Αποτελεί κοινή διαπίστωση πως ο προσυνεδριακός διάλογος του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. διεξάγεται κάτω από εξαιρετικά δυσχερείς συνθήκες κυρίως σε υγειονομικό και οικονομικό επίπεδο. O συνδυασμός αυτός είναι πρωτοφανής για την γενιά μας, καθώς οι όποιες βεβαιότητες για το μέλλον έχουν καταρρεύσει, με την οργή και την απογοήτευση να κυριαρχούν στην πλειονότητα των πολιτών.
Κάτω από αυτό το πρίσμα, είναι αναγκαίο να αφουγκραστούμε και να εμπλέξουμε την κοινωνία στη δημιουργία θέσεων που να εκφράζουν και να εμπνέουν τους προοδευτικούς πολίτες. Ένα νέο πολιτικό αφήγημα που θα έχει ως θεμέλια τη δημοκρατία, τη δικαιοσύνη, την οικολογία και την αλληλεγγύη, έννοιες και αξίες που βρίσκονται στον αντίποδα των πολιτικών που ακολουθεί η Νέα Δημοκρατία.
Η πανδημία, η ακρίβεια και η κυβερνητική μονοφωνία των ΜΜΕ
Είναι δραματικό το γεγονός πως η Ελλάδα έχει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά θανάτων λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού αναλογικά με τον πληθυσμό της σε παγκόσμιο επίπεδο. Παρ’ όλα αυτά, η κυβέρνηση προβαίνει σε καιροσκοπικές παρεμβάσεις, οι οποίες έχουν ως κυρίαρχο στόχο την κερδοσκοπία και την «τακτοποίηση ημετέρων». Απόρροια αυτού του γεγονότος είναι τόσο η εκτίναξη του αριθμού των κρουσμάτων και των θανάτων όσο και η εκχώρηση του δημοσίου πλούτου σε ιδιωτικά συμφέροντα. Η πανδημία λειτούργησε ως ευκαιρία για μια κατάφωρα άδικη και άνιση κατανομή του πλούτου εις βάρος των μεσαίων και των χαμηλών κοινωνικών στρωμάτων για να γίνουν οι πλούσιοι πλουσιότεροι με τις ευλογίες της κυβέρνησης.
Το Εθνικό Σύστημα Υγείας έχει αποδυναμωθεί σημαντικά με το προσωπικό του να έχει συρρικνωθεί και τις δομές Υγείας να απαξιώνονται διαρκώς. Επιπλέον, ο στόλος των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς όχι μόνο δεν έχει ενισχυθεί, αλλά παρατηρείται το φαινόμενο της ελλιπούς συντήρησης των οχημάτων, με τους πολίτες να αναγκάζονται να στοιβάζονται καθημερινά ο ένας πάνω στον άλλον σαν να μην υπάρχει πανδημία. Την ίδια στιγμή, οι πλέον ευάλωτοι συμπολίτες μας, άνεργοι, χαμηλόμισθοι και χαμηλοσυνταξιούχοι, εξοντώνονται οικονομικά για να κάνουν πολλαπλά Rapid και PCR τεστ λόγω της μη συνταγογράφησής τους, αλλά και της αισχροκέρδειας με τις ευλογίες του αρμόδιου Υπουργείου.
Όλα αυτά λαμβάνουν χώρα σε ένα πλαίσιο πλήρους μονοφωνίας των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, τα οποία παρουσιάζουν μία επίπλαστη πραγματικότητα εξαιτίας των χρημάτων που καρπώνονται με αδιαφανή και επιλεκτικό -όπως αποδεικνύεται- τρόπο, προκειμένου να γίνουν αρεστοί και χρήσιμοι στους χρηματοδότες τους. Ευτυχώς που υπάρχει το διαδίκτυο και κυρίως τα social media για να ακούγονται και άλλες απόψεις, αλλά ακόμα και εκεί παρατηρούνται φαινόμενα λογοκρισίας με κυβερνητικές παρεμβάσεις, ενώ δεν έχουν λείψει και οι μαφιόζικες πρακτικές σε καλλιτέχνες με την ανοχή της κρατικής εξουσίας υπό τον μανδύα των «αγανακτισμένων επιφανών προσώπων» της εποχής μας.
Είναι επιτακτική ανάγκη η κοινωνία να απαλλαγεί από αυτό το δυστοπικό περιβάλλον που εξυπηρετεί μόνο τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Πέρα από τις καταστροφικές συνέπειες της πανδημίας οι πολίτες τίθενται καθημερινά αντιμέτωποι με την δυσβάστακτη ακρίβεια, τα εισοδήματά τους συρρικνώνονται, οι εργασιακές σχέσεις επιδεινώνονται, οι ανισότητες αυξάνονται και τα δικαιώματά τους περιορίζονται.
Καταρρέει σαν χάρτινος πύργος το αφήγημα της Νέας Δημοκρατίας λίγο πριν αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας το 2019, τότε που ισχυριζόταν πως θα ενίσχυε τη «μεσαία τάξη». Η πικρή αλήθεια είναι πως δυόμισι χρόνια μετά, οι παραγωγικοί φορείς αισθάνονται δικαίως προδομένοι και δυσαρεστημένοι, καθώς επιχειρούν σε καταστάσεις οικονομικής ασφυξίας με τις χρηματοδοτήσεις να είναι επιλεκτικές από τις τράπεζες και τα προγράμματα να χρησιμοποιούνται κυρίως από τους αυλοκόλακες της εξουσίας, την στιγμή που οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις κινδυνεύουν με λουκέτο προς όφελος των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.
Δυστυχώς, η παράταξη που μας οδήγησε στα μνημόνια ακολουθεί τον δρόμο του παρελθόντος, τις πελατειακές σχέσεις, τη διαπλοκή και την εξυπηρέτηση των ολίγων, αδιαφορώντας για τις καταστροφικές συνέπειες των επιλογών της. Ιστορικά δεμένη με το διαχρονικό ρόλο της, μετατρέπει τη στάχτη της αφανισμένης μικρομεσαίας τάξης σε λίπασμα για τους αγρούς της αισχροκέρδειας των ταγών και των εντολοδόχων τους.
Είναι δραματικό το γεγονός πως η Ελλάδα έχει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά θανάτων λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού αναλογικά με τον πληθυσμό της σε παγκόσμιο επίπεδο. Παρ’ όλα αυτά, η κυβέρνηση προβαίνει σε καιροσκοπικές παρεμβάσεις, οι οποίες έχουν ως κυρίαρχο στόχο την κερδοσκοπία και την «τακτοποίηση ημετέρων». Απόρροια αυτού του γεγονότος είναι τόσο η εκτίναξη του αριθμού των κρουσμάτων και των θανάτων όσο και η εκχώρηση του δημοσίου πλούτου σε ιδιωτικά συμφέροντα. Η πανδημία λειτούργησε ως ευκαιρία για μια κατάφωρα άδικη και άνιση κατανομή του πλούτου εις βάρος των μεσαίων και των χαμηλών κοινωνικών στρωμάτων για να γίνουν οι πλούσιοι πλουσιότεροι με τις ευλογίες της κυβέρνησης.
Το Εθνικό Σύστημα Υγείας έχει αποδυναμωθεί σημαντικά με το προσωπικό του να έχει συρρικνωθεί και τις δομές Υγείας να απαξιώνονται διαρκώς. Επιπλέον, ο στόλος των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς όχι μόνο δεν έχει ενισχυθεί, αλλά παρατηρείται το φαινόμενο της ελλιπούς συντήρησης των οχημάτων, με τους πολίτες να αναγκάζονται να στοιβάζονται καθημερινά ο ένας πάνω στον άλλον σαν να μην υπάρχει πανδημία. Την ίδια στιγμή, οι πλέον ευάλωτοι συμπολίτες μας, άνεργοι, χαμηλόμισθοι και χαμηλοσυνταξιούχοι, εξοντώνονται οικονομικά για να κάνουν πολλαπλά Rapid και PCR τεστ λόγω της μη συνταγογράφησής τους, αλλά και της αισχροκέρδειας με τις ευλογίες του αρμόδιου Υπουργείου.
Όλα αυτά λαμβάνουν χώρα σε ένα πλαίσιο πλήρους μονοφωνίας των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, τα οποία παρουσιάζουν μία επίπλαστη πραγματικότητα εξαιτίας των χρημάτων που καρπώνονται με αδιαφανή και επιλεκτικό -όπως αποδεικνύεται- τρόπο, προκειμένου να γίνουν αρεστοί και χρήσιμοι στους χρηματοδότες τους. Ευτυχώς που υπάρχει το διαδίκτυο και κυρίως τα social media για να ακούγονται και άλλες απόψεις, αλλά ακόμα και εκεί παρατηρούνται φαινόμενα λογοκρισίας με κυβερνητικές παρεμβάσεις, ενώ δεν έχουν λείψει και οι μαφιόζικες πρακτικές σε καλλιτέχνες με την ανοχή της κρατικής εξουσίας υπό τον μανδύα των «αγανακτισμένων επιφανών προσώπων» της εποχής μας.
Είναι επιτακτική ανάγκη η κοινωνία να απαλλαγεί από αυτό το δυστοπικό περιβάλλον που εξυπηρετεί μόνο τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Πέρα από τις καταστροφικές συνέπειες της πανδημίας οι πολίτες τίθενται καθημερινά αντιμέτωποι με την δυσβάστακτη ακρίβεια, τα εισοδήματά τους συρρικνώνονται, οι εργασιακές σχέσεις επιδεινώνονται, οι ανισότητες αυξάνονται και τα δικαιώματά τους περιορίζονται.
Καταρρέει σαν χάρτινος πύργος το αφήγημα της Νέας Δημοκρατίας λίγο πριν αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας το 2019, τότε που ισχυριζόταν πως θα ενίσχυε τη «μεσαία τάξη». Η πικρή αλήθεια είναι πως δυόμισι χρόνια μετά, οι παραγωγικοί φορείς αισθάνονται δικαίως προδομένοι και δυσαρεστημένοι, καθώς επιχειρούν σε καταστάσεις οικονομικής ασφυξίας με τις χρηματοδοτήσεις να είναι επιλεκτικές από τις τράπεζες και τα προγράμματα να χρησιμοποιούνται κυρίως από τους αυλοκόλακες της εξουσίας, την στιγμή που οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις κινδυνεύουν με λουκέτο προς όφελος των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.
Δυστυχώς, η παράταξη που μας οδήγησε στα μνημόνια ακολουθεί τον δρόμο του παρελθόντος, τις πελατειακές σχέσεις, τη διαπλοκή και την εξυπηρέτηση των ολίγων, αδιαφορώντας για τις καταστροφικές συνέπειες των επιλογών της. Ιστορικά δεμένη με το διαχρονικό ρόλο της, μετατρέπει τη στάχτη της αφανισμένης μικρομεσαίας τάξης σε λίπασμα για τους αγρούς της αισχροκέρδειας των ταγών και των εντολοδόχων τους.
Η οικοδόμηση ενός προοδευτικού πολιτικού και κοινωνικού μετώπου που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες της εποχής
Οι πολίτες το τελευταίο που χρειάζονται υπό αυτές τις συνθήκες είναι μία δήθεν «υπεύθυνη» αντιπολίτευση, αλλά στην πραγματικότητα πλήρως υποταγμένη στα κελεύσματα των ολιγαρχών. Είναι φανερό πως η στρατηγική της συμπόρευσης με τη δεξιά έχει υιοθετηθεί στο μέγιστο βαθμό από την πλειοψηφία του ΚΙΝΑΛ, γεγονός που αποτυπώθηκε στις εσωκομματικές εκλογές. Από την άλλη πλευρά, οι πολίτες δεν θα δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης για τη διακυβέρνηση της χώρας ούτε σε ένα κόμμα άκρως ιδεοληπτικό, μακριά από τις πραγματικές ανάγκες τους, τις τεχνολογικές εξελίξεις της εποχής, τον σύγχρονο τρόπο παραγωγής και τις υπάρχουσες γεωπολιτικές συνθήκες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. έχει χρέος να συμβάλλει καθοριστικά στην οικοδόμηση ενός πολιτικού και κοινωνικού μετώπου που να ανταποκρίνεται στα νέα δεδομένα της εποχής. Πέρα από την απόλυτη αντίθεσή μας στην κυβερνητική πολιτική είναι απαραίτητο να σχεδιάσουμε και να προτείνουμε μία εναλλακτική πρόταση που δεν θα αναπαράγει απλώς παλαιότερες θεωρητικές επεξεργασίες, αλλά θα είναι ικανή να εμπνεύσει τους πολίτες, ώστε να παλέψουν γι’ αυτήν, ένα πολιτικό σχέδιο με αναφορά στα ζητήματα που απασχολούν την καθημερινότητα των πολιτών και την προοπτική της χώρας.
Ήδη διανύουμε την τέταρτη βιομηχανική επανάσταση, εποχή που συντελούνται γιγαντιαία τεχνολογικά άλματα, τα οποία αλλάζουν τις κοινωνίες που ζούμε, τη σχέση μας με το περιβάλλον και τις οικονομίες που εργαζόμαστε. Οι μορφές απασχόλησης μεταβάλλονται, το πρεκαριάτο είναι εδώ και αποτελεί επιτακτική ανάγκη να βρεθούν νέα εργαλεία τόσο για την οργάνωση και την προστασία των εργαζομένων όσο και για τον δημοκρατικό έλεγχο των τεχνολογικών εξελίξεων.
Εξάλλου, παρά το γεγονός πως η τεχνολογία επιδρά θετικά στη ζωή μας και διευκολύνει την καθημερινότητά μας, εντούτοις όχι μόνο δεν αμβλύνει το χάσμα μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας, αλλά συχνά η πραγματικότητα μας αποδεικνύει πως το μεγεθύνει. Συνεπώς, η αξιοποίηση της επιστημονικής γνώσης και η κατανόηση των προκλήσεων που ταλανίζουν την κοινωνία θα συμβάλλουν στην εκπόνηση μίας σύγχρονης προοδευτικής στρατηγικής, ενός αξιόπιστου και αποτελεσματικού σχεδίου, όπου η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία θα βλέπει τον εαυτό της συμμέτοχο και θα βιώνει την πραγμάτωσή του.
Οι πολίτες το τελευταίο που χρειάζονται υπό αυτές τις συνθήκες είναι μία δήθεν «υπεύθυνη» αντιπολίτευση, αλλά στην πραγματικότητα πλήρως υποταγμένη στα κελεύσματα των ολιγαρχών. Είναι φανερό πως η στρατηγική της συμπόρευσης με τη δεξιά έχει υιοθετηθεί στο μέγιστο βαθμό από την πλειοψηφία του ΚΙΝΑΛ, γεγονός που αποτυπώθηκε στις εσωκομματικές εκλογές. Από την άλλη πλευρά, οι πολίτες δεν θα δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης για τη διακυβέρνηση της χώρας ούτε σε ένα κόμμα άκρως ιδεοληπτικό, μακριά από τις πραγματικές ανάγκες τους, τις τεχνολογικές εξελίξεις της εποχής, τον σύγχρονο τρόπο παραγωγής και τις υπάρχουσες γεωπολιτικές συνθήκες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. έχει χρέος να συμβάλλει καθοριστικά στην οικοδόμηση ενός πολιτικού και κοινωνικού μετώπου που να ανταποκρίνεται στα νέα δεδομένα της εποχής. Πέρα από την απόλυτη αντίθεσή μας στην κυβερνητική πολιτική είναι απαραίτητο να σχεδιάσουμε και να προτείνουμε μία εναλλακτική πρόταση που δεν θα αναπαράγει απλώς παλαιότερες θεωρητικές επεξεργασίες, αλλά θα είναι ικανή να εμπνεύσει τους πολίτες, ώστε να παλέψουν γι’ αυτήν, ένα πολιτικό σχέδιο με αναφορά στα ζητήματα που απασχολούν την καθημερινότητα των πολιτών και την προοπτική της χώρας.
Ήδη διανύουμε την τέταρτη βιομηχανική επανάσταση, εποχή που συντελούνται γιγαντιαία τεχνολογικά άλματα, τα οποία αλλάζουν τις κοινωνίες που ζούμε, τη σχέση μας με το περιβάλλον και τις οικονομίες που εργαζόμαστε. Οι μορφές απασχόλησης μεταβάλλονται, το πρεκαριάτο είναι εδώ και αποτελεί επιτακτική ανάγκη να βρεθούν νέα εργαλεία τόσο για την οργάνωση και την προστασία των εργαζομένων όσο και για τον δημοκρατικό έλεγχο των τεχνολογικών εξελίξεων.
Εξάλλου, παρά το γεγονός πως η τεχνολογία επιδρά θετικά στη ζωή μας και διευκολύνει την καθημερινότητά μας, εντούτοις όχι μόνο δεν αμβλύνει το χάσμα μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας, αλλά συχνά η πραγματικότητα μας αποδεικνύει πως το μεγεθύνει. Συνεπώς, η αξιοποίηση της επιστημονικής γνώσης και η κατανόηση των προκλήσεων που ταλανίζουν την κοινωνία θα συμβάλλουν στην εκπόνηση μίας σύγχρονης προοδευτικής στρατηγικής, ενός αξιόπιστου και αποτελεσματικού σχεδίου, όπου η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία θα βλέπει τον εαυτό της συμμέτοχο και θα βιώνει την πραγμάτωσή του.
Διεύρυνση του κόμματος και εμβάθυνση της εσωκομματικής δημοκρατίας
Σε αυτήν την κατεύθυνση, η συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στους χώρους εργασίας, στα πανεπιστήμια, στη νεολαία, στα κινήματα, στα ζωντανά και παραγωγικά τμήματα της κοινωνίας είναι απαραίτητη προϋπόθεση, ώστε να δημιουργηθούν σχήματα που θα έχουν μία νικηφόρα πορεία απέναντι στις αυταρχικές, νεοφιλελεύθερες και συντηρητικές πολιτικές της δεξιάς.
Όμως, δεν φτάνει να το λέμε. Είναι οξύμωρο και συνάμα λυπηρό ακόμα και σε περιπτώσεις που υπάρχει πλειοψηφία ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., σε έναν εργασιακό χώρο, σε μία πανεπιστημιακή σχολή, σε έναν Δήμο, οι πολίτες αυτοί να μην συμμετέχουν στους συνδυασμούς μας, να μην βλέπουν διάθεση για σύνθεση και πραγματική συμπόρευση, με αποτέλεσμα όχι μόνο να μην αποτυπώνεται η δυναμική μας, αλλά να φαίνεται προς τα έξω πως έχουμε ελάχιστες δυνάμεις, γεγονός που αντικειμενικά ενισχύει το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο.
Αυτό πραγματικά είναι ένα κρίσιμο σημείο που θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό την προσέγγιση ή την επανασύνδεση μας με μια ευρεία πλειοψηφία κοινωνικών και θεσμικών φορέων. Οφείλουμε να κάνουμε την αυτοκριτική μας και να συνεργαστούμε με κάθε δημοκρατική κίνηση πολιτών που παλεύει κάτω από αντίξοες συνθήκες να θέσει αναχώματα στη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα, η οποία απειλεί να σαρώσει τα πάντα στο διάβα της.
Αναφορικά με την εσωκομματική λειτουργία του κόμματος, θεωρώ αναγκαία την ενίσχυση των συλλογικών μας οργάνων, ώστε να αποθαρρύνονται προσωπικές επιδιώξεις και στρατηγικές εις βάρος της κοινής μας προσπάθειας. Προφανώς και σε ένα μεγάλο και πλειοψηφικό κόμμα, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., υπάρχουν διαφορετικές γνώμες, οι οποίες πρέπει να εκφράζονται πολιτικά μέσω ενός γόνιμου και παραγωγικού διαλόγου, ο οποίος εάν διεξάγεται ορθά και με ειλικρινή διάθεση, μπορεί να αμβλύνει την όποια καχυποψία. Όμως, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται αυτές οι απόψεις με έντεχνο τρόπο για παραγοντισμούς ή για την αναπαραγωγή του αποτυχημένου βουλευτοκεντρικού-πελατειακού μοντέλου που υπήρξε μία από τις αιτίες της κατάρρευσης του ΠΑΣΟΚ.
Οι Προγραμματικές Θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. καθιστούν ξεκάθαρες τις διαφορές μεταξύ της προοδευτικής παράταξης και του μοντέλου της νεοφιλελεύθερης δεξιάς. Είναι ένα πρόγραμμα ρεαλιστικό που μπορεί να λειτουργήσει ως αφετηρία μιας ριζοσπαστικής προοδευτικής στροφής για την καταπολέμηση των ανισοτήτων, την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους και των δικαιωμάτων, το οποίο λαμβάνει υπόψιν του και ενσωματώνει τις τεχνολογικές και οικονομικές εξελίξεις της εποχής σε παγκόσμιο επίπεδο.
Η κυβερνητική εμπειρία έδειξε πως το πολιτικό μας σχέδιο πέρα από ριζοσπαστικό πρέπει ταυτόχρονα να είναι και ρεαλιστικό, εφικτό, αποτελεσματικό, να ανταποκρίνεται στις προκλήσεις της εποχής και στα πραγματικά επίδικα σε τοπικό, περιφερειακό, εθνικό και διεθνές επίπεδο. Είχαμε την αποφασιστικότητα και το όραμα. Πλέον έχουμε την πείρα και την γνώση για να το διαμορφώσουμε και να το υλοποιήσουμε.
Σε αυτήν την κατεύθυνση, η συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στους χώρους εργασίας, στα πανεπιστήμια, στη νεολαία, στα κινήματα, στα ζωντανά και παραγωγικά τμήματα της κοινωνίας είναι απαραίτητη προϋπόθεση, ώστε να δημιουργηθούν σχήματα που θα έχουν μία νικηφόρα πορεία απέναντι στις αυταρχικές, νεοφιλελεύθερες και συντηρητικές πολιτικές της δεξιάς.
Όμως, δεν φτάνει να το λέμε. Είναι οξύμωρο και συνάμα λυπηρό ακόμα και σε περιπτώσεις που υπάρχει πλειοψηφία ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., σε έναν εργασιακό χώρο, σε μία πανεπιστημιακή σχολή, σε έναν Δήμο, οι πολίτες αυτοί να μην συμμετέχουν στους συνδυασμούς μας, να μην βλέπουν διάθεση για σύνθεση και πραγματική συμπόρευση, με αποτέλεσμα όχι μόνο να μην αποτυπώνεται η δυναμική μας, αλλά να φαίνεται προς τα έξω πως έχουμε ελάχιστες δυνάμεις, γεγονός που αντικειμενικά ενισχύει το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο.
Αυτό πραγματικά είναι ένα κρίσιμο σημείο που θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό την προσέγγιση ή την επανασύνδεση μας με μια ευρεία πλειοψηφία κοινωνικών και θεσμικών φορέων. Οφείλουμε να κάνουμε την αυτοκριτική μας και να συνεργαστούμε με κάθε δημοκρατική κίνηση πολιτών που παλεύει κάτω από αντίξοες συνθήκες να θέσει αναχώματα στη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα, η οποία απειλεί να σαρώσει τα πάντα στο διάβα της.
Αναφορικά με την εσωκομματική λειτουργία του κόμματος, θεωρώ αναγκαία την ενίσχυση των συλλογικών μας οργάνων, ώστε να αποθαρρύνονται προσωπικές επιδιώξεις και στρατηγικές εις βάρος της κοινής μας προσπάθειας. Προφανώς και σε ένα μεγάλο και πλειοψηφικό κόμμα, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., υπάρχουν διαφορετικές γνώμες, οι οποίες πρέπει να εκφράζονται πολιτικά μέσω ενός γόνιμου και παραγωγικού διαλόγου, ο οποίος εάν διεξάγεται ορθά και με ειλικρινή διάθεση, μπορεί να αμβλύνει την όποια καχυποψία. Όμως, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται αυτές οι απόψεις με έντεχνο τρόπο για παραγοντισμούς ή για την αναπαραγωγή του αποτυχημένου βουλευτοκεντρικού-πελατειακού μοντέλου που υπήρξε μία από τις αιτίες της κατάρρευσης του ΠΑΣΟΚ.
Οι Προγραμματικές Θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. καθιστούν ξεκάθαρες τις διαφορές μεταξύ της προοδευτικής παράταξης και του μοντέλου της νεοφιλελεύθερης δεξιάς. Είναι ένα πρόγραμμα ρεαλιστικό που μπορεί να λειτουργήσει ως αφετηρία μιας ριζοσπαστικής προοδευτικής στροφής για την καταπολέμηση των ανισοτήτων, την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους και των δικαιωμάτων, το οποίο λαμβάνει υπόψιν του και ενσωματώνει τις τεχνολογικές και οικονομικές εξελίξεις της εποχής σε παγκόσμιο επίπεδο.
Η κυβερνητική εμπειρία έδειξε πως το πολιτικό μας σχέδιο πέρα από ριζοσπαστικό πρέπει ταυτόχρονα να είναι και ρεαλιστικό, εφικτό, αποτελεσματικό, να ανταποκρίνεται στις προκλήσεις της εποχής και στα πραγματικά επίδικα σε τοπικό, περιφερειακό, εθνικό και διεθνές επίπεδο. Είχαμε την αποφασιστικότητα και το όραμα. Πλέον έχουμε την πείρα και την γνώση για να το διαμορφώσουμε και να το υλοποιήσουμε.
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, η εκλογική ήττα του 2019 και ο δρόμος για το συνέδριο
Το συνέδριο αποτελεί την κορυφαία διαδικασία του κόμματος. Έρχεται έπειτα από μία επιτυχημένη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις μεγάλες δυσκολίες και αντιφάσεις μεταξύ στόχων που είχαμε θέσει προγραμματικά σε μία σειρά από τομείς, αλλά και κόντρα σε κάθε είδους συμφέροντα· διεθνή, επιχειρηματικά, μιντιακά που με κάθε τρόπο επιβουλεύονταν την άσκηση της πολιτικής μας κι έβαζαν κάθε λογής εμπόδια στην εφαρμογή της.
Ενδεικτικά αναφέρω πως η χώρα βγήκε από τα μνημόνια, ρυθμίστηκε μακροπρόθεσμα το δημόσιο χρέος, το δημόσιο σύστημα υγείας ανασυγκροτήθηκε και χάρη στην παρέμβαση μας αυτή διασώθηκε ό,τι ήταν δυνατόν από την επέλαση της πανδημίας, οι ευάλωτες ομάδες δε, ενισχύθηκαν σημαντικά, γεγονός που αναγνώρισε ακόμα και η Νέα Δημοκρατία, η οποία όμως τότε κατασκεύασε το αφήγημα πως αυτό γίνεται εις βάρος των μεσαίων στρωμάτων.
Ταυτόχρονα επιτεύχθηκε μία δημοκρατική αναβάθμιση της αυτοδιοίκησης με τον «Κλεισθένη», εφαρμόστηκαν μεταρρυθμίσεις υπέρ των ατομικών δικαιωμάτων, δημιουργήθηκαν 400.000 νέες θέσεις εργασίας, ενισχύθηκε το εκπαιδευτικό σύστημα, έγινε προσπάθεια να ρυθμιστούν οι σχέσεις εκκλησίας-κράτους, πραγματοποιήθηκε διαγωνισμός για την αδειοδότηση των καναλιών που έφερε τους ολιγάρχες απέναντί μας, επιλύθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για τη χώρα μας το ονοματολογικό ζήτημα με την Συμφωνία των Πρεσπών και η χώρα μας ήρθε ξανά στο προσκήνιο των γεωπολιτικών εξελίξεων.
Ωστόσο, η Νέα Δημοκρατία με τη συνδρομή των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, που αποσιώπησαν κάθε θετικό στοιχείο της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, επικράτησε στις εκλογές του 2019. Έφτασαν στο σημείο να χρησιμοποιήσουν ακραίο διχαστικό λόγο για τη Συμφωνία των Πρεσπών προκειμένου να συσπειρώσουν ένα ακροατήριο που ούτε αντιλαμβανόταν πλήρως τα οφέλη της συμφωνίας, ούτε γνώριζε επακριβώς τι είχαν συμφωνήσει οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στο παρελθόν. Ένα κοινό ευεπίφορο στα κελεύσματα περί «προδοτών», που σε συνδυασμό με την αποχώρηση του κυβερνητικού εταίρου (ΑΝΕΛ), διαμόρφωσε ένα άκρως αρνητικό κλίμα.
Το ίδιο συνέβη και με την προσπάθεια οικονομικού διαχωρισμού κράτους-εκκλησίας. Αν και ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος είχε δηλώσει επί λέξει απευθυνόμενος στον Αλέξη Τσίπρα: «Αν προχωρήσει όλη αυτή η οικονομική δυνατότητα, ώστε να γίνει η Εκκλησία ελεύθερη και να αποκτήσει την αυτοτέλειά της, θα τεθεί στην ιστορία ότι είστε ο πρώτος που έβαλε την υπογραφή», εντούτοις τα κυρίαρχα ΜΜΕ εξακολουθώντας να συνδράμουν επικοινωνιακά τη Νέα Δημοκρατία αποπροσανατόλιζαν τους πολίτες διατεινόμενα πως ο ΣΥΡΙΖΑ «χτυπά την εκκλησία και τους ιερείς μας» με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένα στρεβλό και τοξικό κλίμα.
Το συνέδριο αποτελεί την κορυφαία διαδικασία του κόμματος. Έρχεται έπειτα από μία επιτυχημένη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις μεγάλες δυσκολίες και αντιφάσεις μεταξύ στόχων που είχαμε θέσει προγραμματικά σε μία σειρά από τομείς, αλλά και κόντρα σε κάθε είδους συμφέροντα· διεθνή, επιχειρηματικά, μιντιακά που με κάθε τρόπο επιβουλεύονταν την άσκηση της πολιτικής μας κι έβαζαν κάθε λογής εμπόδια στην εφαρμογή της.
Ενδεικτικά αναφέρω πως η χώρα βγήκε από τα μνημόνια, ρυθμίστηκε μακροπρόθεσμα το δημόσιο χρέος, το δημόσιο σύστημα υγείας ανασυγκροτήθηκε και χάρη στην παρέμβαση μας αυτή διασώθηκε ό,τι ήταν δυνατόν από την επέλαση της πανδημίας, οι ευάλωτες ομάδες δε, ενισχύθηκαν σημαντικά, γεγονός που αναγνώρισε ακόμα και η Νέα Δημοκρατία, η οποία όμως τότε κατασκεύασε το αφήγημα πως αυτό γίνεται εις βάρος των μεσαίων στρωμάτων.
Ταυτόχρονα επιτεύχθηκε μία δημοκρατική αναβάθμιση της αυτοδιοίκησης με τον «Κλεισθένη», εφαρμόστηκαν μεταρρυθμίσεις υπέρ των ατομικών δικαιωμάτων, δημιουργήθηκαν 400.000 νέες θέσεις εργασίας, ενισχύθηκε το εκπαιδευτικό σύστημα, έγινε προσπάθεια να ρυθμιστούν οι σχέσεις εκκλησίας-κράτους, πραγματοποιήθηκε διαγωνισμός για την αδειοδότηση των καναλιών που έφερε τους ολιγάρχες απέναντί μας, επιλύθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για τη χώρα μας το ονοματολογικό ζήτημα με την Συμφωνία των Πρεσπών και η χώρα μας ήρθε ξανά στο προσκήνιο των γεωπολιτικών εξελίξεων.
Ωστόσο, η Νέα Δημοκρατία με τη συνδρομή των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, που αποσιώπησαν κάθε θετικό στοιχείο της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, επικράτησε στις εκλογές του 2019. Έφτασαν στο σημείο να χρησιμοποιήσουν ακραίο διχαστικό λόγο για τη Συμφωνία των Πρεσπών προκειμένου να συσπειρώσουν ένα ακροατήριο που ούτε αντιλαμβανόταν πλήρως τα οφέλη της συμφωνίας, ούτε γνώριζε επακριβώς τι είχαν συμφωνήσει οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στο παρελθόν. Ένα κοινό ευεπίφορο στα κελεύσματα περί «προδοτών», που σε συνδυασμό με την αποχώρηση του κυβερνητικού εταίρου (ΑΝΕΛ), διαμόρφωσε ένα άκρως αρνητικό κλίμα.
Το ίδιο συνέβη και με την προσπάθεια οικονομικού διαχωρισμού κράτους-εκκλησίας. Αν και ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος είχε δηλώσει επί λέξει απευθυνόμενος στον Αλέξη Τσίπρα: «Αν προχωρήσει όλη αυτή η οικονομική δυνατότητα, ώστε να γίνει η Εκκλησία ελεύθερη και να αποκτήσει την αυτοτέλειά της, θα τεθεί στην ιστορία ότι είστε ο πρώτος που έβαλε την υπογραφή», εντούτοις τα κυρίαρχα ΜΜΕ εξακολουθώντας να συνδράμουν επικοινωνιακά τη Νέα Δημοκρατία αποπροσανατόλιζαν τους πολίτες διατεινόμενα πως ο ΣΥΡΙΖΑ «χτυπά την εκκλησία και τους ιερείς μας» με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένα στρεβλό και τοξικό κλίμα.
Προσωπικά, θεωρώ πως είναι επιβεβλημένο ο ΣΥΡΙΖΑ να αναζητήσει εναλλακτικούς διαύλους επικοινωνίας με τους πολίτες, ώστε να παρουσιάζει με αποτελεσματικότερο τρόπο τις θέσεις του, αλλά και τους βασικούς άξονες της διακυβέρνησής του (2015-2019).
Το συνέδριό μας αποτελεί ένα πολιτικό γεγονός που έχει ως κεντρικό διακύβευμα να απαλλαγεί η κοινωνία από την κανονικότητα της δεξιάς και από τους ολιγάρχες που συμπεριφέρονται ως ιδιοκτήτες του κράτους. Είναι εξαιρετικά πιθανό μέσα στο 2022 να πραγματοποιηθούν εκλογές, οι οποίες μάλιστα θα γίνουν με το σύστημα της απλής αναλογικής. Αυτή είναι και η μεγάλη ευκαιρία για μία πολιτική αλλαγή με πρωταγωνιστή το ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. και τις προοδευτικές δυνάμεις που απαντούν θετικά στο δίλημμα εάν επιθυμούν ή όχι την παραμονή της κυβέρνησης της Ν.Δ. στην εξουσία.
Ο πλουραλισμός των απόψεων και των ιδεολογικών ρευμάτων στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. αποτελεί τον πλούτο μας και την κληρονομιά μας. Είναι βασικός πυλώνας της κουλτούρας μας και του τρόπου με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε την ενασχόληση με τα κοινά. Το συνέδριο είναι μία ευκαιρία να παρουσιάσουμε την πρότασή μας στην κοινωνία και η αφετηρία της νικηφόρας πορείας που θα μας οδηγήσει στις επόμενες εκλογές, ώστε να σχηματίσουμε με τους συμμάχους μας, σε προγραμματική βάση, μία προοδευτική διακυβέρνηση που θα θέσει τέρμα στις αυταρχικές, νεοφιλελεύθερες πολιτικές της δεξιάς και θα δώσει ένα νέο όραμα ελπίδας και δημιουργικότητας στους πολίτες.
Το συνέδριό μας αποτελεί ένα πολιτικό γεγονός που έχει ως κεντρικό διακύβευμα να απαλλαγεί η κοινωνία από την κανονικότητα της δεξιάς και από τους ολιγάρχες που συμπεριφέρονται ως ιδιοκτήτες του κράτους. Είναι εξαιρετικά πιθανό μέσα στο 2022 να πραγματοποιηθούν εκλογές, οι οποίες μάλιστα θα γίνουν με το σύστημα της απλής αναλογικής. Αυτή είναι και η μεγάλη ευκαιρία για μία πολιτική αλλαγή με πρωταγωνιστή το ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. και τις προοδευτικές δυνάμεις που απαντούν θετικά στο δίλημμα εάν επιθυμούν ή όχι την παραμονή της κυβέρνησης της Ν.Δ. στην εξουσία.
Ο πλουραλισμός των απόψεων και των ιδεολογικών ρευμάτων στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. αποτελεί τον πλούτο μας και την κληρονομιά μας. Είναι βασικός πυλώνας της κουλτούρας μας και του τρόπου με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε την ενασχόληση με τα κοινά. Το συνέδριο είναι μία ευκαιρία να παρουσιάσουμε την πρότασή μας στην κοινωνία και η αφετηρία της νικηφόρας πορείας που θα μας οδηγήσει στις επόμενες εκλογές, ώστε να σχηματίσουμε με τους συμμάχους μας, σε προγραμματική βάση, μία προοδευτική διακυβέρνηση που θα θέσει τέρμα στις αυταρχικές, νεοφιλελεύθερες πολιτικές της δεξιάς και θα δώσει ένα νέο όραμα ελπίδας και δημιουργικότητας στους πολίτες.
*
Ο Δημήτρης Πετράς είναι μέλος του συντονιστικού της Νομαρχιακής Επιτροπής ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Πειραιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου