«Από εδώ, σήμερα, δυο μέρες πριν τις εκλογές φωνάζουμε όλοι μαζί: Όχι στην είσοδο στην Βουλή των οπαδών του νεοναζισμού και των νοσταλγών της δικτατορίας.» φώναζε ο Βαγγέλης Βενιζέλος από την εξέδρα του Συντάγματος δύο μέρες πριν τις εκλογές του Μαΐου του 2012. Τότε κανείς δεν τον άκουγε.
Τον Δεκέμβρη του 2012 ο Βαγγέλης Βενιζέλος εισάγει στον δημόσιο διάλογο την έννοια του συνταγματικού Τόξου και ζητάει από όλα τα δημοκρατικά κόμματα να συνταχθούν στον αγώνα κατά του νεοναζισμού, κατά του φασισμού. Και πάλι κανείς δεν τον άκουσε. Τα κόμματα του αντιμνημονιακού τόξου μιλάγανε για «επικοινωνιακά κόλπα» τουΠΑΣΟΚ κατά του «λαΐκού κινήματος» και αρνιόντουσαν να συνεργαστούν με το «κακό μνημονιακό» Πασοκ. Η ΝΔαπο την άλλη ενδιαφερότανε μόνο να διατηρήσει το δίπολο με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Τον Μάρτιο του 2012 το ΠΑΣΟΚ του Βαγγέλη Βενιζέλου καταθέτει πρόταση νόμου αντιναζιστικού νομοσχεδίου. Τα άλλα κόμματα το αγνόησαν επιδεκτικά. Λίγους μήνες αργότερα η επιμονή του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ να έρθει το νομοσχέδιο στη Βουλή επιφέρει κυβερνητική κρίση, με τα στελέχη της ΝΔ να ρωτούν το ΠΑΣΟΚ: «Μα θα οδηγήσετε τη χώρα σε εκλογές για ένα αντιρατσιστικό νομοσχέδιο;». Ο Βαγγέλης Βενιζέλος απαντούσε: «Το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο είναι κρίσιμο γιατί έχει αξιακό, ιδεολογικό και ιστορικό περιεχόμενο» και τόνιζε «Η πολιτική μας εκστρατεία κατά της ρατσιστικής, κοινωνικής, πολιτικής βίας, είναι μια επιλογή αξιακή για μας.»
Οι μήνες πέρναγαν και ο Βαγγέλης Βενιζέλος επαναλάμβανε μονότονα «Η Χρυσή Αυγή είναι εγκληματική οργάνωση με προκάλυμμα πολιτικού κόμματος» ζητώντας να επιβληθεί η έννομη τάξη.
Έπρεπε να προηγηθεί η δολοφονία ενός Έλληνα, του Πάυλου Φύσσα, για να πάρει την απόφαση ο Αντώνης Σαμαράς να εφαρμόσει όσα του υποδείκνυε ο Βαγγέλης Βενιζέλος επί μήνες και του υπέδειξε και στην τελευταία σύσκεψη την περασμένη βδομάδα.
Τις τελευταίες μέρες βλέπουμε επιτέλους την Δημοκρατία να αντιδρά. Οι μαζικές συλλήψεις των βουλευτών τηςΧρυσής Αυγής, συμπεριλαμβανομένου και του αρχηγούς τους, είναι η αρχή του τέλους του εφιάλτη. Τώρα είναι η ώρα της Δημοκρατίας. Ο Βαγγέλης Βενιζέλος δεν μπορεί παρά να νιώθει απολύτως δικαιωμένος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου