μικροκομματικούς «ναρκισσισμούς», και ταυτόχρονα, αφήνει αιχμές για τους χειρισμούς της Ευρώπης στο θέμα της Ελλάδας, λέγοντας πως, αν το 2010 δεν υπήρχε τόσο συντηρητική αντιμετώπιση, η ύφεση στη χώρα μας δεν θα ήταν τόσο βαθιά.
Ο κ. Πιερρακάκης ακόμα θεωρεί ότι στην κυβέρνηση δεν θα έπρεπε να μετέχουν μόνο Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, αλλά το σύνολο των συνταγματικών κομμάτων, διότι η κρίση οφείλει να αφορά τους πάντες.
Γιατί αποφασίσατε να πολιτευτείτε;
Εργάζομαι στον ιδιωτικό τομέα. Είμαι συντονιστής καινοτομίας και καθηγητής σε ένα μη κερδοσκοπικό ερευνητικό κέντρο, όπου εστιάζω στη διδασκαλία των οικονομικών και της τεχνολογικής πολιτικής σε φοιτητές από τα Βαλκάνια και την Ιορδανία, καθώς και στην παραγωγική αξιοποίηση της έρευνας. Ταυτόχρονα, ολοκληρώνω ένα διδακτορικό στη Μ. Βρετανία πάνω σε θέματα πολιτικής οικονομίας, ενώ πραγματοποίησα μεταπτυχιακές σπουδές στις ΗΠΑ, όπου και εργάστηκα ως ερευνητής, καθώς και προπτυχιακές σπουδές στην Ελλάδα. Επέστρεψα στην Ελλάδα κυρίως για συναισθηματικούς λόγους (οικογένεια, τόπος) και η επιστροφή μου συνέπεσε με την κρίση.
Θεωρείτε επιτυχημένο το εγχείρημα της «Ελιάς»;
Το εγχείρημα της «Ελιάς» ήταν επιβεβλημένο. Μετά το Μνημόνιο έχουμε πολυδιάσπαση στο πολιτικό σκηνικό. Από το 2012 έχουμε 14 νέα κόμματα στην Ελλάδα. Η πολυδιάσπαση υπονομεύει τη σταθερότητα του πολιτικού συστήματος και άρα και την προοπτική να βγει η χώρα στο ξέφωτο. Ο χώρος της Κεντροαριστεράς, λόγω της εκλογικής υποχώρησης του ΠΑΣΟΚ, υπέστη μια ασύμμετρη κάμψη. Η προσπάθειά μας είναι να τον ξαναχτίσουμε. Οι στόχοι μας δεν είναι τόσο ποσοτικοί, όσο ποιοτικοί. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να διαδραματίσει τον ρόλο του βασικού προοδευτικού πυλώνα της χώρας.
Θα θέλατε να συμμετέχει και η ΔΗΜ.ΑΡ. στην «Ελιά»;
Σαφώς. Με τη ΔΗΜ.ΑΡ. συνεργαζόμαστε σε δήμους, περιφέρειες, επιμελητήρια, συλλόγους. Η από κοινού στήριξη στον κ. Καμίνη και στον κ. Μπουτάρη, π.χ., αποδίδει καρπούς. Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι, ενώ η στρατηγική της συνεργασίας είναι επιτυχημένη όπου εφαρμόζεται, η ΔΗΜ.ΑΡ. την υιοθετεί επιλεκτικά, με μια «αλά καρτ» λογική. Ειδικά για τις ευρωεκλογές, που το ζητούμενο είναι η στήριξη του ΕΣΚ, όχι μόνο για λόγους παραταξιακούς, αλλά και για λόγους εθνικού συμφέροντος. Ο χώρος της Κεντροαριστεράς μπορεί και πρέπει να ξαναγίνει κυρίαρχος στην Ελλάδα. Αυτό δεν μπορεί να γίνει όσο επικρατεί ένας ναρκισσισμός των μικρών διαφορών.
Θεωρείτε τη συγκυβέρνηση Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ επιτυχημένη;
Είναι μια κυβέρνηση κρίσης, εθνικής ανάγκης. Κανονικά, δεν θα έπρεπε να μετέχουν σε αυτήν μόνο η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, αλλά το σύνολο των συνταγματικών κομμάτων, διότι σε μια εθνική κρίση το πρόβλημα οφείλει να αφορά τους πάντες. Ταυτόχρονα, το Μνημόνιο κλείνει τον κύκλο του. Σαν χώρα, χρειαζόμαστε ένα σχέδιο πέρα και πάνω από το Μνημόνιο, ένα σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης του τόπου. Κατά τη γνώμη μου, πρέπει να στραφούμε στις εξαγωγές, στις ξένες επενδύσεις, στην καινοτομία, στην έρευνα. Οπως και η χώρα, το πολιτικό σύστημα βρίσκεται σε νέο κύκλο. Οι κυβερνήσεις συνεργασίας φαίνεται ότι θα αντικαταστήσουν τις μονοκομματικές κυβερνήσεις στο ορατό μέλλον.
Αλλαγή ισορροπιών στην Ευρώπη
Ποιες είναι οι προτεραιότητές σας ως υποψηφίου ευρωβουλευτή;
Οι 751 ευρωβουλευτές του επόμενου Κοινοβουλίου θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στην αλλαγή των ισορροπιών σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Οι Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές κομίζουν μια άλλη λογική για την Ευρώπη. Τα ευρωομόλογα, ο φόρος στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές, οι προτάσεις για τη μείωση της ανεργίας των νέων - μπορεί να φαίνονται «τεχνοκρατικά», αλλά, αν εφαρμοστούν, θα είναι καθοριστικά για το μέλλον της ευρωπαϊκής ηπείρου, ειδικά της χώρας μας. Αν το 2010 η χώρα μας είχε συναντήσει μια καλύτερη ισορροπία σε μια λιγότερο συντηρητική Ευρώπη, θα είχαμε ένα καλύτερο Μνημόνιο, το οποίο δεν θα είχε βυθίσει τη χώρα σε ύφεση. Οι προτεραιότητες, λοιπόν, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: σχέδιο ανασυγκρότησης για την Ελλάδα και αλλαγή ισορροπιών για την Ευρώπη.
Μια πιθανή εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτές τις εκλογές θα πλήξει την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας;
Ενδεχόμενη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ θα μας απομακρύνει από μια καλή ισορροπία για τη χώρα στην Ευρωβουλή. Εμείς αυτή οφείλουμε να διεκδικήσουμε - και πρέπει να επιδιώξουμε να κατευθύνουμε τον δημόσιο διάλογο στα πραγματικά μεγάλα ζητήματα για τη χώρα.
Στον Σταύρο Παπαντωνίου, εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου