Αυτές τις ημέρες έχουμε εκτεθεί σε τρία ενδιαφέροντα πολιτικά
φαινόμενα: 1) στους ex post "Κολόμβους", αυτούς που ανακάλυψαν τα
προβλήματα της κυβέρνησης αφού εξαιρέθηκαν από τη σύνθεσή της, 2) σε
εκείνους που ερμήνευσαν λανθασμένα το "αντιεξουσιαστές στην εξουσία",
καθώς ναι μεν μετέχουν
κανονικά αλλά συμπεριφέρονται ωσάν να μην είναι συνυπεύθυνοι για τη συνολική εικόνα του σχήματος, ωσάν να είναι εταίροι "περιορισμένης ευθύνης", 3) στις περιπτώσεις εκείνες που στηλιτεύουν διαρκώς τη "δεξιά"κυβέρνηση ενώ κατελάμβαναν υπουργικούς θώκους στην κυβέρνηση Παπαδήμου (οπου συμμετείχε πέρα από τη ΝΔ και το ΛΑΟΣ - ενω το ΠΑΣΟΚ ειχε απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή).
κανονικά αλλά συμπεριφέρονται ωσάν να μην είναι συνυπεύθυνοι για τη συνολική εικόνα του σχήματος, ωσάν να είναι εταίροι "περιορισμένης ευθύνης", 3) στις περιπτώσεις εκείνες που στηλιτεύουν διαρκώς τη "δεξιά"κυβέρνηση ενώ κατελάμβαναν υπουργικούς θώκους στην κυβέρνηση Παπαδήμου (οπου συμμετείχε πέρα από τη ΝΔ και το ΛΑΟΣ - ενω το ΠΑΣΟΚ ειχε απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή).
Όλοι βασίζονται υπερβολικά στην επιβολή της λήθης έναντι της μνήμης.
Και το ζήτημα είναι οτι το πρόβλημα συνεχίζει να μας υπερβαίνει - όλους
και όλες - για να παίζουμε τα κλασσικά μικροπολιτικά παιχνίδια της
πρό-κρίσης περιόδου.
Απο ανάρτηση στο fb
Απο ανάρτηση στο fb
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου