Του Παύλου Πασσαλίδη : "Ο επαγγελματισμός φορέων και πολιτών στην Τοπική Ανάπτυξη"

Η αποκεντρωμένη τοπική και περιφερειακή ανάπτυξη είναι σε διαρκή εξέλιξη. Αφορά πρωτίστως την Ελληνική αγροτική ύπαιθρο όπου ζουν και εργάζονται πάνω από το μισό του πληθυσμού της χώρας και σε έκταση πάνω από 90%.
Προχωράει ήδη η σύζευξη των γεωργικών και μη γεωργικών δραστηριοτήτων κατά τρόπο που εξασφαλίζεται αξιόλογη πρωτογενή παραγωγή αλλά και ταυτόχρονα επιχειρηματική
δράση στο εμπόριο αλλά και τη μεταποίηση – βιοτεχνικό τομέα και υπηρεσίες.

Έχει παγιωθεί πλέον η πολυλειτουργικότητα της υπαίθρου ως φιλοσοφία και στην πράξη κατά τα τελευταία 20 χρόνια. Όπως επίσης επικρατεί πλέον η αστική σκέψη και τρόπος ζωής παντού.

Είναι αξιοσημείωτο από την άλλη το γεγονός ότι το ανθρώπινο δυναμικό της υπαίθρου μπολιάζεται αδιάλειπτα με νέους με υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο με τη συνδρομή βέβαια και της τεχνολογίας.

Συνεπώς η ύπαιθρος – αγροτικός χώρος έχει τη δυνατότητα να μετεξελίσσεται, να βελτιώνει την ικανότητα να αφομοιώνει νεωτερισμούς, να υιοθετεί την έννοια του ανταγωνισμού, της ποιότητας της καινοτομίας και τελικά την διαμόρφωση και προσαρμογή στις ανάγκες της γνώσης και της αγοράς.

Επισημαίνουμε το γεγονός ότι οι μικρές, πολύ μικρές και οικογενειακές επιχειρήσεις της υπαίθρου μειονεκτούν απελπιστικά ένταντι των οργανωμένων επιχειρήσεων που έχουν τη δυνατότητα αξιοποίησης ανθρώπινου δυναμικού – συνεργατών, τεχνολογίας και τεχνογνωσίας, να δέχονται και αξιοποιούν έγκυρη και έγκαιρη πληροφορία. Να παίρνουν αποφάσεις που περιορίζουν το επιχειρηματικό ρίσκο.

Αποτελεί αδήριτη ανάγκη πλέον η κατά τόπους δημιουργία δομών στήριξης των κατοίκων, των επιχειρήσεων και των φορέων της υπαίθρου με σκοπό:

ü Να παρέχουν ολοκληρωμένες υπηρεσίες ενημέρωσης πληροφόρησης και συμβουλευτικής στήριξης σε μεμονωμένα άτομα, επιχειρήσεις και φορείς.

ü Να στηρίζουν τις τοπικές επιχειρήσεις και τους τοπικούς φορείς στην ανάπτυξη επιχειρηματικών συνεργασιών και ανταλλαγών και στην αναβάθμιση των δεξιοτήτων των εργαζόμενων ή μελών τους.

Αρκεί η πολιτική βούληση αυτών που θα αποφασίσουν εθνικά και τοπικά, αλλά και των πολιτών που οφείλουν να αναζητούν την πληροφόρηση να μπουν στη διαδικασία της τοπικής ανάπτυξης θωρακισμένοι με γνώσεις και επαγγελματισμό.

Και μια εξήγηση: Τα παραπάνω είναι αναγκαία αλλά και εφικτά. Η υλοποίηση τους είναι ανεξάρτητη από το γενικό κλίμα της κρίσης, που εξάλλου δεν είναι μόνο σημερινή.

Χρειάζεται νέο κλίμα, τοπικές πρωτοβουλίες, ενότητα, συνέργεια και συνεργασίες, ώστε να μεγιστοποιηθεί η αποτελεσματικότητα της επιχειρηματικότητας στην ύπαιθρο.

Υπάρχουν τα εργαλεία: είναι το θεσμικό πλαίσιο και η εγκατεστημένη ισχύς γνώσης και εμπειρίας δημόσιων και ιδιωτικών πιστοποιημένων φορέων, που δρουν ως ενδιάμεσοι σον σχεδιασμό και υλοποίηση εθνικών και κοινοτικών προγραμμάτων.

Το πρόβλημα της χώρας δεν είναι μόνο η αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης. Είναι και η οργάνωση των τοπικών κοινωνιών για το ατομικό, αλλά και κοινό καλό, την πρόοδό τους.