Πιερρακάκης: 8 μαθήματα από την ελληνική κρίση

Στο Όσλο της Νορβηγίας βρέθηκε το μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ και επικεφαλής της Μονάδας Νέων Επιστημόνων, Κυριάκος Πιερρακάκης όπου είχε προσκληθεί από το μεγαλύτερο ιδιωτικό fund της χώρας (Formuesforvaltning) για να δώσει μια παρουσίαση για τα μαθήματα της ελληνικής κρίσης.

Ο κ. Πιερρακάκης μίλησε την Τρίτη το βράδυ σε 400 στελέχη και επενδυτές από τον ιδιωτικό τομέα της Νορβηγίας για 8 μαθήματα τα οποία προκύπτουν από την Ελληνική κρίση σε οικονομικό, θεσμικό, πολιτικό και

κοινωνικό επίπεδο.

«Φυσικά, η Νορβηγία είναι στον αντίποδα με την Ελλάδα με δεδομένα τα μυθικά αποθέματα που έχει σε πετρέλαιο τα οποία εκ των πραγμάτων οδηγούν τη χώρα σε εξαιρετικά δημόσια οικονομικά και λόγω του επιπέδου των θεσμών της (εν αντιθέσει π.χ. με άλλες χώρες με αποθέματα πετρελαίου στην Αφρική ή τη Μ.Ανατολή). Συγκεκριμένα, η Νορβηγία έχει ένα από τα μεγαλύτερα πλεονάσματα στον προϋπολογισμό της, καθώς και ένα εξαιρετικά μεγάλο πλεόνασμα στο εξωτερικό της ισοζύγιο, ενώ σε ότι αφορά την κοινωνική της συνοχή, είναι η χώρα με τα μεγαλύτερο κοινωνικό κεφάλαιο (δηλαδή σχέσεις εμπιστοσύνης) στον πλανήτη», είπε σε σημείο της ομιλία του και πρόσθεσε: «Εκεί όμως που παρουσιάζει σημαντική υστέρηση είναι στους δείκτες καινοτομίας και επιχειρηματικότητας».

Ο κ. Πιερρακάκης έκανε μια σύντομη παρουσίαση του ελληνικού οικοσυστήματος καινοτομίας, το πως αυτό ξεκίνησε από κάτω προς τα πάνω και πως σήμερα, σε καιρό κρίσης και με προβληματική ρευστότητα από τις τράπεζες η Ελλάδα έχει δει σειρά νέων εταιριών υψηλής τεχνολογίας να δημιουργούνται στην επικράτειά της – και λόγω επιτυχημένων κρατικών πολιτικών, όπως η δημιουργία 4 funds μέσα από τη συνεργασία JEREMIE/EIF και ελληνικού ιδιωτικού τομέα.

Ο κ. Πιερρακάκης μοιράστηκε με το κοινό την εκτίμηση πως στο συγκεκριμένο θέμα η Ελλάδα σταδιακά αποκτά εξαγώγιμη τεχνογνωσία και πως ακόμα και μια χώρα τόσο πλούσια όσο η Νορβηγία θα είχε πολλά να μάθει από το παράδειγμα της Ελλάδας.

Ο κ. Πιερρακάκης στάθηκε επίσης στα πολιτικά μαθήματα της κρίσης, δηλαδή στο ότι οι οικονομικές αποφάσεις δε λαμβάνουν χώρα στο κενό αλλά σε ένα πλαίσιο συγκεκριμένων εσωτερικών και εξωτερικών συσχετισμών, του οποίους και μετέπειτα επηρεάζουν εκ νέου με τα οικονομικά αποτελέσματα που παράγουν, καθώς και στην ανάγκη «επιλεκτικότητας» σε ότι αφορά την εφαρμογή οικονομικών θεωριών σε κρίσεις.

«Να μην ασχολούμαστε με το χρώμα της γάτας, αλλά με το αν η γάτα πράγματι πιάνει ποντίκια», τόνισε. Το τελικό μάθημα είναι ότι όπως οι κρίσεις πάντοτε τελειώνουν, αντίστοιχα πολλές φορές υπερεκτιμούμε τις δυνατότητές μας σε καιρούς ευημερίας.
Άλλωστε, ήταν λίγα μόλις χρόνια πρίν που η Ελλάδα αναπτυσσόταν με εξαιρετικά μεγάλους ρυθμούς ανάπτυξης, κάτι που ανεστράφη με την εκδήλωση της κρίσης.

thepaper