Ξεχωριστή ημέρα, η 25η Μαρτίου, αφού σύμφωνα με την επίσημη ιστοριογραφία της Ελλάδος, περιέχει, το διπλό μήνυμα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, και της έναρξης της Επανάστασης, του 1821.
Για το μήνυμα, που μετέφερε στην Μαρία του Ιωσήφ, ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, ότι σε εννέα μήνες θα γεννήσει παιδί,
που θα είναι υιός Θεού, δεν υπάρχουν ιστορικά στοιχεία.Για το μήνυμα, που μετέφερε στην Μαρία του Ιωσήφ, ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, ότι σε εννέα μήνες θα γεννήσει παιδί,
Συνεπώς, το αποδεχόμαστε, ως αξίωμα, παρ' ότι σημαντικοί επιστήμονες, στηριζόμενοι στην εμφάνιση του "υπέρλαμπρου άστρου", πιστεύουν, ότι η γέννηση πρέπει να έγινε Σεπτέμβρη μήνα και ο Ευαγγελισμός, μάλλον, κοντά στα Χριστούγεννα.
Για την Αγία Λάβρα όμως, όλοι οι ιστορικοί συμφωνούν, ότι δεν υπήρξε, ως γεγονός.
Υιοθετήθηκε, πολύ αργότερα και ο εθνικός μας ιστοριογράφος, Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος, στο πολύτομο έργο του, που ολοκληρώθηκε το 1876, με τίτλο "Η ιστορία του Ελληνικού έθνους", το καθιέρωσε.
Η σκοπιμότητα εμφανής, όπως συνέβη πολλές φορές και όχι μόνο στην χώρα μας, με χαρακτηριστικότερη, την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, το 1912, ανήμερα της γιορτής του πολιούχου της, Αγίου Δημητρίου.
Βέβαια, αυτά δεν θα είχαν μεγάλη σημασία, άλλωστε κάθε έθνος και ειδικά τα μικρότερα, που ζουν σε δύσκολες γειτονιές, όπως η δική μας, τα έχουν ανάγκη για να συγκροτούν, τους εθνικούς μύθους, ή την εθνική ταυτότητα, για άλλους.
Το 1815, στο συνέδριο της Βιέννης, μετά το τέλος των Ναπολεόντειων πολέμων, οι τότε Αυτοκρατορίες, από την Βρετανική, μέχρι την Ρωσική, παρ' ότι ένα αιώνα πριν, ο Αγιορείτης αρχιμανδρίτης Θεόκλητος, στο εσχατολογικό του έργο «Ο Αγαθάγγελος», είχε για πρώτη φορά προφητέψει, ότι "το ξανθό γένος θα μας ελευθερώσει", συμφώνησαν, στην πρόταση του Μέτερνιχ, να υποστηρίξουν το υπάρχον status quo στην Ευρώπη, να επιστρέψουν οι Βουρβόνοι βασιλείς στην Γαλλία και να διατηρηθεί η συνοχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Αυτό το συντηρητικό περιβάλλον, που ονομάστηκε "Παλινόρθωση", καταδίκαζε, κάθε εθνικοαπελευθερωτική κίνηση στα Βαλκάνια και κατέπνιγε κάθε δημοκρατική κίνηση, που εμπνέονταν από τις ιδέες του Διαφωτισμού.
-Στον ευρύτερο Ελλαδικό χώρο, πάντα υπήρχαν, συχνά και για διαφορετικούς λόγους, μικρές εξεγέρσεις, που καταπνίγονταν στο αίμα, από τους Οθωμανούς.
Οι λόγοι, που η εξέγερση του 1821, είχε συνέχεια και επιτυχία, μεταξύ άλλων, ήταν :
-Οι εξεγέρσεις, ήταν πιο πυκνές και σχετικά συντονισμένες.
-Οι ιδέες του διαφωτισμού για το Έθνος και την κρατική του έκφραση, μεταφέρθηκαν, έστω και αποσπασματικά, από τους Έλληνες λόγιους της διασποράς, στον ευρύτερο Ελλαδικό χώρο.
-Στην Ευρώπη, το ρεύμα του ρομαντισμού στις τέχνες, όπως ο Μπάιρον στην ποίηση και ο Ντελακρουά στην ζωγραφική, ευνοεί την ανάπτυξη των φιλελληνικών κινημάτων.
-Ο μεγάλος ασθενής, παρά το Τανζιμάτ, δηλαδή τον εκσυγχρονισμό, που επιβάλλουν οι Δυτικοί στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, και την στήριξη της Ιεράς συμμαχίας, καταρρέει.
-Οι ανταγωνισμοί των Αυτοκρατοριών για την επόμενη ημέρα οξύνονται, ιδιαίτερα μεταξύ Βρετανίας και Ρωσίας, για τον γεωπολιτικό και οικονομικό έλεγχο του Αιγαίου, των στενών και της Μαύρης θάλασσας.
Τα πρώτα δέκα χρόνια μετά την Επανάσταση, οι Έλληνες, τα έκαναν όλα.
Δυο δάνεια, τα ονομαζόμενα, της "Ανεξαρτησίας", για να χτιστεί το νέο κράτος και να αποζημιωθούν οι αγωνιστές του '21, σε μεγάλο βαθμό κατασπαταλήθηκαν και προκάλεσαν, τον πρώτο εμφύλιο.
Ο εμφύλιος, διευκόλυνε τον Ιμπραήμ να καταπνίξει την επανάσταση και να ρημάξει, τις επαναστατημένες περιοχές.
Η επέμβαση των Ευρωπαίων συμμάχων και η καταστροφή του Τουρκοαιγυπτιακού στόλου στην ναυμαχία του Ναυαρίνου το 1827, ξαναδίνει ελπίδες στους Έλληνες.
Με την στήριξη των συμμάχων, η Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας, επέλεξε ως πρώτο Κυβερνήτη, τον Ιωάννη Καποδίστρια.
Παρ' όλα τα λάθη, τις υπονομεύσεις των συμμάχων, των κοτζαμπάσηδων και των πλοιοκτητών, ο Καποδίστριας, άρχισε να χτίζει, ένα σύγχρονο Ευρωπαϊκό κράτος και να φροντίζει για την παιδεία, την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη και την οργάνωση σύγχρονου στρατού.
Οι σύμμαχοι, για τα δικά τους ανταγωνιστικά συμφέροντα, οι κοτζαμπάσηδες του Μωριά, που ήθελαν, δικό τους ιδιωτικό τελωνείο και οι πλοιοκτήτες της Ύδρας, που ήθελαν από το δεύτερο δάνειο, να αποζημιωθούν πρώτοι, για την προσφορά τους στον αγώνα, σε μια άτυπη συνεργασία, έφθασαν μέχρι την δολοφονία του Καποδίστρια, το 1831.
Ο Καποδίστριας όμως, πρόλαβε και το 1830, με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου, αναγνωρίστηκε, το πρώτο Ανεξάρτητο Ελληνικό κράτος.
-Στην Ευρώπη, το ρεύμα του ρομαντισμού στις τέχνες, όπως ο Μπάιρον στην ποίηση και ο Ντελακρουά στην ζωγραφική, ευνοεί την ανάπτυξη των φιλελληνικών κινημάτων.
-Ο μεγάλος ασθενής, παρά το Τανζιμάτ, δηλαδή τον εκσυγχρονισμό, που επιβάλλουν οι Δυτικοί στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, και την στήριξη της Ιεράς συμμαχίας, καταρρέει.
-Οι ανταγωνισμοί των Αυτοκρατοριών για την επόμενη ημέρα οξύνονται, ιδιαίτερα μεταξύ Βρετανίας και Ρωσίας, για τον γεωπολιτικό και οικονομικό έλεγχο του Αιγαίου, των στενών και της Μαύρης θάλασσας.
Τα πρώτα δέκα χρόνια μετά την Επανάσταση, οι Έλληνες, τα έκαναν όλα.
Δυο δάνεια, τα ονομαζόμενα, της "Ανεξαρτησίας", για να χτιστεί το νέο κράτος και να αποζημιωθούν οι αγωνιστές του '21, σε μεγάλο βαθμό κατασπαταλήθηκαν και προκάλεσαν, τον πρώτο εμφύλιο.
Ο εμφύλιος, διευκόλυνε τον Ιμπραήμ να καταπνίξει την επανάσταση και να ρημάξει, τις επαναστατημένες περιοχές.
Η επέμβαση των Ευρωπαίων συμμάχων και η καταστροφή του Τουρκοαιγυπτιακού στόλου στην ναυμαχία του Ναυαρίνου το 1827, ξαναδίνει ελπίδες στους Έλληνες.
Με την στήριξη των συμμάχων, η Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας, επέλεξε ως πρώτο Κυβερνήτη, τον Ιωάννη Καποδίστρια.
Παρ' όλα τα λάθη, τις υπονομεύσεις των συμμάχων, των κοτζαμπάσηδων και των πλοιοκτητών, ο Καποδίστριας, άρχισε να χτίζει, ένα σύγχρονο Ευρωπαϊκό κράτος και να φροντίζει για την παιδεία, την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη και την οργάνωση σύγχρονου στρατού.
Οι σύμμαχοι, για τα δικά τους ανταγωνιστικά συμφέροντα, οι κοτζαμπάσηδες του Μωριά, που ήθελαν, δικό τους ιδιωτικό τελωνείο και οι πλοιοκτήτες της Ύδρας, που ήθελαν από το δεύτερο δάνειο, να αποζημιωθούν πρώτοι, για την προσφορά τους στον αγώνα, σε μια άτυπη συνεργασία, έφθασαν μέχρι την δολοφονία του Καποδίστρια, το 1831.
Ο Καποδίστριας όμως, πρόλαβε και το 1830, με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου, αναγνωρίστηκε, το πρώτο Ανεξάρτητο Ελληνικό κράτος.
Οι Έλληνες, βρέθηκαν και πάλι μπροστά σε νέο εμφύλιο.
Με επιστολή, όλων των πρωταγωνιστών, ζήτησαν από τους συμμάχους νέο ηγεμόνα.
Αυτός ήταν ο ανήλικος Πρίγκιπας της Βαυαρίας Όθων, που προοριζόταν για καλόγερος, γιός του φιλέλληνα Βαυαρού ηγεμόνα.
Ο Όθων ήρθε το 1833, με τρεις αντιβασιλείς, μεγάλο αριθμό συμβούλων και 3500 Βαυαρούς στρατιώτες.
Η συνέχεια της Ελληνικής ιστορίας, είναι ουσιαστικά η αναπαραγωγή των γεγονότων της πρώτης δεκαετίας, με τις ανάλογες ιστορικές αναλογίες και προσαρμογές.
Εφτά πόλεμοι, εφτά χρεοκοπίες και τουλάχιστον, τέσσερεις εμφύλιοι.
Ζούμε την έβδομη χρεωκοπία, την έβδομη διεθνή εποπτεία και αναζητούμε την έξοδο από την εθνική μελαγχολία.
Αν σκεφτόμασταν όμως, λίγο περισσότερο τα λόγια του Εθνικού μας ποιητή, του Διονύσιου Σολωμού, που τα βλέπαμε στις σχολικές μας αίθουσες, κρεμασμένα στους τοίχους, ίσως θα είχαμε γλυτώσει κάποια χρεωκοπία, κάποιο εμφύλιο, ή κάποιον, άσκοπο πόλεμο.
ΕΘΝΙΚΟΝ ΤΟ ΑΛΗΘΕΣ ΕΙΠΕ Ο ΣΟΛΩΜΟΣ
ΛΙΓΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΟΝ ΠΙΣΤΕΨΑΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΑΝ
ΤΩΡΑ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου