Το πρώτο βιολί: Τσέρνομπιλ: 30 χρόνια από τη χειρότερη πυρηνική καταστροφή στον κόσμο

Τρίτη 26 Απριλίου 2016

Τσέρνομπιλ: 30 χρόνια από τη χειρότερη πυρηνική καταστροφή στον κόσμο

Ήταν τις πρώτες ώρες της 26ης Απριλίου του 1986, όταν μια κακότεχνη δοκιμή στο πυρηνικό εργοστάσιο της τότε σοβιετικής Ουκρανίας προκάλεσε την κατάρρευση που εξάπλωσε θανατηφόρα σύννεφα ατομικού υλικού στην ατμόσφαιρα, αναγκάζοντας δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους να

εγκαταλείψουν τα σπίτια τους.

Στην πόλη Σλάβουτικ, που χτίστηκε από τους εργαζόμενους που ζούσαν κοντά στο πυρηνικό εργοστάσιο, θα τελεστεί μνημόσυνο, ενώ τελετή θα γίνει και σε εκκλησία του Κιέβου προς τιμή των οικογενειών των θυμάτων. Αργότερα, ο Πρόεδρος της Ουκρανίας Πέτρο Ποροσένκο θα παραστεί σε τελετή κοντά στο εργοτάξιο.

Χθες, παραμονή της συμπλήρωσης των 30 χρόνων, μερικοί από τους επιζήσαντες επέστρεψαν στα σπίτια τους στην πόλη Πριπιάτ. «Σχεδόν δεν βρήκα το διαμέρισμα, εννοώ είναι δάσος τώρα -τα δέντρα μεγαλώνουν μέσα από το πεζοδρόμιο μέχρι τις στέγες. Όλα τα δωμάτια είναι άδεια, τα γυαλιά έχουν φύγει από τα παράθυρα και τα πάντα είναι κατεστραμμένα», λέει μία 66χρονη γυναίκα που ζούσε εκεί, η Ζόγια Περοβοτζένκο.

Η συμπλήρωση των 30 χρόνων έρχεται τη στιγμή που ένα γιγάντιο έργο είναι κοντά στην ολοκλήρωσή του. Πρόκειται για μία χαλύβδινη αψίδα, κόστους 1,5 δισ. ευρώ, η οποία θα περικλείσει τον κατεστραμμένο αντιδραστήρα, αποτρέποντας έτσι μία πιθανή διαρροή για τα επόμενα 100 χρόνια.

Το πρότζεκτ γίνεται χάρη στις δωρεές περισσότερων από 40 χωρών. Ο Ουκρανός πρωθυπουργός είπε ότι το μάθημα που διδαχθήκαμε από το Τσέρνομπιλ πρέπει να διαδοθεί σε ολόκληρο τον κόσμο.

Πάνω από μισό εκατομμύριο πολιτικό και στρατιωτικό προσωπικό εκπαιδεύτηκε από την πρώην Σοβιετική Ένωση, οι λεγόμενοι «εκκαθαριστές», για να καθαρίσει και να συγκεντρώσει τη ραδιενεργή τέφρα, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.

31 εργαζόμενοι στον πυρηνικό σταθμό και πυροσβέστες έχασαν τη ζωή τους μετά το ατύχημα καθώς είχαν εκτεθεί υπερβολικά στη ραδιενέργεια, ενώ τα επόμενα χρόνια, χιλιάδες υπέκυψαν σε ασθένειες που συνδέονται με αυτή, όπως για παράδειγμα ο καρκίνος, ενώ ακόμα και σήμερα ο μακροπρόθεσμος αριθμός των νεκρών αλλά και οι επιπτώσεις στην υγεία του κόσμου παραμένει ένα ζήτημα που απασχολεί ιδιαίτερα την επιστημονική κοινότητα και όχι μόνο.

Ένας από τους εργαζόμενους στο Τσέρνομπιλ που αργότερα εκπαιδεύτηκε και ως εκκαθαριστής, θυμάται τη στιγμή που ανέβηκε στην ταράτσα της πολυκατοικίας τους, στην Πριπιάτ, για να δει τον πυρηνικό σταθμό. Όπως λέει, σήμερα αισθάνεται ένοχος που επέτρεψε και στον μικρό του γιο να αντικρίσει το θέαμα, καθώς σήμερα φοράει γυαλιά.

2.600 τετραγωνικά χιλιόμετρα που στο μεγαλύτερο βαθμό είναι πλέον δάση και έλη, στα σύνορα της Ουκρανίας και της Λευκορωσίας, θα παραμείνουν ακατοίκητα για χρόνια ενώ θα απαγορεύεται και η πρόσβαση στους απερίσκεπτους επισκέπτες.

Η καταστροφή και η αντίδραση της κυβέρνησης απέδειξε τις αδυναμίες του σοβιετικού συστήματος που χαρακτηριζόταν από την έντονη γραφειοκρατία και την εμμονή στην μυστικοπάθεια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού αποτελεί το γεγονός ότι η εντολή να εκκενωθεί η περιοχή δεν δόθηκε παρά μόνο 36 ώρες μετά. Για παράδειγμα, η εντολή εκκένωσης ήρθε μόνο 36 ώρες μετά το ατύχημα.

Όπως είχε δηλώσει ο πρώην σοβιετικός ηγέτης Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, το Τσέρνομπιλ είναι ένα από τα καρφιά στο φέρετρο της Σοβιετικής Ένωσης η οποία τελικά κατέρρευσε το 1991.

To Τσέρνομπιλ σήμερα: