Του Γιώργου Χρ. Παπαχρήστου
Χθες είχαμε 11/11/11. Θα έχουμε ξανά σε 100 χρόνια από τώρα, πρώτα ο Θεός, διότι δεν ξέρουμε αν θα υπάρχει χώρα - μη σου πω και πλανήτης. Ναι το ξέρω, εφιαλτικά ακούγονται αυτά, αλλά επειδή ποτέ δεν ξέρεις, κρατάω μια πισινή, διότι εγώ κι εσείς, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, δεν θα είμαστε εδώ τότε που θα ξαναγίνει 11/11/11. Ευελπιστούμε όμως ότι θα υπάρχει Ελλάδα. Θα μου πεις τώρα, άμα φύγω εγώ από εδώ και οδεύσω «ένθα απέδρα οδύνη, λύπη και στεναγμός», με νοιάζει τι θα γίνει πίσω; Εσένα μπορεί όχι, αλλά εμένα με νοιάζει. Γιατί άλλοι την άφησαν αυτή την