Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2014

Του Παναγιώτη Λάμψια: Αριστερά και μπουρζουαζία

Η παράδοση θέλει τα συντηρητικά κόμματα να διατηρούν προνομιακές σχέσεις με τον κόσμο των επιχειρήσεων και αντιστοίχως τα σοσιαλδημοκρατικά να έχουν ισχυρούς δεσμούς με τα συνδικάτα. Αυτό δεν σημαίνει οτι υπάρχουν τείχη και διαχωριστικές γραμμές που δεν επιτρέπουν την ανάπτυξη επαφών, επικοινωνίας ενίοτε και επιρροής με
αντίστροφες κατευθύνσεις.
Ωστόσο, είναι μια γενική τάση που καταγράφεται ιστορικά. Διαφορετική είναι η θέση της ριζοσπαστικής αριστεράς καθώς αποφεύγει σχέσεις με το κεφάλαιο και διαρρηγνύει τα ιμάτιά της για την καθαρότητα των θέσεών της ως μονοσήμαντου εκφραστή των εργατικών διεκδικήσεων.
Στα δικά μας τώρα η ιστορία και οι δεσμοί κομμάτων και προσώπων είναι λίγο πολύ γνωστά. Μέχρι το 1981, η λεγομένη παραδοσιακή αστική τάξη διατηρούσε μονοσήμαντα σχέσεις μόνον με τη συντηρητική παράταξη αλλά πολύ γρήγορα βρήκε τα... πατήματά της στο νέο περιβάλλον και ευδοκίμησε άριστα.
Εκ παραλλήλου αναπτύχθηκαν νέα "τζάκια" και νέες ιερές και ανίερες συμμαχίες ενώ οι παραδοσιακοί ρυθμιστές φρόντισαν τους ανθρώπους τους σε όλο τον πολιτικό χάρτη.
Οι ανατροπές μετά το 2012 προκάλεσαν αστάθεια και για κάποιο διάστημα αμηχανία στο σύστημα για το πως θα διαχειρισθεί τα νέα δεδομένα. Ο νέος παίκτης ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που έδειχνε απόμακρος και κόντρα στο κατεστημένο με την πλέον αδιάλλακτη ρητορική σε όλα τα μέτωπα.
Το... ευέλικτο κεφάλαιο κατάφερε και πάλι να βρει το δρόμο του και να οικοδομήσει κάποιες σχέσεις με τους "νεοφερμένους" που μοιάζουν τόσο πολύ με τους χειρότερους παλιούς και προβάρουν κοστούμια εξουσίας.
Όπως δείχνουν τα πράγματα, η ριζοσπαστική αριστερά ασκεί μια ιδιότυπη κρυφή γοητεία στην εγχώρια μπουρζουαζία και κάποιοι δεν διστάζουν να συνωστίζονται στους διαδρόμους της. Ορισμένοι εξ΄ αυτών μάλιστα- με βεβαρημένο παρελθόν ισχυρών δεσμών με την συντηρητική παράταξη- επικαλούμενοι διάφορα προσχήματα δεν διστάζουν να διαφημίζουν την αγωνία τους να πλασαριστούν δίπλα στο κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς που ψάχνει τις ισορροπίες του.
Προφανώς και δεν είναι αμαρτία η αριστερά να έχει συνομιλητές παντού και να αναζητεί συμμαχίες αλλά δεν νοείται να καταγγέλλει τους πάντες και τα πάντα δημοσίως και να κινείται διαφορετικά στο παρασκήνιο.

action24

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου