Πρωτοφανή χαρακτηριστικά παρουσιάζει ο προϋπολογισμός του 2014 (Π.14) σε σύγκριση με όλους τους προηγούμενους που έχουν κατατεθεί και ψηφιστεί από τη Βουλή από το 1974 μέχρι, ακόμα, και εκείνον του 2013.
Παρ’ ότι δεν είναι ο πρώτος
προϋπολογισμός -τα σημαντικότερα στοιχεία του οποίου, πριν κατατεθεί στη
Βουλή, έχουν περάσει πρώτα από την έγκριση της τρόικας-, είναι ο πρώτος
ο οποίος θα ψηφιστεί από την κυβερνητική πλειοψηφία, αλλά τελεί υπό
αίρεση της τρόικας, η οποία αμφισβητεί τις
προβλέψεις του. Στην
περίπτωση που η τρόικα κρίνει ότι, μετά την ψήφιση και την έναρξη
εφαρμογής του σημαντικότερου νόμου που ψηφίζει κάθε χρόνο η Βουλή,
επιβάλλεται η αλλαγή του, θα αναγκάσει την κυβέρνηση, επίσης για πρώτη
φορά, να καταθέσει για ψήφιση από τη Βουλή συμπληρωτικό προϋπολογισμό
σύμφωνο με τις υποδείξεις της.
Σε προηγούμενα έτη, το τελικό αποτέλεσμα
της διαχείρισης του κάθε έτους από την κυβέρνηση, δηλαδή το έλλειμμα ή
το πλεόνασμα του έτους αυτού, αποτυπωνόταν προς το τέλος του έτους
εκτέλεσής του και εκτιμήσεις για την επίτευξη των στόχων του δίνονταν σε
ένα τμήμα της εισηγητικής έκθεσης του προϋπολογισμού του επόμενου έτους
(όπως συμβαίνει και φέτος). Ενδεχόμενη κατάθεση συμπληρωματικού
προϋπολογισμού, κατ’ απαίτηση της τρόικας, θα σημαίνει νέες θυσίες του
λαού, ώστε να επιτευχθεί το αποτέλεσμα που εκείνη έχει καθορίσει, άρα
υποκατάσταση από αυτήν τόσο της εκτελεστικής όσο της νομοθετικής
εξουσίας, δηλαδή κατάλυση μέρους της εθνικής μας κυριαρχίας. Πρόκειται
για το σοβαρότερο πρόβλημα που παρουσιάζει ο Π.14.
Προβληματικές, όμως, είναι και οι
εκτιμήσεις για το τελικό αποτέλεσμα του 2013, αν πράγματι υπάρχει το
πολυδιαφημισμένο πρωτογενές πλεόνασμα των 800 εκατ. ευρώ (δηλαδή
λιγότερο από το μισό στα εκατό του ΑΕΠ), η τρόικα δεν το αναγνωρίζει,
και θα το αποδεχτεί τον Απρίλιο του 2014, αν το επιβεβαιώσουν τα
οριστικά στοιχεία της εκτέλεσης του προϋπολογισμού του τρέχοντος έτους.
Το ότι πρόκειται για εικονικό και όχι πραγματικό πλεόνασμα έχει πολλές
φορές αναλυθεί και επιπλέον μπορεί, ακόμα και αυτό, να μετατραπεί σε
έλλειμμα, δεδομένου ότι είναι τόσο μικρό.
Ο Π.14, όμως, αντί, όπως παρουσιάζεται,
να είναι αναπτυξιακός, είναι και πάλι, όπως και εκείνοι των τριών
προηγούμενων ετών, όχι στην έκτασή τους αλλά πάντως υφεσιακός. Πώς είναι
βέβαιη η κυβέρνηση ότι θα επιτευχθεί ανάπτυξη 0,6%, δηλαδή κατά 967
εκατ. ευρώ σε σταθερές τιμές του 2005, σε ένα ΑΕΠ πάνω από 160 δισ.
ευρώ, όταν για οποιοδήποτε λόγο μπορεί να μετατραπεί σε ανάλογη ύφεση,
την οποία, μάλιστα, προβλέπει ο ΟΟΣΑ να ανέλθει σε -0,4% στην πρόσφατη
έκθεσή του για την Ελλάδα.
Πώς θα προκύψει ακόμα και η προβλεπόμενη
μικρή αύξηση του ΑΕΠ, όταν σύμφωνα με την εισηγητική έκθεση του Π.14,
προβλέπεται μείωση τόσο της ιδιωτικής (κατά 1,6%) όσο και της δημόσιας
κατανάλωσης (κατά 4,0%), δηλαδή το μεγαλύτερων μεγεθών του ΑΕΠ; Η
ποσοστιαία μείωση της δημόσιας κατανάλωσης θα προέλθει βασικά από νέες
περικοπές σε μισθούς, συντάξεις και επιδόματα, αλλά και στις δαπάνες για
υγεία, παιδεία και πρόνοια και σε άλλες.
Στην εισηγητική έκθεση προβλέπεται
αύξηση των επενδύσεων (η οποία αποτελεί πολύ μικρότερο μέγεθος του ΑΕΠ
από εκείνο της κατανάλωσης) κατά ποσοστό 5,6%. Αυτή η αύξηση αναμένεται
βασικά από τις ιδιωτικές επενδύσεις, δεδομένου ότι οι δημόσιες
επενδύσεις προβλέπεται να αυξηθούν μόνο κατά 150 εκατ. ή 2,3%. Και η
μικρή αυτή, όμως, αύξηση είναι αμφίβολο να πραγματοποιηθεί, δεδομένου
ότι, όπως γίνεται κάθε χρόνο, η κυβέρνηση, αν πιεστεί από την τρόικα, θα
την περικόψει.
Από πού θα προέλθουν οι ιδιωτικές
επενδύσεις, οι οποίες τα δύο προηγούμενα χρόνια είχαν μειωθεί, και
μάλιστα κατά μεγάλα ποσοστά; Ενα σημαντικό μέρος επενδύσεων γινόταν στην
οικοδομή. Η οικοδομική, όμως, δραστηριότητα έχει καταρρεύσει. Ανάκαμψή
της δεν προβλέπεται το 2014, δεδομένου ότι εκατοντάδες χιλιάδες έτοιμα
διαμερίσματα παραμένουν απούλητα και σε εκείνα που ενοικιάζονται, οι
ενοικιαστές δεν πληρώνουν τα ενοίκια. Εξάλλου αύξηση των άλλων
επενδύσεων σε σχέση με το 2014 θα ήταν εύλογη, αν προβλεπόταν μια
σημαντική ανάκαμψη της οικονομίας.
Αύξηση, επίσης, προβλέπεται και στις
εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών, και μάλιστα σχεδόν διπλάσια εκείνης του
2013. Δεδομένης της προοπτικής ισχνής ανάπτυξης του συνόλου της
ευρωζώνης το 2014, είναι αμφίβολο αν επιτευχθεί τόσο υψηλός ρυθμός
αύξησης των εξαγωγών, έστω και αν αυτή στηρίζεται στην αύξηση του
τουριστικού ρεύματος.
Μετά από τα όσα προαναφέρθηκαν, σε
συνδυασμό με τη μεγάλη αύξηση των φόρων, και μάλιστα στην ακίνητη
περιουσία, το προβλεπόμενο πρωτογενές πλεόνασμα των 2,9 δισ. ή το 1,6%
του ΑΕΠ το 2014, έναντι των 800 εκατ. ευρώ ή 0,4% του ΑΕΠ το 2013,
δηλαδή τετραπλάσιο, όχι μόνο είναι υπεραισιόδοξο και στηρίζεται στα όσα
προαναφέρθηκαν για τα βασικά στοιχεία του Π.14, αλλά είναι πολύ πιθανό
να μετατραπεί σε έλλειμμα. Πολύ περισσότερο όταν οι προβλεπόμενοι
επιπλέον φόροι το 2014 είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα εισπραχθούν.
Απόδειξη, η αύξηση των ληξιπρόθεσμων χρεών προς το Δημόσιο κατά 7,1 δισ.
ευρώ το 10μηνο του 2014.
Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου