Του Γιάννη Αντύπα : Ηδονή, οργασμός, όργιο…

Θυμάμαι τα βλέμματα. Και τα υπονοούμενα. Όλα. Το ΠΑΣΟΚ έπεσε. Ηδονή. Το ΠΑΣΟΚ έρχεται τρίτο. Οργασμός. Το ΠΑΣΟΚ στις δημοσκοπήσεις είναι τέταρτο. Όργιο. Κάθε λογής απωθημένων. Και ανθρώπων που ένιωσαν ότι προδόθηκαν, βεβαίως. Αλλά. πρώτη φορά είδα τόσο πολλούς να χαίρονται τόσο πολύ επειδή πέθανε, όπως νόμιζαν, ο γάιδαρος του γείτονα.

Για τις ευθύνες του ΠΑΣΟΚ τα έχουμε πει πολλές φορές. Όπως και για το τι έχει προσφέρει. Σε εποχές που η κριτική δεν ήταν της μόδας. Σε εποχές που δεν ήταν της μόδας η στήριξη. Γιατί, όλοι είχαν βρει τον μουντζούρη. Ή τη βολή τους.

Μετά τα τελευταία γεγονότα, όμως, οφείλουμε να προσθέσουμε μερικές σκέψεις. Πως ο Άκης δεθα είχε πάει φυλακή αν δεν τον οδηγούσε εκεί η κοινοβουλευτική πλειοψηφία τουΠΑΣΟΚ, το 2011, γιατί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είχε ήδη πέσει. Πολλοί μεγαλόσχημοιεπιχειρηματίες δε θα είχαν περάσει το κατώφλι του Κορυδαλλού, χωρίς τις τομές διαφάνειας που ψήφισαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Ούτε και οι επίορκοι υπάλληλοι θα είχαν απολυθείαν δεν υπήρχε το ΠΑΣΟΚ να πληρώσει το κόστος.

Η χώρα είναι όρθια και η Δημοκρατία ξεδόντιασε την Χρυσή Αυγή γιατί το ΠΑΣΟΚ δε γύρισε πλάτη. Όχι όλο το ΠΑΣΟΚ, βέβαια. Γιατί οι περισσότεροι γύρισαν πλάτη κι ακόμη τρέχουν. Άλλοι στον ΣΥΡΙΖΑ, άλλοι στη ΔΗΜΑΡ, άλλοι με δικά τους κόμματα, άλλοι σπίτια τους. Αλλά λίγοι -πλην όμως όπως αποδεικνύεται αρκετοί- έμειναν στις επάλξεις. Συκοφαντήθηκαν, λοιδορήθηκαν. απειλήθηκαν. Αλλά εκεί. Έδωσαν και τη μάχη κατά του λαϊκισμού και του φασισμού με τους φίλους τους να τους κάνουν πλάκα ότι στις επόμενες εκλογές δε θα μπουν στη Βουλή.

Έλεγαν πως ο Βενιζέλος ανέπτυξε τη θεωρία του συνταγματικού τόξου γιατί έβλεπε τις πλάτες της Χρυσής Αυγής. Ούτε που πέρασε από τα μυαλά τους η σκέψη πως ο πρόεδρος του κόμματος, που στήριξε τη χώρα αποδεχόμενος τις διπλές εκλογές του Σαμαρά και έκανε κυβέρνηση με τη ΝΔ ακόμη κι όταν αποχώρησε η ΔΗΜΑΡ, παίζει με βάση τη λογική και τους κανόνες της Δημοκρατίας. Έγκαιρα ζήτησε να ληφθούν μέτρα κατά της Χρυσής Αυγής. Και όταν αυτό έγινε όλοι ένιωσαν πως ξημέρωσε μια καλύτερη μέρα για την Ελλάδα.

Γιατί κάποιοι την κράτησαν όρθια τη νύχτα και δεν έχασε τη ψυχή της, περικυκλωμένη (όπως ήταν) από τα τσακάλια του φασισμού και του λαϊκισμού.

Δε νιώθω ούτε ηδονή, ούτε οργασμό, ούτε έχω διάθεση για όργιο. Νιώθω απλά ανακούφιση. Που δε γύρισαν όλοι τις πλάτες. Που η χώρα δεν έπεσε αμαχητί.

aixmi.gr