Τoυ Χαρη Τσιόκα : Με ..πολύπλευρες διεργασίες … … Σταθμός και αφετηρία ένα συνέδριο σύγχρονων επεξεργασιών και όχι διευθέτησης εσωκομματικών ισορροπιών με διεργασίες μετεξέλιξης όχι μετάλλαξης!

Γι’ αυτό, πολλά στελέχη επιμένουμε, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ δεν πρέπει να διολισθήσει σε μια επικοινωνιακή φιέστα αλλά σε εξωστρεφές συνέδριο που θα καταστεί πολιτικό και κοινωνικό γεγονός…


Αποτελεί κοινή διαπίστωση πως βιώνουμε ένα ρευστοποιημένο περιβάλλον που το διαχέει οριζόντια ο φόβος και η ανασφάλεια των πολιτών. Στις αιτίες που το τροφοδοτούν ενδεικτικά αναφέρονται:

– η επισφαλής εργασία που έγινε ανεξέλεγκτη
– η αγοραστική δύναμη των πολιτών δεν επαρκεί μέχρι το τέλος του μήνα
– τα τείχη αποκλεισμού για την πράσινη μετάβαση, την πρόσβαση στις τεχνολογίες που συναντά η παραγωγική βάση και η κοινωνική πλειοψηφία
– το ότι η νέα γενιά, η ελληνική οικογένεια και η περιφερειακή συγκρότηση έχουν εγκαταλειφθεί με ανυπέρβλητα εμπόδια πρόσβασης στα χρηματοδοτικά εργαλεία
Έχει γενικευθεί η απογοήτευση πως το ταμείο ανάκαμψης έγινε δώρο σε λίγους και ισχυρούς.

Δύσκολα μπορεί πλέον να συγκαλυφθεί η εικόνα των καταιγιστικών και ανεξέλεγκτων παρεμβάσεων της κυβέρνησης που εξυπηρετεί απόλυτα εντολές και επιδιώξεις κερδοσκοπίας, συστημικών κέντρων.

Οι πολύμορφες ανισότητες, οι κοινωνικοί και παραγωγικοί αποκλεισμοί εντείνονται με χιονοστιβάδα και τις δημογραφικές επιπτώσεις…

Η Ελλάδα καθίσταται ουραγός παντού…

Βορά γίνονται και τα κοινωνικά αγαθά.

– Με το νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ, συγκεκριμένα κέντρα ανοίγουν τη πόρτα όχι μόνο της κερδοσκοπίας αλλά και τη κερκόπορτα προκειμένου ο τίτλος απόκτησης του πτυχίου να καθορίζει την πρόσληψη σε εργασία
– Το κράτος λειτουργεί για τα συμφέροντα ολίγων.
– Η επισφαλής και ανεξέλεγκτη ορατή και «αόρατη» εργασία γίνεται νόμιμο καθεστώς.
– Πλήττεται κυρίως η εγχώρια παραγωγική βάση και ο ανταγωνισμός.
– Γιγαντώνεται η ακρίβεια.

Πολίτες και παραγωγικές δυνάμεις αναζητούν έκφραση,μετασχηματισμού των αναγκών τους σε πρόταση διακυβέρνησης και αυτό διαπερνά οριζόντια το πολιτικό φάσμα.
Όταν δεν το διαπιστώνουν,επιλέγουν την αποχή,ψάχνοντας στην προσωπική διαμεσολάβηση…

Δεν είναι τυχαία τα ποσοστά της αποχής στις εκλογικές αναμετρήσεις.
Η κοινωνία λοιπόν αξιολογεί αν τα αυτοπροσδιοριζόμενα προοδευτικά κόμματα με τις δράσεις και τις επιλογές τους ενισχύουν με αξιόπιστο τρόπο διεργασίες συγκρότησης προοδευτικής πλειοψηφίας. Με πολιτική και προγραμματική ενότητα διακυβέρνησης
Σ’ αυτό το περιβάλλον γίνεται όχι μόνο κρίσιμο αλλά απαραίτητο να καταστεί διακριτός ο δρόμος διακυβέρνησης. Αυτός που θα αντιπαρατεθεί αξιόπιστα για την αλλαγή του κοινωνικού και παραγωγικού μοντέλου. Με ένα κράτος φιλικό και προσβάσιμο σ όλους τους πολίτες και για όλες τις περιφέρεις της χώρας.

Η ίδια περίοδος όμως βρίσκει

– αφενός τον προοδευτικό, δημοκρατικό και αριστερό χώρο στη δίνη κρίσεων κ ανταγωνισμών
– αφετέρου την δεξιά και την Ακροδεξιά να εμπορεύονται το φόβο και την ανασφάλεια με προτάσεις διαμεσολάβησης.

Και αυτό πρέπει για τον λαό και τον τόπο να αλλάξει.

Η υποχώρηση της αντιπαράθεσης εναλλακτικών προγραμμάτων από ένα βολικό αντικυβερνητισμό αφαιρεί οξυγόνο από την κοινωνική ανάγκη.
Επείγει η προοδευτική πρωτοβουλία αποτροπής της αντιγραφής του πολιτικού σκηνικού της Αμερικής ή χωρών της Ευρώπης, όπου ίδιας κατεύθυνσης κόμματα διεκδικούν την κυβέρνηση για την συνέχιση των αδίκων πολιτικών.

Η παρακαταθήκη της μεταπολίτευσης, όπως εκφράσθηκε με τον Α Παπανδρέου και τον Α. Τσίπρα, να διατηρούν την Προοδευτική πλειοψηφία σε τροχιά κυβερνησημότητας, πρέπει με σύγχρονα προγράμματα να συνεχιστεί.

Τα ρευστοποιημένα κόμματα και τα κόμματα διαμαρτυρίας γίνονται άλλοθι για ανεξέλεγκτες πολιτικές

Προοδευτική πλειοψηφία

Στις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ. κατέγραψε μία σημαντική ήττα.
Η έλλειψη αποτίμησης μέσω Συνεδρίου, πριν από την εκλογή προέδρου, τροφοδότησε την τρικυμία της διάσπασης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ. δεν αρέσει όπως είναι σήμερα. Χρειάζονται συλλογικές διαδικασίες για να επανέλθει στην τροχιά καταλύτη για τη διαμόρφωση προοδευτικής πλειοψηφίας. Ανακτώντας την πολυσυλλεκτικότητα στη βάση των αρχών του.

Με κριτική αποτίμηση, είναι η ώρα ουσιαστικού διαλόγου για τη διαμόρφωση προγράμματος διακυβέρνησης και με διακριτή την κοινωνική συμμαχία που θα το διεκδικήσει.
Αναφέρομαι μεταξύ των άλλων στις δυνάμεις της επισφαλούς πλέον εργασίας (το precariato), στους μικρομεσαίους, την νεολαία, στους αγρότες που έχουν εγκαταλειφθεί και την καινοτομία …

Σταθμός και αφετηρία ένα συνέδριο σύγχρονων επεξεργασιών και όχι διευθέτησης εσωκομματικών ισορροπιών.

Γι’ αυτό, πολλά στελέχη επιμένουμε, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ δεν πρέπει να διολισθήσει σε μια επικοινωνιακή φιέστα με «κοπτατσιες» αλλά σε εξωστρεφές συνέδριο που θα καταστεί πολιτικό και κοινωνικό γεγονός

Γιατί αυτό μόνο μπορεί να οδηγήσει στο κόμμα ενεργών μελών και να ανοίξει αξιόπιστα τον δρόμο μιας στέρεης σύνδεσης του πολιτικού φορέα με την κοινωνία

Η κοινωνία για να συμπορευθεί θέλει να διακρίνει διαδικασίες υπέρβασης και ενότητας:

– Υπέρβασης των αντιθέσεων που στο παρελθόν δίχασαν.
– Ενότητα με κυβερνητικό πρόγραμμα που δίνει διέξοδο στις αντιθέσεις που διαμορφώνονται και από τα άλματα της επιστήμης και της τεχνολογίας.
Το τεκμηριωμένο εναλλακτικό πρόγραμμα διακυβέρνησης χρειάζεται γιατί:
– Επιβάλλονται δομικές αλλαγές για την ενίσχυση της παραγωγικής βάσης, την τόνωση της ζήτησης και τη συνοχή.
– Απαιτούνται τομές προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος της συμμετοχής στην πράσινη ανάπτυξη για όλους,στις σύγχρονες τεχνολογίες, την άρση των γεωγραφικών ανισοτήτων και την πρόσβαση στα χρηματοδοτικά εργαλεία της παραγωγικής βάσης.
– Είναι αναγκαίος ένας δρόμος που θα διασφαλίζει τη δίκαιη συμμετοχή των συντελεστών στο παραγόμενο αποτέλεσμα. Με νομοθετικό πλαίσιο στήριξης των δυνάμεων της επισφαλούς εργασίας (precariato)

Η σύγχρονη δημοκρατία οφείλει να δίνει ρόλο και λόγο στον πολίτη. Με διασφάλιση των κοινών αγαθών όπως είναι η υγεία, η παιδεία,η ασφάλιση, η ύδρευση, τα δίκτυα. Το κράτος οφείλει να ξαναγίνει προσβάσιμο σε όλους.

Πρέπει να επανέλθει στη χώρα η πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική για να καταστεί γέφυρα φιλίας, ειρήνης και ανάπτυξης στην περιοχή

Αν οι αντιθέσεις του χθες δίχασαν τον προοδευτικό είναι τώρα η ώρα της σύγχρονης συνάντησης όλων των προοδευτικών ρευμάτων με πολιτική και προγραμματική ενότητα διακυβέρνησης.

Για να γίνεται διακριτή η αντιπαράθεση κυβερνητικών προγραμμάτων με τις δυνάμεις της κεντροδεξιάς και της Ακροδεξιάς που προσπαθούν να επιβάλουν ανεξέλεγκτα τις μεροληπτικές πολιτικές υπέρ ολίγων.

Η κυβερνώσα αριστερά μπορεί και πρέπει να ανοίξει δρόμους στη διαμόρφωση σύγχρονης alternative.

Το έχουν ανάγκη οι πολίτες. Γιατί η κυβερνώσα αριστερά δεν πρέπει να υπερασπίζεται μόνο, ούτε να εξαντλεί το ρόλο της στη διαμαρτυρία, αλλά να ανοίγει δρόμους.

*Mέλος της Κεντρικής Επιτροπής
του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ και τ. Βουλευτής