Κουβέλης: υπαρξιακές αγωνίες και διαφωνίες

Η περιχαράκωση του χώρου μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ και το εσωκομματικό μέτωπο για τη ΔΤ  Η χθεσινή δήλωση του Φώτη Κουβέλη για την ανάγκη συγκρότησης του προοδευτικού πόλου ήρθε σχεδόν αναγκαστικά. Χωρίς την αυτοπεποίθηση των προηγούμενων μηνών και με τα αποκαρδιωτικά ποσοστά, ο Πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς αντιλαμβάνεται την πρωτοβουλία του για τη δημιουργία του τρίτου πόλου, μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ, ως εκείνη τη συνταγή για την προσωπική και κομματική του επιβίωση.

Το δημοσιονομικό αδιέξοδο αντανακλάται ευθέως στην ελληνική κοινωνία ενισχύοντας την πόλωση και αφαιρώντας από τη Δημοκρατική Αριστερά κάθε ελπίδα ανάκαμψης μετά την έξοδό της από την κυβέρνηση. Μεγαλύτερος, ωστόσο σκόπελος για το Φώτη Κουβέλη είναι ο προσανατολισμός του ίδιου του κόμματός του.

Οι τοποθετήσεις της Δημοκρατικής Αριστεράς, στην πλειοψηφία τους γραπτές προς αποφυγήν παρεξηγήσεων το προηγούμενο διάστημα, απέναντι σε φλέγοντα ζητήματα της επικαιρότητας θυμίζουν εκκρεμές που γέρνει πότε προς την κυβέρνηση και πότε λοξοκοιτά αντιμνημονιακά προς το ΣΥΡΙΖΑ. Με ορατή τη σύγχυση και τη Δημοκρατική Αριστερά σε μετάβαση στην μετά την κυβέρνηση συνεργασίας εποχή της, δύσκολα πείθει ότι με τη συγκρότηση του τρίτου πόλου «θα αξιοποιήσει την εκλογική δύναμη που θα αποκτήσει για να λειτουργήσει ως σταθεροποιητικός παράγοντας για την κυβερνησιμότητα της χώρας, ανατρέποντας τις διλημματικές επιλογές του νέου διπολισμού», καθώς είναι νωπή η έξοδός της και η αποσταθεροποίηση που παρ’ ολίγον να προκαλέσει.

Άλλωστε, όταν «το νέο», ο τρίτος πόλος συντίθεται στα εξ’ ων αποσυνετέθη το πάλαι ποτέ κραταιό ΠΑΣΟΚ, οι διαφωνίες δεν αργούν να έρθουν. Το φλέρτ με τον πρώην υπουργό του ΠΑΣΟΚ, Χάρη Καστανίδη γέννησε δεύτερες σκέψεις στο εσωτερικό της ΔΗΜΑΡ, που δεν άργησαν να φανούν. Οι πρώτες αντιδράσεις ήρθαν πριν τα πρωτοβρόχια, δια στόματος Αντωνίου, Γεωργάτου και Λιβαδά , με φόντο το «εμπάργκο» στη δημόσια τηλεόραση που επέβαλλε η Αγίου Κωνσταντίνου στα στελέχη της. Θέτοντας ζητήματα συνέπειας λόγων και έργων πολιτικής παρουσίας και προοπτικής, τα στελέχη της Εκτελεστικής Επιτροπής στέκονται επικριτικά απέναντι στις επιλογές της ηγεσίας, επιημαίνοντας ότι : «μετά την αποχώρηση από την τρικομματική κυβέρνηση, φοβόμαστε ότι η ΔΗΜΑΡ όλο και περισσότερο διολισθαίνει στο δρόμο της πεπατημένης του αριστερού αρνητισμού».

Όσο για το Γραμματέα του κόμματος, Σπύρο Λυκούδη, έσπευσε να λάβει αποστάσεις απέναντι στο εμπάργκο και όχι για πρώτη φορά.

ΤΗΕPAPER