Ο Πατουλης, πριν λίγες ημέρες ανακοίνωσε μια Πρωτοβουλία, "Ανεξάρτητων από κόμματα πολιτών της Αθήνας", με σύνθημα:"Να κάνουμε την Αθήνα, Πρωτεύουσα και πάλι".
Δηλαδή, η «Πρωτοβουλία Πατούλη», πιστεύει, ότι τα προβλήματα των κατοίκων της Αθήνας προκαλούνται, επειδή κάποιοι αμφισβητούν την Αθήνα, ως Πρωτεύουσα, με την έννοια της ισχυρής κεντρικής, κάθε είδους εξουσίας και πρέπει να ενισχυθεί, αφαιρώντας, τις αρμοδιότητες και τους Κοινοτικούς πόρους, που μετέφερε ο Καλλικράτης, στις Αιρετές Περιφέρειες;
Τα δεδομένα όμως, άλλα αποκαλύπτουν.
Η κρίση ισχυροποίησε, ακόμη πιο πολύ την Αθήνα, με την ευρύτερη έννοια.
Μπορεί να υποχώρησε οικονομικά και κοινωνικά, όμως η υποχώρηση της Περιφέρειας, είναι πολύ πιο μεγάλη, σε κάθε τομέα.
-Ακόμη χειρότερα, το σύνθημα, είναι ανάλογο, του προεκλογικού, του Τραμπ.
Αυτό, δεν θα είχε σημασία, ούτε θα το συνδύαζα, με την παρουσία του ζεύγους Πατουλη, στην ορκωμοσία του Τραμπ.
Ούτε, η αισθητική, συγγένεια των ανδρών, με παρακίνησε.
Είναι πιο σημαντικό και αποκαλύπτει την κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα, που ζούμε και ακόμη χειρότερα, την επόμενη ημέρα.
-Ακόμη χειρότερα, το σύνθημα, είναι ανάλογο, του προεκλογικού, του Τραμπ.
Αυτό, δεν θα είχε σημασία, ούτε θα το συνδύαζα, με την παρουσία του ζεύγους Πατουλη, στην ορκωμοσία του Τραμπ.
Ούτε, η αισθητική, συγγένεια των ανδρών, με παρακίνησε.
Είναι πιο σημαντικό και αποκαλύπτει την κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα, που ζούμε και ακόμη χειρότερα, την επόμενη ημέρα.
Στις δημοκρατίες, δυτικού τύπου, ο καθένας έχει δικαίωμα να λέει ελεύθερα την γνώμη του και να διεκδικεί, κάθε αξίωμα.
Ο Πατουλης, είναι δήμαρχος Αμαρουσίου, εδώ και μερικές τετραετίες, που σημαίνει, ότι οι πολίτες του δήμου του, τον υποστηρίζουν, ή δεν γνώρισαν κάτι καλύτερο.
Στο ευρύ κοινό, είναι γνωστός για μερικά κυρίως γεγονότα:
-Χρεοκόπησε τον Δήμο του και τον έβαλε, με ειδικό νόμο σε ρύθμιση, που προβλέπει αποπληρωμή σε 100 χρόνια, αν θυμάμαι καλά, και με μικρές μηνιαίες κρατήσεις, από τους ΚΑΠ.
-Είχε δηλώσει, το 2015, όταν είχε ανοίξει θέμα ηγεσίας της ΝΔ, ότι θα τον ενδιέφερε.
-Από τις οικογενειακές του φωτογραφίες, στο ιδιαίτερα διακοσμημένο σαλόνι, του σπιτιού του.
-Από την συμμετοχή, σε φιλανθρωπικές πρωτοβουλίες τηλεοπτικών σταθμών και μεγαλοεπιχειρηματιών.
-Από την δήλωσή του, ως πρόεδρος του Ιατρικού συλλόγου Αθηνών κατά της εγκατάστασης POS, στα ιδιωτικά ιατρεία.
Σημειώνω, ότι στην πρόσφατη εκδήλωσή του στην "Καμάρα Καλατράβα", στο ΟΑΚΑ, είχαν δώσει το παρόν, αρκετά παλιά και νέα στελέχη, όλων σχεδόν των κομμάτων.
Τα φαινόμενα αυτά, είναι εκδηλώσεις της θεσμική, αξιακης, πολιτικής και κοινωνικής κρίσης, που εμφανίστηκε, πολύ πριν από την κρίση, αλλά κυριάρχησε απόλυτα, με την πολύπλευρη εκδήλωσή της, μετά το 2008.
Είναι ένα φαινόμενο, ανάλογο των "Αγανακτισμένων", του 2011, που εκδηλώθηκε βίαια, με υπόστρωμα το μίσος, για τους "εχθρούς", εγχώριους και ξένους.
Αυτό το "Κίνημα", που είχε στοιχεία «Προγονικής αγέλης», εκφράστηκε, στην κάλπη, του 2012 και επικράτησε το 2015.
Ο Πατουλης, είναι δήμαρχος Αμαρουσίου, εδώ και μερικές τετραετίες, που σημαίνει, ότι οι πολίτες του δήμου του, τον υποστηρίζουν, ή δεν γνώρισαν κάτι καλύτερο.
Στο ευρύ κοινό, είναι γνωστός για μερικά κυρίως γεγονότα:
-Χρεοκόπησε τον Δήμο του και τον έβαλε, με ειδικό νόμο σε ρύθμιση, που προβλέπει αποπληρωμή σε 100 χρόνια, αν θυμάμαι καλά, και με μικρές μηνιαίες κρατήσεις, από τους ΚΑΠ.
-Είχε δηλώσει, το 2015, όταν είχε ανοίξει θέμα ηγεσίας της ΝΔ, ότι θα τον ενδιέφερε.
-Από τις οικογενειακές του φωτογραφίες, στο ιδιαίτερα διακοσμημένο σαλόνι, του σπιτιού του.
-Από την συμμετοχή, σε φιλανθρωπικές πρωτοβουλίες τηλεοπτικών σταθμών και μεγαλοεπιχειρηματιών.
-Από την δήλωσή του, ως πρόεδρος του Ιατρικού συλλόγου Αθηνών κατά της εγκατάστασης POS, στα ιδιωτικά ιατρεία.
Σημειώνω, ότι στην πρόσφατη εκδήλωσή του στην "Καμάρα Καλατράβα", στο ΟΑΚΑ, είχαν δώσει το παρόν, αρκετά παλιά και νέα στελέχη, όλων σχεδόν των κομμάτων.
Τα φαινόμενα αυτά, είναι εκδηλώσεις της θεσμική, αξιακης, πολιτικής και κοινωνικής κρίσης, που εμφανίστηκε, πολύ πριν από την κρίση, αλλά κυριάρχησε απόλυτα, με την πολύπλευρη εκδήλωσή της, μετά το 2008.
Είναι ένα φαινόμενο, ανάλογο των "Αγανακτισμένων", του 2011, που εκδηλώθηκε βίαια, με υπόστρωμα το μίσος, για τους "εχθρούς", εγχώριους και ξένους.
Αυτό το "Κίνημα", που είχε στοιχεία «Προγονικής αγέλης», εκφράστηκε, στην κάλπη, του 2012 και επικράτησε το 2015.
Ήταν, μαζοποιημένες ατομικότητες, που τους ένωνε η αίσθηση του εξαπατημένου, αυτού που ανήκει , στους απέξω.
Στην πολυπληθή αυτή ομάδα, κάποιοι ήταν και είναι εκτός των τειχών και κάποιοι βρέθηκαν, λόγω κρίσης.
Οι πιο θορυβώδεις όμως, είναι αυτοί, που δεν μπορούν να διατηρήσουν τα προνόμιά τους και τις παρασιτικές δραστηριότητες τους.
Μετά την διάψευση του «ΟΧΙ» του δημοψηφίσματος της "Αντίστασης", στους κατακτητές και τους εγχώριους πράκτορες τους, υποχώρησε και αναζητά έκφραση.
Πιστεύω, ότι θα εκδηλωθεί, σύντομα με δύο διαφορετικές εκδοχές, που θα έχουν κοινή βάση, αλλά διαφορετική επιδίωξη, σε σχέση με το ατομικό status.
Μετά την διάψευση του «ΟΧΙ» του δημοψηφίσματος της "Αντίστασης", στους κατακτητές και τους εγχώριους πράκτορες τους, υποχώρησε και αναζητά έκφραση.
Πιστεύω, ότι θα εκδηλωθεί, σύντομα με δύο διαφορετικές εκδοχές, που θα έχουν κοινή βάση, αλλά διαφορετική επιδίωξη, σε σχέση με το ατομικό status.
- Την διατήρηση της ανομίας, κάθε είδους, ατομικής και ομάδων συμφερόντων.
-Την απαξίωση, κάθε θεσμικής και ορθολογικής σκέψης και λειτουργίας.
-Την απαξίωση, κάθε θεσμικής και ορθολογικής σκέψης και λειτουργίας.
H πρώτη, θα θέλει να καταστρέψει, στο όνομα κάθε ολοκληρωτικής ιδεοληψίας και η δεύτερη, να εκμεταλλευτεί τις παθογένειες, που εξέθρεψαν, την κρίση και διατηρούνται, καταλαμβάνοντας με νέους εκπροσώπους τους μηχανισμούς πολιτικής και οικονομικής εξουσίας.
Η μια εκδοχή του, θα είναι βίαιη και ακραία, κάθε απόχρωσης.
Η άλλη, θα είναι λαϊκιστική και συμπονετική και θα στεγάσει, κάθε ατομική ανάγκη και συμπεριφορά, είτε επιδοματική, από τους πιο αδύναμους, είτε αεριτζίδικη και συντεχνιακή, από τους πιο ισχυρούς.
Θα βρει οπαδούς και στελέχη, σε κάθε κοινωνικό στρώμα και κάθε κόμμα.
Θα είναι, ο κοινός παρανομαστής, της στρατηγικής, πολλών, παλιών και νέων παραγόντων στην Αυτοδιοίκηση, αλλά και την πολιτική γενικότερα.
Η παράταση της κρίσης, οι επαναλαμβανόμενες διαψεύσεις, των εθνικολαικίστικων πολιτικών, μετά το 2010 και ιδιαίτερα, με την σημερινή κυβέρνηση των κάθε μορφής "Αγανακτισμένων", ανοίγει ακόμη πιο επικίνδυνους δρόμους.
Η μια εκδοχή του, θα είναι βίαιη και ακραία, κάθε απόχρωσης.
Η άλλη, θα είναι λαϊκιστική και συμπονετική και θα στεγάσει, κάθε ατομική ανάγκη και συμπεριφορά, είτε επιδοματική, από τους πιο αδύναμους, είτε αεριτζίδικη και συντεχνιακή, από τους πιο ισχυρούς.
Θα βρει οπαδούς και στελέχη, σε κάθε κοινωνικό στρώμα και κάθε κόμμα.
Θα είναι, ο κοινός παρανομαστής, της στρατηγικής, πολλών, παλιών και νέων παραγόντων στην Αυτοδιοίκηση, αλλά και την πολιτική γενικότερα.
Η παράταση της κρίσης, οι επαναλαμβανόμενες διαψεύσεις, των εθνικολαικίστικων πολιτικών, μετά το 2010 και ιδιαίτερα, με την σημερινή κυβέρνηση των κάθε μορφής "Αγανακτισμένων", ανοίγει ακόμη πιο επικίνδυνους δρόμους.
Όσο, στα κόμματα και στην κοινωνία, δεν αναπτύσσονται, ρεύματα ορθολογικής σκέψης και ρεαλιστικών οραματικών στρατηγικών, τόσο τα απολίτικα μηδενιστικά ρεύματα και τα καιροσκοπικά πρόσωπα, θα πυκνώνουν και θα κυριαρχούν
Το Φθινόπωρο, θα αρχίσουμε να λέμε δυστυχώς, κάθε πέρσι και καλύτερα.
Το Φθινόπωρο, θα αρχίσουμε να λέμε δυστυχώς, κάθε πέρσι και καλύτερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου