Φ.Γεννηματά: Όσοι μιλούν για μέτωπα, σύμπλευση ή συναγερμούς με την ΝΔ είναι οι μεγάλοι «χορηγοί» του ΣΥΡΙΖΑ.

Σημεία Ομιλίας της Επικεφαλής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και Προέδρου του ΠΑΣΟΚ Φώφης Γεννηματά στην εκδήλωση με θέμα «Ανάπτυξη, Δουλειές, εργασιακά δικαιώματα»

Η στάση του κ. Ερντογαν απειλεί την Ειρήνη και την σταθερότητα της ευρύτερης περιοχής
Οι δηλώσεις του κ. Ερντογαν περιέχουν απροκάλυπτες απειλές κατά

της Εθνικής μας ασφάλειας.
Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας εξαγγέλλει και εντυπωσιακά εξοπλιστικά προγράμματα που προσδίδουν στις δηλώσεις του χαρακτήρα ανοικτής απειλής.
Η στάση αυτή που απειλεί και την Ειρήνη και την σταθερότητα της ευρύτερης περιοχής, πρέπει να αντιμετωπιστεί εγκαίρως με ψυχραιμία και αποφασιστικότητα. Με σχεδιασμό και ουσιαστικές ενέργειες.

Ανησυχούμε ιδιαίτερα γιατί κάθε φορά που αυτή η Κυβέρνηση διαπραγματεύεται
Αυτές τις ημέρες εξελίσσεται η διαπραγμάτευση για το «κλείσιμο» της δεύτερης αξιολόγησης του Ελληνικού Προγράμματος.

Ανησυχούμε ιδιαίτερα γιατί η Κυβέρνηση αυτή έχει μια μοναδική ικανότητα να δημιουργεί αδιέξοδα. Με αυτό τον τρόπο πάει στην διαπραγμάτευση με την πλάτη στον τοίχο και τελικά για να «διασωθεί» τα δίνει όλα.

Ο κ.Τσίπρας και η Κυβέρνησή του έχουν γίνει οι πιο πρόθυμοι, στους πιο συντηρητικούς κύκλους της Ευρώπης και τις απαιτήσεις τους.
Επιλέγει τις δήθεν εύκολες στην εφαρμογή, αλλά καταστροφικές στην πράξη «λύσεις» των νέων φόρων, των περικοπών συντάξεων και κοινωνικών παροχών, της αφαίρεσης εργασιακών δικαιωμάτων, οδηγώντας την κοινωνία στην ανασφάλεια, στην απόγνωση και σε συνεχή υποχώρηση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών.
Εμείς δεν πιστεύουμε ότι η λύση στο πρόβλημα της Ελλάδας είναι η συνέχιση της λιτότητας.
Δεν είναι λύση η ζούγκλα στην αγορά εργασίας.
Η λύση βρίσκεται στη δυνατότητα που έχουν οι παραγωγικές δυνάμεις του τόπου να συνεργαστούν. Με βάση ένα πλαίσιο αποδεκτό από τους κοινωνικούς εταίρους.
Εμείς, η Δημοκρατική παράταξη είμαστε οι μόνοι που ιστορικά καταφέραμε να ενώσουμε, να συνθέσουμε αυτές τις δυνάμεις και να οδηγήσουμε στην ανάπτυξη, την πρόοδο την Ελληνική κοινωνία, μέσα από τον κοινωνικό διάλογο.
Ξέρουμε και μπορούμε να το πετύχουμε ξανά.

Η χώρα χρειάζεται μια κοινωνική συμφωνία
Βασισμένη σε μια νέα σχέση κράτους – κοινωνίας- αγοράς. Σχέση συνεργατική και όχι σχέση αντιπαλότητας.
Μία συμφωνία των Κοινωνικών Εταίρων η οποία θα διασφαλίζει τουλάχιστον για ένα μεσοδιάστημα τις σημερινές αποδοχές των Εργαζομένων και θα στοχεύει στη δημιουργία θέσεων πλήρους απασχόλησης.
Είναι η ώρα να μιλήσουμε για Εργαζόμενους και όχι απασχολούμενους.
Μία συμφωνία που θα παρέχει ισχυρά φορολογικά κίνητρα για επενδύσεις.
Όχι επιλεκτικά και μόνο σε όσους αγοράζουν δημόσιες επιχειρήσεις, οι οποίοι απολαμβάνουν ένα εξαιρετικό καθεστώς σε σχέση με τους υπόλοιπους επιχειρηματίες, αλλά σε κάθε επιχειρηματία, που θα φέρει νέες θέσεις εργασίας.

Πραγματικές ρυθμίσεις για το χρέος, με σχέδιο και όχι άλλα επικοινωνιακά κόλπα.
Ασφαλώς έχει ιδιαίτερη σημασία το θέμα του χρέους, όπως και οι ουσιαστικές αλλαγές που πρέπει να υπάρξουν στην συμφωνία ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ.
Ρυθμίσεις όμως πραγματικές, με σχέδιο και όχι άλλα επικοινωνιακά κόλπα.
Δυστυχώς η Κυβέρνηση δεν δείχνει να βάζει μυαλό. Επιχειρεί με ψέματα, για άλλη μια φορά, να δημιουργήσει εντυπώσεις χωρίς περιεχόμενο.
Αφού εγκατέλειψε τις δεσμεύσεις προς την χώρα από το Eurogroup του 2012, συμφώνησε το Μάη του 16 ότι η ουσιαστική συζήτηση για το χρέος θα γίνει μετά το 2018 και την λήξη του προγράμματος.
Όπως ακριβώς το επιθυμεί ο κ. Σόιμπλε.
Τώρα εμφανίζει τα βραχυπρόθεσμα μέτρα (επιτόκια – κατώτατο όριο – τοκοχρεολύσια) τα οποία μάλιστα έπρεπε να δοθούν μετά την Α’ Αξιολόγηση, ως νέα συζήτηση για το χρέος και τη συζήτηση του Μαΐου ως οδικό χάρτη για τα επόμενα βήματα.
Όπως και την ένταξη στην ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ που έπρεπε να είχε γίνει από την αρχή του 2015.
Και αυτά με αντάλλαγμα νέα πρόσθετα μέτρα, νέο μνημόνιο με το ΔΝΤ.
Δυστυχώς πρόκειται για μια ακόμη επιχείρηση εξαπάτησης του Ελληνικού λαού.
Ακόμα όμως και αν η συζήτηση για το χρέος προχωρούσε από μόνη της δεν θα ήταν αρκετή.
Γιατί το κλειδί είναι η Ανάπτυξη. Είναι η πραγματική οικονομία.
Γιατί αν δεν έχουμε ανάπτυξη 2,7% το 2017, θα λειτουργήσει ο «κόφτης» στους μισθούς, στις συντάξεις, θα επιβληθούν νέοι φόροι.
Και έτσι αναπαράγεται ο φαύλος κύκλος, το μεγάλο αδιέξοδο.
Δύο πρόσφατα παραδείγματα σηματοδοτούν που βρισκόμαστε:
Α. Τον Οκτώβριο είχαμε 80.000 απολύσεις, περισσότερες από τις προσλήψεις, και δεν οφείλονται μόνο στη λήξη της Τουριστικής περιόδου, γιατί πρόκειται για αριθμό ρεκόρ. Κατέρρευσε λοιπόν ένα ακόμη Κυβερνητικό επιχείρημα για την μείωση της ανεργίας.
Β. το 61,68% των νέων προσλήψεων είναι πια σε μερική απασχόληση ή εκ περιτροπής εργασία.
Φτώχεια. Ισοπέδωση. Κοινωνία με οργή και ανασφάλεια.

Δεν μπορεί να αναιρέσουμε τα κοινωνικά Δικαιώματα των Εργαζόμενων στο βωμό μίας ατέρμονης λιτότητας.
Δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό από εμάς ότι οι γενιές που έρχονται θα ζήσουν πολύ χειρότερα από τις προηγούμενες. Είναι μία θέση αρχής, είναι μία θέση αξιών.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ ΑΝΕΛ, έχει χάσει το δρόμο της, και σε αυτό τον τομέα.

Η ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής Οικονομίας, της Ελληνικής επιχείρησης δεν μπορεί να στηριχθεί σε νέα μείωση του κόστους εργασίας. 
Η περαιτέρω μείωση των εισοδημάτων των Εργαζομένων, η συνεχής ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, η μείωση του βασικού μισθού, απλά θα στερήσουν πόρους από την κατανάλωση και θα οδηγήσουν σε περαιτέρω μείωση του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος.
Ο στόχος της ανταγωνιστικότητας δεν θα επιτευχθεί, διότι η χαμηλά αμειβόμενη εργασία, δεν μπορεί να καλύψει το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας που έχουμε απέναντι σε χώρες με πολύ χαμηλότερο βιοτικό επίπεδο, ή με εκμετάλλευση παιδικής εργασίας, ή με χαμηλότερα ποιοτικά κριτήρια στην παραγωγή προϊόντων.
Οι περαιτέρω «μειώσεις» θα πλήξουν την παραγωγικότητα, καθώς θα αποχωρούν οι καλύτεροι, θα αποθαρρύνεται η παραγωγική εργασία των υπολοίπων και θα δυσχεραίνεται η προσέλκυση αξιόλογων νέων, θα «ενθαρρύνεται» η μετανάστευση των νέων και ικανών επιστημόνων και επαγγελματιών στο εξωτερικό.
Η προστασία της εργασίας, οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και συμβάσεις, ο αξιοπρεπής κατώτερος μισθός, εξασφαλίζουν ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης για τους εργαζόμενους, αλλά συμβάλλουν και στη δημιουργία νέου πλούτου.
Συνιστούν σημαντικό παράγοντα για την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων της χώρας και καθιστούν βιώσιμο το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης καθώς και σταθερό το χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Πρωτοβουλίες με στόχο την Εθνική Αναπτυξιακή και Κοινωνική Συμφωνία
Οι πρωτοβουλίες που αναλαμβάνουμε έχουν ως στόχο την Εθνική Αναπτυξιακή και Κοινωνική Συμφωνία για Προοδευτικές Μεταρρυθμίσεις που θα βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητα, θα επιταχύνουν την ανάπτυξη και τις νέες επενδύσεις, θα φέρουν θέσεις εργασίας, αλλά και θα εγγυηθούν την αξιοπρέπεια των εργαζομένων.

Ενδεικτικά αναφέρω προτάσεις που έχουμε καταθέσει στον διάλογο.

1. Μείωση των φορολογικών συντελεστών των επιχειρήσεων από το 29% στο 20% στα επόμενα 3 χρόνια.
2. Επαναφορά των έμμεσων (και ειδικών) φόρων στην παραγωγή, στο προηγούμενο ύψος τους, προ των αυξήσεων που επέβαλε η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ. Κατά προτεραιότητα στον τουρισμό, στο κρασί, στις ζυθοποιίες, στην εστίαση.
3. Απαλλαγή για 3 χρόνια από συνταξιοδοτικές εισφορές των νέων που ξεκινούν την δική τους επιχείρηση ή επαγγελματική δραστηριότητα (και αποπληρωμή τους στη διάρκεια του εργασιακού βίου).
4. Καθιέρωση της «δεύτερης ευκαιρίας» για τους έντιμους και ικανούς Μικρομεσαίους που «ατύχησαν», ώστε να επιχειρήσουν εκ νέου αξιοποιώντας την εμπειρία τους.

Συμψηφισμός των οφειλών του κράτους με τα χρέη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων σε αυτό.
Μείωση των πρόσθετων χρεώσεων στις ηλεκτρονικές συναλλαγές και θέσπιση ακατάσχετου λογαριασμού για τις επιχειρήσεις (και ιδίως τις μικρομεσαίες).

5. Εθνικό Σχέδιο εξαγωγών με έμφαση στο branding και το clustering και υποστήριξη του μικρομεσαίου εξαγωγέα με αναβάθμιση του Enterprise Greece.

Σύνδεση κάθε αναπτυξιακής προσπάθειας με την απασχόληση. 
Είναι χρέος μας να δώσουμε ΕΛΠΙΔΑ, ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ, στους άνεργους.
Στα νέα παιδιά που εγκαταλείπουν την χώρα, στερώντας την από ένα πολύτιμο επιστημονικό δυναμικό για το μέλλον της.
Στους μακροχρόνια άνεργους που βυθίζονται στην απελπισία, στην οργή, στην ανασφάλεια.
Ναι η Ανάπτυξη είναι το κλειδί.
Αλλά χρειάζεται και πρόσθετες παρεμβάσεις ώστε να οδηγεί γρήγορα σε νέες θέσεις εργασίας.

Γι’ αυτό και προτείνουμε:

 Κάθε κυβερνητική δράση που αφορά θέματα οικονομίας και ανάπτυξης πρέπει να περιέχει ρήτρα απασχόλησης. Όπου δίνονται κρατικά λεφτά πρέπει να δημιουργούνται θέσεις εργασίας. Ίδια πρόβλεψη πρέπει να επιδιώξουμε να υπάρξει σε όλες τις κοινοτικές χρηματοδοτήσεις, συμπεριλαμβανομένου του πακέτου Γιούνκερ.
 Σαφή φορολογικά κίνητρα για τις επιχειρήσεις που δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας. Η μισθολογική δαπάνη για κάθε νέα πρόσθετη θέση εργασίας, πρέπει να υπολογίζεται ως έξοδο που εκπίπτει από την φορολογία για την επιχείρηση, με συντελεστή αυξημένο κατά 30%. Αυτό συνεπάγεται, μέσω της μείωσης του φόρου, επιδότηση του μισθολογικού κόστους κάθε νέας θέσης σε ποσοστό από 8 έως 10 %.
 Οι δαπάνες για εκπαίδευση και κατάρτιση να εξαιρεθούν από τα μέτρα λιτότητας και τους δημοσιονομικούς περιορισμούς του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης.
 Κανένας νέος δεν πρέπει να είναι αποκλεισμένος από μια ευκαιρία απασχόλησης, εκπαίδευσης και κατάρτισης.
Απαιτούμε να γίνει μόνιμο το πρόγραμμα Εγγύηση για την Νεολαία της Ευρώπης, με χρηματοδότηση 20 δις ευρώ ως το τέλος του 2020. Έτσι ώστε σε κάθε νέο οι δημόσιες υπηρεσίες απασχόλησης να προσφέρουν μέσα σε 6 μήνες αφότου έχει μείνει εκτός αγοράς εργασίας, μια θέση εργασίας, ή μαθητείας ή κατάρτισης.

Ειδικότερα για τα ΑΜΕΑ προτείνουμε:
1. Θέσπιση ειδικού νόμου για την απασχόληση και ένταξη των ΑΜΕΑ στην εργασία
2. Ειδικά μέτρα και δράσεις για ένταξη ΑΜΕΑ με βαριές αναπηρίες στην εργασια όπως και οριζόντια μέτρα προστασίας απασχόλησης νέων, γυναικών, μητέρων και μακροχρόνια ανεργων ΑΜΕΑ”

Πέντε προτάσεις της Δημοκρατικής Συμπαράταξης για τα εργασιακά
Ειδικότερα για το “εργασιακό”, καταθέτουμε στον Κοινωνικό Διάλογο 5 προτάσεις, με στόχο να συμβάλλουμε σε μια συμφωνία ΟΛΩΝ που θα αποτελέσει και τον “οδηγό” μας για τα επόμενα βήματα:

1. Ο καθορισμός του κατώτερου μισθού (και ημερομισθίου) “επιστρέφει” στην Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Αρμόδιοι για αυτόν θα είναι μόνον οι κοινωνικοί εταίροι μέσα από τις ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις.
Δεν είναι αποδεκτή οποιαδήποτε νέα νομοθετική παρέμβαση για οριζόντια μείωση μισθών, ή μείωση επιδομάτων των εργαζομένων.

2. Στηρίζουμε το θεσμό των Συλλογικών Συμβάσεων (Εθνική, Κλαδική, Επιχειρησιακές).
Προτείνουμε την καθολικότητα εφαρμογής (και την θεσμική επεκτασιμότητα) των Συλλογικών Συμβάσεων.
Αναβαθμίζουμε τον ρόλο των Κλαδικών Συμβάσεων ως δυνητικού μηχανισμού διασφάλισης και βελτίωσης της θέσης των εργαζομένων, και διαμόρφωσης υγειών όρων ανταγωνισμού στους επί μέρους κλάδους.
Επιχειρησιακές συμβάσεις με αμοιβαίες υποχρεώσεις και δικαιώματα για εργαζόμενους-εργοδότες, που να απορρέουν από γνήσια επιχειρησιακή διαπραγμάτευση.
Το θέμα της διαπραγμάτευσης επιχειρησιακών συμβάσεων από “ενώσεις προσώπων” σε πολύ μικρές επιχειρήσεις, πρέπει να επανεξεταστεί.

3. Δεν αποδεχόμαστε τις ελεύθερες ομαδικές απολύσεις και την επαναφορά εργοδοτικής ανταπεργίας (lock out). Προτείνουμε τα αιτήματα των επιχειρήσεων για ομαδικές απολύσεις, να εξετάζονται από το αναβαθμισμένο Ανώτατο Συμβούλιο Εργασιών – ΑΣΕ – (με την συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων). Όπως εμείς είχαμε προτείνει και το 2014.
Το ΑΣΕ πρέπει να ενισχυθεί θεσμικά, ώστε να μπορεί να αναλάβει ευθύνες σε θέματα ενίσχυσης της απασχόλησης και προστασίας των ανέργων, με την κατάλληλη υποστηρικτική βοήθεια του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας.
Σε καμία περίπτωση να μην γίνει δυσμενέστερο το σημερινό όριο του 5% -με όριο τα 30 άτομα- για τις απολύσεις.

4. Οι αναγκαίες προσαρμογές και ευελιξίες στην αγορά εργασίας πρέπει να συνδέονται με το αίσθημα ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ του εργαζόμενου.
Είναι ζήτημα προτεραιότητας η αυστηρή τήρηση των όρων και των συμβάσεων, η αντιμετώπιση της “μαύρης” και ανασφάλιστης εργασίας.
Επιβάλλεται η αναβάθμιση και ενίσχυση του Συστήματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ), ώστε να επιτελεί αυτό το ρόλο.

5. Τα θέματα που αφορούν την σχέση των συνδικάτων με τις επιχειρήσεις, πρέπει να λυθούν μέσα από τον Κοινωνικό Διάλογο και την Συλλογική Διαπραγμάτευση.
Κάποιοι αντιμετωπίζουν ως «εχθρό» τα συνδικάτα και τους Κοινωνικούς εταίρους. Διαφωνούμε πλήρως μ’ αυτή την λογική.
Υπήρξαν βέβαια ορισμένες συμπεριφορές στο παρελθόν (πρόσφατο και παλαιότερο) που «πλήγωσαν» την σχέση των συνδικάτων με την κοινωνία.
Εμείς πιστεύουμε στον υγιή συνδικαλισμό που είναι παράγων ανάπτυξης και προόδου.
Οι αναγκαίες προσαρμογές του στις σύγχρονες εξελίξεις πρέπει να γίνουν, μέσα από τολμηρές πρωτοβουλίες και τομές των ίδιων των συνδικάτων.
Όμως θα επιμείνουμε στον Κοινωνικό Διάλογο, στους ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας με τον κόσμο της εργασίας, των επιχειρήσεων, της επιστήμης, της αυτοδιοίκησης.
Και υπενθυμίζουμε σ’ όσους συνειδητά το ξεχνούν ότι με αυτόν τον Κοινωνικό Διάλογο πετύχαμε τις Εθνικές Κοινωνικές Συμφωνίες το 1994 και το 1998, που διασφάλισαν την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ.
Και κάτι ακόμη: Διαφωνούμε πλήρως, με προτάσεις κυρίως του ΔΝΤ που αποσκοπούν στην ουσιαστική κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας. Προτάσεις που δεν αποδέχθηκαν όχι μόνο οι εργατικοί φορείς, αλλά και οι φορείς των επιχειρήσεων.
Καλούμε την Κυβέρνηση να μην συναινέσει σε τέτοιου είδους λογικές.
Μια κοινωνία με μισθούς πείνας και τους πλειστηριασμούς στην πόρτα της δεν είναι μια κοινωνία παραγωγής, ανάπτυξης, προοπτικής, είναι μια παραιτημένη κοινωνία.

Ποια ΕΛΠΙΔΑ δίνει σήμερα, η κυβέρνηση του ΝΑΙ σε ΟΛΑ; ΚΑΜΙΑ ΕΛΠΙΔΑ.
Γι αυτό όσο πιο γρήγορα φύγουν, τόσο το καλύτερο για τις Ελληνίδες και τους Έλληνες.
Η αποφασιστική ενίσχυση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, είναι επιλογή Ελπίδας για τον Ελληνικό Λαό.
Η χώρα χρειάζεται ΑΛΛΑΓΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ για να βγει από την κρίση, μια ΕΘΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ για την ανάπτυξη, την απασχόληση, την κοινωνική προστασία.
Θα επιμείνουμε απόλυτα στην αυτόνομη πορεία και τον διακριτό ρόλο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης.
Είναι στρατηγική μας επιλογή, σταθερή μας απόφαση και πορεία.

Δεν είμαστε ένα κόμμα «μπαλαντέρ», δεν στοχεύουμε σε ένα συμπληρωματικό ρόλο
Ας κατανοήσουν όλοι ότι δεν είμαστε ένα κόμμα «μπαλαντέρ», δεν στοχεύουμε σε ένα συμπληρωματικό ρόλο, σε οποιαδήποτε κατεύθυνση. Ρόλος που θα ήταν άλλωστε «μιας χρήσης».
Μιλάμε για Εθνική Συνεννόηση, για Κυβέρνηση Ευρύτερης Συνεργασίας, γιατί όλα τα φιλοευρωπαϊκά κόμματα πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους για την έξοδο από την κρίση και τα μνημόνια.
Όχι να υπονομεύουν την προσπάθεια «απ’ έξω».
Αλλά στόχος μας είναι να γίνουμε εμείς, η Δημοκρατική Συμπαράταξη ο ισχυρός πόλος, η δύναμη της Κεντροαριστεράς, της Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης. Με καταλυτικό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις.

Με τον κόσμο της Αριστεράς, έχουμε πολλά στοιχεία που μας ενώνουν. Βαθιά, ιδεολογικά, ιστορικά.
Με την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, από την άλλη, μας χωρίζει η τυχοδιωκτική στάση της Ηγετικής του Ομάδας και ο τρόπος που πολιτεύθηκε στα χρόνια της κρίσης.
Εξαπάτησε τους πολίτες, δυνάμωσε με το λαϊκισμό, καταρρέει μέσα στα ψέματα.
Δεν πρέπει όμως να επιτρέψουμε να γίνει η συντηρητική παλινόρθωση.
Δεν πρέπει να ξαναδούμε το ίδιο έργο, που είδαμε με την καταστροφική πολιτική της ΝΔ από το 2004-2009.
Οι προσκλήσεις για «μέτωπα» του κ. Μητσοτάκη δεν μας αφορούν.
Το νέο δίπολο ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ που επιχειρείται να στηθεί, να επιβληθεί στην πολιτική ζωή, εμείς θα το χαλάσουμε.
Με την δική μας ενίσχυση , σήμερα στην Κοινωνία, αύριο στη Βουλή.

Όσοι μιλούν για μέτωπα, σύμπλευση ή συναγερμούς με την ΝΔ είναι οι μεγάλοι «χορηγοί» του ΣΥΡΙΖΑ.
Του δίνουν το φιλί της ζωής, του εκχωρούν την παράταξη.
Αυτό δεν θα γίνει. Θα μας βρουν μπροστά τους.
Κάθε μέρα και περισσότερους, κάθε μέρα πιο δυνατούς.