Θα είχε ενδιαφέρον, βέβαια, αν αντί να χαρακτηρίζει τον κ. Βαξεβάνη Αίσωπο, ενθάρρυνε έστω και έναν εκ των υπουργών του που φέρονται να έχουν πέσει θύματα του παρακρατικού του σχεδίου, να κάνει μια μήνυση στον «Αίσωπο», αντί να τον απειλούν με εικοσαετή φυλάκιση αν δημοσιοποιήσει αποδείξεις.
Ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον θα είχε αν είχε τα κότσια να χαρακτηρίσει ομοίως και τον εκδότη και τους δημοσιογράφους της εφημερίδας ΤΟ ΒΗΜΑ που αποκάλυψε τη ταύτιση του παράνομου λογισμικού predator με την ΕΥΠ και το παρακρατικό κέντρο στο Μαξίμου που οργάνωσε την εκτροπή.
Ή τους δημοσιογράφους της εφημερίδας Καθημερινή που σήμερα αποκαλύπτουν στο ρεπορτάζ τους ότι οι εισαγγελικές αρχές «έχουν σχηματίσει βεβαιότητα για την αποκάλυψη και στοιχειοθέτηση των παράνομων παρακολουθήσεων».
Και ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον αν είχε το θάρρος να χαρακτηρίσει παραμυθάδες και τους βουλευτές του, αντί έντρομος να σπεύδει να τους αντικαταστήσει από την επιτροπή Θεσμών και διαφάνειας.
Σε κάθε περίπτωση το ποιος αγωνία να διασωθεί πολιτικά, αλλά και ποινικά, την επόμενη ημέρα είναι εμφανές και δια γυμνού οφθαλμού.
Ότι και να κάνει, όμως, ο ηθικός αυτουργός της ασέλγειας απέναντι στη δημοκρατία, ο βασικός υπεύθυνος της λεηλασίας της μεσαίας τάξης, των συνταξιούχων και των εργαζόμενων, από το πρωτοφανές κύμα της αισχροκέρδειας, πολύ σύντομα θα βρεθεί αντιμέτωπος με τη κρίση του ελληνικού λαού.
Και τότε θα συνειδητοποιήσει ότι αυτό που στο μυαλό του σήμερα μοιάζει με διαφυγή, στη πραγματικότητα είναι «σάλτο μορτάλε».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου