Σύνθημα του Γαλλικού Μάη
Οι αλλεπάλληλες συνεδριάσεις των ανώτερων καθοδηγητικών οργάνων του ΣΥΡΙΖΑ αυτή την εβδομάδα, δεν μοιάζουν με τις αντίστοιχες του παρελθόντος. Για πολλούς λόγους.
Ο ένας είναι η- εσωτερική και διεθνής- συγκυρία που επιβάλει εγρήγορση και προσεκτικές κινήσεις από όλες τις δυνάμεις ενός κόμματος που θέλει να επικρατήσει στην κάλπη. Η εσωστρέφεια απαγορεύεται δια ροπάλου.
Αν κάποιοι έχουν κατά νου να εμφανιστούν ως ομάδα διαμαρτυρίας στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής την επόμενη Παρασκευή, ας μην αιφνιδιαστούν αν αυτό το ρόπαλο βρεθεί στα χέρια του Αλέξη Τσίπρα και πέσει επί της κεφαλής τους.
Ενας ακόμη λόγος είναι ότι αυτές οι συνεδριάσεις καλούνται να γεφυρώσουν ένα χάσμα: ενώ τα μέλη τους προέρχονται από τον «παλιό» ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να λειτουργήσουν με το αέρα του «άλλου κόμματος», κατά τη διατύπωση του προέδρου του.
Ητοι, αποφασίσουν στη θέση των 110.000 νέων μελών που πλειοψηφούν πλέον στην κομματική οργάνωση, αλλά δεν πήραν μέρος στην ανάδειξη των οργάνων.
Απαιτείται αυτογνωσία για να το καταφέρουν και να ολοκληρωθούν οι συνεδριάσεις με την βασική προϋπόθεση της πορείας προς της εκλογές: την εξουσιοδότηση στον Αλέξη Τσίπρα να χειριστεί όλα τα θέματα: από την κατάρτιση των ψηφοδελτίων, μέχρι τις τρέχουσες πολιτικές αποφάσεις.
«Η ενδοσκόπηση τέλειωσε, τώρα πάμε συνταραγμένοι να νικήσουμε», είναι το μήνυμα του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες εμφανίσεις του.
Εφόσον η ομογενοποίηση της πορείας διασφαλιστεί στο ανώτατο κομματικό επίπεδο- το αντίθετο θα ήταν αυτοκαταστροφικό- το βάρος για διάταξη δυνάμεων, με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο, πέφτει στους ώμους του Τσίπρα.
Είναι ώρα να πάρει αποφάσεις, ορισμένες από τις οποίες μπορεί να είναι δυσάρεστες και στον ίδιο, καθώς θα διαταράξουν ίσως και προσωπικές σχέσεις του με στελέχη. Είναι όμως προαπαιτούμενο της κυβερνητικής προοπτικής του κόμματος, που περνάει μέσα από πλειοψηφικές επιλογές και ανοίγματα στην κοινωνία και σε δυνάμεις πέραν των κομματικών ορίων.
Με τη σημερινή «φωτογραφία», ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι πειστικός σε μεγάλες ομάδες ψηφοφόρων.
Η δημόσια παρουσία του Αλέξη Τσίπρα θα είναι καταλυτική, εφόσον υπερβαίνει τον αντιπολιτευτικό ρόλο του και την στενή κομματική του ιδιότητα.: Στο βαθμό που ως φυσικός επικεφαλής της Δημοκρατικής παράταξης αναδείξει ότι θα ηγηθεί της χώρας σε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση με ορατούς στόχους, θα ενισχύσει την προοπτική της νίκης απέναντι στη Δεξιά.
Η ηγετικότητα είναι καθοριστικός παράγοντας σ αυτές τις εκλογές. Με αυτόν τον αέρα θα εξηγήσει πως βλέπει το μέλλον της Ελλάδας στη διεθνή σκηνή και πως η ανάπτυξη της οικονομίας θα ενισχύσει την ευημερία της κοινωνίας- εφόσον πάει τη λαϊκή εντολή.
Το δεύτερο στοιχείο της προεκλογικής παρουσίας του ΣΥΡΙΖΑ που πρέπει να διασφαλίσει ο επικεφαλής του, είναι η ικανότητα του να ανανεώνεται ως πολιτική δύναμη, να βγάζει τον καλύτερο εαυτό του και να είναι όλο και περισσότερο πειστικός ως κεντρικός φορέας του προοδευτικού χώρου.
Αυτό σημαίνει ότι στην προεκλογική μαρκίζα πρέπει να βρεθούν ελκυστικά ονόματα, αφήνοντας πίσω πρόσωπα που «δεν αρέσουν», κατά τη γνωστή διατύπωση της Μελίνας.
Όπως σε κάθε κόμμα και στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν «βαρίδια» και παρουσία τους στην πρώτη γραμμή δεν είναι καλή εκλογική συνταγή.
Αυτό ίσως οδηγήσει στην ανάγκη ενδοκομματικού ανασχηματισμού σε ρόλους και αξιώματα, ώστε η εικόνα πριν την κάλπη να είναι διαυγής.
Αν κάποιοι έχουν κατά νου να εμφανιστούν ως ομάδα διαμαρτυρίας στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής την επόμενη Παρασκευή, ας μην αιφνιδιαστούν αν αυτό το ρόπαλο βρεθεί στα χέρια του Αλέξη Τσίπρα και πέσει επί της κεφαλής τους.
Ενας ακόμη λόγος είναι ότι αυτές οι συνεδριάσεις καλούνται να γεφυρώσουν ένα χάσμα: ενώ τα μέλη τους προέρχονται από τον «παλιό» ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να λειτουργήσουν με το αέρα του «άλλου κόμματος», κατά τη διατύπωση του προέδρου του.
Ητοι, αποφασίσουν στη θέση των 110.000 νέων μελών που πλειοψηφούν πλέον στην κομματική οργάνωση, αλλά δεν πήραν μέρος στην ανάδειξη των οργάνων.
Απαιτείται αυτογνωσία για να το καταφέρουν και να ολοκληρωθούν οι συνεδριάσεις με την βασική προϋπόθεση της πορείας προς της εκλογές: την εξουσιοδότηση στον Αλέξη Τσίπρα να χειριστεί όλα τα θέματα: από την κατάρτιση των ψηφοδελτίων, μέχρι τις τρέχουσες πολιτικές αποφάσεις.
«Η ενδοσκόπηση τέλειωσε, τώρα πάμε συνταραγμένοι να νικήσουμε», είναι το μήνυμα του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες εμφανίσεις του.
Εφόσον η ομογενοποίηση της πορείας διασφαλιστεί στο ανώτατο κομματικό επίπεδο- το αντίθετο θα ήταν αυτοκαταστροφικό- το βάρος για διάταξη δυνάμεων, με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο, πέφτει στους ώμους του Τσίπρα.
Είναι ώρα να πάρει αποφάσεις, ορισμένες από τις οποίες μπορεί να είναι δυσάρεστες και στον ίδιο, καθώς θα διαταράξουν ίσως και προσωπικές σχέσεις του με στελέχη. Είναι όμως προαπαιτούμενο της κυβερνητικής προοπτικής του κόμματος, που περνάει μέσα από πλειοψηφικές επιλογές και ανοίγματα στην κοινωνία και σε δυνάμεις πέραν των κομματικών ορίων.
Με τη σημερινή «φωτογραφία», ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι πειστικός σε μεγάλες ομάδες ψηφοφόρων.
Η δημόσια παρουσία του Αλέξη Τσίπρα θα είναι καταλυτική, εφόσον υπερβαίνει τον αντιπολιτευτικό ρόλο του και την στενή κομματική του ιδιότητα.: Στο βαθμό που ως φυσικός επικεφαλής της Δημοκρατικής παράταξης αναδείξει ότι θα ηγηθεί της χώρας σε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση με ορατούς στόχους, θα ενισχύσει την προοπτική της νίκης απέναντι στη Δεξιά.
Η ηγετικότητα είναι καθοριστικός παράγοντας σ αυτές τις εκλογές. Με αυτόν τον αέρα θα εξηγήσει πως βλέπει το μέλλον της Ελλάδας στη διεθνή σκηνή και πως η ανάπτυξη της οικονομίας θα ενισχύσει την ευημερία της κοινωνίας- εφόσον πάει τη λαϊκή εντολή.
Το δεύτερο στοιχείο της προεκλογικής παρουσίας του ΣΥΡΙΖΑ που πρέπει να διασφαλίσει ο επικεφαλής του, είναι η ικανότητα του να ανανεώνεται ως πολιτική δύναμη, να βγάζει τον καλύτερο εαυτό του και να είναι όλο και περισσότερο πειστικός ως κεντρικός φορέας του προοδευτικού χώρου.
Αυτό σημαίνει ότι στην προεκλογική μαρκίζα πρέπει να βρεθούν ελκυστικά ονόματα, αφήνοντας πίσω πρόσωπα που «δεν αρέσουν», κατά τη γνωστή διατύπωση της Μελίνας.
Όπως σε κάθε κόμμα και στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν «βαρίδια» και παρουσία τους στην πρώτη γραμμή δεν είναι καλή εκλογική συνταγή.
Αυτό ίσως οδηγήσει στην ανάγκη ενδοκομματικού ανασχηματισμού σε ρόλους και αξιώματα, ώστε η εικόνα πριν την κάλπη να είναι διαυγής.
Το τρίτο στοιχείο είναι η κυβερνησιμότητα. Το ζητούμενο είναι η προτίμηση του εκλογικού σώματος για την διακυβέρνηση την επόμενη τετραετία. Οι συνθήκες στη χώρα καθιστούν αναγκαία την απομάκρυνση της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Αλλά για να αλλάξει μια κυβέρνηση, πρέπει να διαγράφεται στο ορίζονται ποια θα την αντικαταστήσει.
Αν όχι με ονόματα και διευθύνσεις, σίγουρα με περιγραφή ρόλων, δυνατοτήτων και βιογραφικών. Γουρούνι στο σακί δεν αγοράσει κανείς….
Αυτό σημαίνει ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα διασφαλίσει την επικράτησή του εμφανίζοντας επαρκή «κυβερνώσα ομάδα». Ως σύνθεση νέων προσώπων από την κοινωνία, εσωτερικής αναβάπτισης πολιτικού προσωπικού και πολιτικής διεύρυνσης.
Ο ίδιος το προδιάγραψε από τη Θεσσαλονίκη μιλώντας για «έκπληξη».
Σε άλλη περίπτωση, διευκρίνισε ότι η προοδευτική κυβέρνηση που επιδιώξει δεν θα είναι κυβέρνηση κομματικών στελεχών, αλλά προσώπων ευρύτερης προέλευσης, ικανών να διαχειριστούν να προβλήματα της χώρας.
Το κομματικό κουστούμι, δεν εξασφαλίζει θέση το οβάλ τραπέζι του υπουργικού Συμβουλίου. Όπου άλλωστε θα καθίσουν και πρόσωπα από όμορους πολιτικούς χώρους, που θα συμπληρώνουν την κοινοβουλευτική πλειοψηφία .
Κοντολογίς όσο πιο ψηλά βάλει τον πήχη ως εν δυνάμει Πρωθυπουργός ο Τσίπρας – σε πολιτικούς στόχους, εθνικές προοπτικές και πρόσωπα που θα ασκήσουν την εξουσία-τόσο πιο πειστικός θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στην κοινωνία.
Για να μην βάζει κανείς το κεφάλι στην άμμο, στους κόλπους της υπάρχουν επιφυλάξεις για την επιστροφή του ΣΥΡΙΖΑ. Θα υποχωρήσουν αν ο Αλέξης Τσίπρας διαμορφώσει με αποφασιστικότητα όχι μόνο το πολιτικό πλαίσιο, αλλά και την εκπροσώπηση του κόμματός του, με νέους όρους και κυρίως με νέες δυνάμεις.
Προφανώς αυτά θα κληθεί να αναδείξει η Κεντρική Επιτροπή, με συναίσθηση ότι πρέπει να υπερβεί τον εαυτό της- και πολλά από τα μέλη της- για να διασφαλιστεί η κυβερνητική αλλαγή. Να αφήσει πίσω την παλιά ρητορική , την ιδεοληψία και τις μειοψηφικές συμπεριφορές
Εστω και αν αυτό χρειαστεί να το επιβάλει- ως υποχρέωση του απέναντι στη Δημοκρατική παράταξη- προσωπικά ο Αλέξης ο Τσίπρας. Με το ιμπέριουμ του ρόλου του και την ευθύνη του απέναντι στην Ιστορία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου