γνωστό και φιλικό πρόσωπο, το 40% πωλούνται από τις ίδιες τις οικογένειες τους και το 10% από λοιπούς συγγενείς. Ο αριθμός των παιδόφιλων τουριστών υπολογίζεται ότι αποτελεί το 1% του συνολικού αριθμού των ταξιδιωτών.
Σύμφωνα με στατιστικές της UNICEF στη Νότιο Σαχάρα της Αφρικής 1 στα 3 παιδιά είναι θύματα της παιδικής εργασίας∙ αυτό το ποσοστό αντιπροσωπεύει 69 εκατομμύρια παιδιά.
Στη Νότιο Ασία άλλα 44 εκατομμύρια παιδιά συμμετέχουν στην παιδική εργασία, με τα παιδιά που ζουν στις φτωχότερες οικογένειες και στις αγροτικές περιοχές να αποτελούν τους πλέον πιθανούς υποψήφιους να μπουν σε εργασία.
Στην Ελλάδα χωρίς να είναι γενικευμένο το φαινόμενο παιδικής εργασίας και κακομεταχείρισης, όλοι έχουμε δει τα παιδιά των φαναριών που έχουν υποχρεωθεί να δουλεύουν για να στηρίξουν υλικά ομάδες ενηλίκων που τα εκμεταλλεύονται. Σε πολλές περιπτώσεις έχει αποκαλυφθεί η εργασία παιδιών με επικίνδυνα μηχανήματα, μπορεί να είναι «αόρατα» σε μας, υπάρχουν όμως και εργάζονται σε σπίτια ως βοηθοί, πίσω από τοίχους εργαστηρίων και σε χωράφια.
Αυτά είναι στοιχεία από μερικές μόνο από τις πολλές στατιστικές που δείχνουν μια τραγική εικόνα, καταγράφουν περίτρανα την αδυναμία των ανθρώπων, των κοινωνιών και κυρίως, όλων των εξουσιών πολιτικών, θρησκευτικών, οικονομικών να αντιμετωπίσουν ένα κυρίαρχο ζήτημα που σχετίζεται με την αξία και την προσωπικότητα του ανθρώπου και πολύ περισσότερο με το μέλλον του, που στην πραγματικότητα είναι αυτά τα παιδιά.
Τη στιγμή που οι μεγάλες εξουσίες με μεγάλη ευκολία θέτουν βέτο για θέματα επικοινωνιακά τη στιγμή που οι δυτικές χώρες δείχνουν να ξαφνιάζονται από τις ηλεκτρονικές παρακολουθήσεις των ΗΠΑ δείχνουν αδύναμες μάλλον αδιάφορες να αντιμετωπίσουν το κεντρικό θέμα της πείνας και του βασανισμού των παιδιών.
Τη στιγμή που καταναγκαστική εργασία παιδιών αυξάνεται κατακόρυφα, ο δυτικός κόσμος πανηγυρίζει για το iphone, που είναι αποτέλεσμα εργασίας ανήλικων παιδιών.
Την ίδια ώρα όμως, οι πλουσιότερες χώρες στον κόσμο (G20 ) δεν μπορούν να συμφωνήσουν σε θέματα ανεργίας των νέων, πόσο μάλλον σε θέματα προστασίας των παιδιών από την βία και την κακομεταχείριση.
Και εμείς; Οι απλοί πολίτες χωρίς την δύναμη της εξουσίας ; περιμένουμε να δούμε ένα βίντεο, να ακούσουμε μια ιστορία να εξαγριωθούμε και μετά να ασχοληθούμε με το αν θα είναι αγόρι ή κορίτσι ο απόγονος των πριγκίπων της μεγάλης Βρετανίας.
Δεν πρέπει να νιώθουμε άμοιροι ευθυνών. Έχουμε τη δύναμη να πιέσουμε τις εξουσίες, γιατί τα παιδιά αυτά τα βλέπουμε στους δρόμους που περνάμε, είτε να βρίσκονται στα φανάρια, είτε ξαπλωμένα στις αγκαλιές των μητέρων τους που ζητιανεύουν να τα χτυπά ο ήλιος αλύπητα.
Πόσες φορές εμείς οι ίδιοι ζητήσαμε από τα κέντρα εξουσίας στο Δήμο, στον Νομό, την περιφέρεια, τους Υπουργούς, στα ΜΜΕ, στις Εκκλησίες, στα κόμματα να δώσουν λύσεις ; όχι λύσεις πυροτέχνημα απλά και μόνο για να καταγράψουμε στο ενεργητικό μας, δήθεν ευαισθησίες. Λύσεις οριστικές. Γιατί απλά και ένα παιδί να πεινάει και ένα μόνο παιδί να βασανίζεται δεν μπορεί να είναι ανεκτό για μια κοινωνία, ιδιαίτερα στην εποχή μας.
Όμως, το βίντεο του Μεξικού είναι, επίσης, αποκαλυπτικό της υποκρισίας. Στην προκειμένη περίπτωση η εξουσία δεν εξαντλεί, όπως παρουσίασαν όλα τα ελληνικά ΜΜΕ, την αυστηρότητα στο ανήλικο νεαρό. Γιατί αυστηρότητα δεν είναι να τον προσβάλλεις, να του πάρεις τα τσιγάρα και στη συνέχεια να τον αφήσεις να συνεχίζει την ίδια δουλειά. Αυστηρός θα ήταν ο αστυνομικός αν προχωρούσε σύμφωνα με το νόμο σε κατάσχεση των τσιγάρων και όχι φυσικά με τρόπο που το έκανε, αλλά στη συνέχεια αναλάμβανε η πολιτεία να δώσει στο παιδί αυτό προοπτική για να ζήσει.
Όμως και σ αυτήν την περίπτωση, τα ΜΜΕ μέσα από τις εικόνες ενδιαφέρονταν να αυξήσουν την θεαματικότητα και όχι να καταδείξουν την ουσία του προβλήματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου