Ένταξη του ελληνικού χρέους στην ατζέντα του Γιούρογκρουπ τη στιγμή που η κυβέρνηση περνούσε το νέο πακέτο μέτρων στην Αθήνα. Το πιάσαμε το υπονοούμενο. Οι Ευρωπαίοι στηρίζουν με κάθε τρόπο τον Αλέξη Τσίπρα. Δεν υπάρχει μέρα που να μην υπάρξει δήλωση, δράση, απόφαση υπέρ της ελληνικής κυβέρνησης. Από όλους. Ο Ντράγκι, ο
Ντάισεμπλουμ, ο Γιούνκε, η Μέρκελ, ο Ολάντ, ο Σουλτς, ο Πινέλα, ο Ρέντσι και φυσικά οι παλιοί μας φίλοι οι Αμερικανοί. Όλοι Τσίπρα. Γιατί;
Φυσικά στην πολιτική τίποτε δεν γίνεται τυχαία.Υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι για τους οποίους εκδηλώνεται η ολομέτωπη στήριξη σε μια κυβέρνηση που δεν τα πάει και καλά στο εσωτερικό.
Πρώτον, η κυβέρνηση εφαρμόζει πιστά το Μνημόνιο -ανεξάρτητα από τις σκηνοθετημένες αντιρρήσεις που προβάλλει στο εσωτερικό για να ικανοποιήσει το ακροατήριο της και να εκτονώσει τις αντιδράσεις.
Δεύτερον, ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας έχει δείξει μεγάλη κατανόηση στις ανάγκες και τις επιλογές των Ευρωπαίων. Ιδίως σε ότι αφορά το προσφυγικό με τα κλειστά σύνορα, τη συμφωνία με την Τουρκία και την παρουσία του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο.
Τρίτον, η κυβέρνηση Τσίπρα υλοποιεί ένα πολιτικό σχέδιο πέρα από το Μνημόνιο: την μετακίνηση της χώρας στο επίπεδο της Ρουμανίας – Βουλγαρίας σε ό,τι αφορά τους μισθούς τις συντάξεις και τις παροχές του κράτους -στα πλαίσια της εκτίμησης ότι η Ελλάδα πρέπει να ζει πλέον με βάση τις δυνάμεις της προκειμένου να παραμείνει στη Ευρωζώνη.
Τέταρτον. Όλοι στην Ευρώπη έχουν πειστεί ότι με τον Τσίπρα στην κυβέρνηση όλα τα προηγούμενα μπορούν να υλοποιηθούν όπως έχουν σχεδιαστεί, ενώ με άλλη κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ στην αντιπολίτευση θα ήταν αδύνατο.
Πέμπτον. Ο ΣΥΡΙΖΑ με την ισχυρή κοινοβουλευτική στήριξη είναι η μόνη σταθερά στη χώρα αυτή τη στιγμή καθώς πειστική εναλλακτική λύση δεν διαφαίνεται και ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί να εξασφαλίζει τον έπαινο ορισμένων εσωτερικών κέντρων, αλλά στην Ευρώπη έχει δρόμο ακόμη.
Έκτον. Ο Αλέξης Τσίπας -που δεν έχει μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο σε βάρος του- έχει πείσει τους Ευρωπαίους ότι μπορεί να αντιμετωπίσει τη διαφθορά, τις οικογένειες που συγκεντρώνουν οικονομική και πολιτική εξουσία και τους «νταβατζήδες». Ένα θέμα που ενδιαφέρει ιδιαίτερα τους κοινοτικούς παράγοντες.
Έβδομον, ο μεγάλος φόβος των Ευρωπαίων είναι το ενδεχόμενο της ακυβερνησίας σε περίπτωση που προκύψουν πρόωρες εκλογές και θα συνεχίσουν να παρέχουν τη στήριξή τους στον Τσίπρα μέχρι να προκύψει αξιόπιστος αντίπαλός του.
Τέλος, υπάρχει έναν ακόμη λόγος που κάνουν τους Ευρωπαίους να «ψηφίζουν» Τσίπρα αυτή την περίοδο. Καθώς ξέρουν καλά πλέον τα ελληνικά πολιτικά πράγματα αντιλαμβάνονται ότι η ισχυρή σκηνική παρουσία του έναντι των αντιπάλων του τον καθιστά στα μάτια τους προτιμότερο ως σύμμαχο, παρά ως εχθρό.
Συμπέρασμα. Το κλίμα «η κυβέρνηση πέφτει όπου νάναι», που διαμορφώνουν ορισμένα εκδοτικά συστήματα, δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Ο Τσίπρας θα παραμείνει ως τη λήξη του Μνημονίου κατά πάσα πιθανότητα καθώς δεν έχει να αντιμετωπίσει ενδιάμεσες εκλογές που θα μπορούσαν να αναδείξουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Κερδίζοντας χρόνο, όμως, όλα τα ενδεχόμενα για τη συνέχεια μένουν ανοιχτά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου