Μετά το δημοψήφισμα και τις ψηφοφορίες των προαπαιτουμένων της 5ης αξιολόγησης και λίγο πριν την έναρξη των διαπραγματεύσεων για το τρίτο μνημόνιο γινόμαστε μάρτυρες ενός παιχνιδιού πινγκ πογκ μεταξύ του πρωθυπουργού κ. Τσίπρα και της συνιστώσας «Αριστερή Πλατφόρμα» μετά του κ. Λαφαζάνη, του κ. Βαρουφάκη και της ΠτΒ κ. Κωνσταντοπούλου.
Μπαλάκι σε αυτό το παιχνίδι όλος ο ελληνικός λαός και κυρίως εκείνο το
κομμάτι του που ψήφισε «όχι» στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου. Από αυτό και μόνο καταλαβαίνει κανείς το ναυάγιο της στρατηγικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Αποδεικνύεται ότι το πλοίο πήρε νερά και μαλώνει το πλήρωμα για το ποιός είχε τις ευθύνες της πλοήγησης που μας οδήγησε στην ξέρα των 12-13 δις € μέτρων και του 3ου μνημονίου των 80 δις € δανείου. Ο καπετάνιος κ. Τσίπρας μας λέει ότι πήγε για ύπνο και άφησε στη γέφυρα, στο τιμόνι τους αξιωματικούς υπό τον κ. Βαρουφάκη και οι αξιωματικοί ισχυρίζονται ότι μαζί με τον καπετάνιο χαράξανε την πορεία (PLAN B) και αυτήν υλοποιούσαν.
Όποια και να είναι όμως η αλήθεια, σύμφωνα με το εθιμικό δίκαιο των ναυτικών, και το νομικό, την κύρια ευθύνη την έχει πάντα ο καπετάνιος. Ο καπετάνιος που έχει όμως την προσωπικότητα να αναλαμβάνει τις ευθύνες και το κόστος των επιλογών του και δεν κρύβεται πίσω από τους υφισταμένους του έστω και αν την τελευταία στιγμή ξύπνησε και έστριψε το τιμόνι και δεν βούλιαξε ολότελα το καράβι.
Παραμένει το ρήγμα βαρύ και κάποιοι θα πληρώσουν βαρύ τίμημα για την επιδιόρθωση. Τίμημα σκληρό, δυσβάστακτο που φέρει υπογραφή Τσίπρας και κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Και έχει εξ’ ολοκλήρου την ευθύνη γιατί απορρίψανε ότι είχε γίνει, με πολλά λάθη είναι η αλήθεια, από την προηγούμενη κυβέρνηση και πειραματισθήκανε με την δημιουργική ασάφεια και τα περί σκληρής διαπραγμάτευσης. Το αποτέλεσμα γνωστό σε όλους. Παραγνωρίσανε τη γνωστή ρήση του κινέζου πολιτικού Ντεγκ Χσιά ο Πινγκ που μας λέει «δεν αρκεί να είναι άσπρη ή μαύρη η γάτα, μου είναι αδιάφορο, μου αρκεί να πιάνει ποντίκια» .Αντί αυτού εμείς πιαστήκαμε και στη φάκα του κ.Σόιμπλε.
Τώρα όμως τι γίνεται; Τι χρειάζεται;
Κατά την γνώμη μου υπερβάσεις, στροφή στην πραγματικότητα και τον ρεαλισμό. Σε αυτό που είναι και η άλφα βήτα της «αριστερής» ανάλυσης. Ότι για να αλλάξεις τα πράγματα δεν αρκούν η θεωρία, τα ωραία βερμπαλιστικά λόγια και η επικοινωνία. Ότι πρώτα απ” όλα πρέπει να διαμορφώσεις υπέρ σου τον κατάλληλο συσχετισμό δυνάμεων που θα στηρίζει το σχέδιό σου. Διαφορετικά πηγαίνεις έτοιμη τροφή στα νύχια των αρπακτικών και τότε μία επιλογή έχεις. Να θυματοποιηθείς και να λες ότι έγινε πραξικόπημα.
Προτεραιότητα πρέπει να είναι, κατά την γνώμη μου, αυτό που δεν συνέβη το 2010.Η αρραγής ενότητα των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων στον εθνικό στόχο της παραμονής μας στην Ε.Ε., την Ευρωζώνη και το Ευρώ. Συμμαχίες πρέπει να επιδιώξουμε και σε επίπεδο διεθνών σχέσεων και συσχετισμών.
Μπορούμε όπως αποδείχθηκε να συναντηθούμε με τους δημοκράτες σοσιαλιστές, τους πράσινους, κυβερνήσεις όπως της Γαλλίας, της Ιταλίας κ.ά. στο πλαίσιο της αλληλεγγύης αλλά και των κοινών συμφερόντων. Ειδικά τώρα που κατέρρευσε ο μύθος της στήριξης από την Ρωσία, την Κίνα, τους Brics κ.λ.π. μπορούμε να εντείνουμε την προσπάθεια διαμόρφωσης συσχετισμού σε Ευρωπαικό επίπεδο.
Την ώρα αυτή δεν χωρούν προσωπικές στρατηγικές και σχεδιασμοί. Προέχει η πολιτική σταθερότητα με εθνική συνεννόηση. Προϋπόθεση η ειλικρίνεια και η διάθεση συνεργασίας. Στόχος η εθνική συμφωνία για την πορεία της χώρας μέχρι τουλάχιστον να σταθεροποιηθεί η κατάσταση.
Προαπαιτούμενα όμως είναι η έγκαιρη θεσμική ενημέρωση των κομμάτων, η επιλογή των διαρθρωτικών αλλαγών και μεταρρυθμίσεων σε σχέση με τα οριζόντια εισπρακτικά μέτρα στην επικείμενη συμφωνία-μνημόνιο, η μη προσφυγή στις εκλογές και η διαμόρφωση όρων συνεργασίας με αλλαγή στο αναλογικότερο του εκλογικού νόμου. Επιβάλλεται εθνική ευθύνη και ειλικρίνεια. Να τεθεί το εθνικό συμφέρον πάνω από το κομματικό και την διατήρηση στην εξουσία.
Θα φανεί σε σύντομο χρονικό διάστημα ποιοί μπορούν να το αντέξουν και ποιοί όχι. Ένα είναι σίγουρο. Η ιστορία καραδοκεί.
karfitsa*Ο κ. Μακρίδης είναι γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής ΠΑΣΟΚ Α’ Θεσσαλονίκης
Μπαλάκι σε αυτό το παιχνίδι όλος ο ελληνικός λαός και κυρίως εκείνο το
κομμάτι του που ψήφισε «όχι» στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου. Από αυτό και μόνο καταλαβαίνει κανείς το ναυάγιο της στρατηγικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Αποδεικνύεται ότι το πλοίο πήρε νερά και μαλώνει το πλήρωμα για το ποιός είχε τις ευθύνες της πλοήγησης που μας οδήγησε στην ξέρα των 12-13 δις € μέτρων και του 3ου μνημονίου των 80 δις € δανείου. Ο καπετάνιος κ. Τσίπρας μας λέει ότι πήγε για ύπνο και άφησε στη γέφυρα, στο τιμόνι τους αξιωματικούς υπό τον κ. Βαρουφάκη και οι αξιωματικοί ισχυρίζονται ότι μαζί με τον καπετάνιο χαράξανε την πορεία (PLAN B) και αυτήν υλοποιούσαν.
Όποια και να είναι όμως η αλήθεια, σύμφωνα με το εθιμικό δίκαιο των ναυτικών, και το νομικό, την κύρια ευθύνη την έχει πάντα ο καπετάνιος. Ο καπετάνιος που έχει όμως την προσωπικότητα να αναλαμβάνει τις ευθύνες και το κόστος των επιλογών του και δεν κρύβεται πίσω από τους υφισταμένους του έστω και αν την τελευταία στιγμή ξύπνησε και έστριψε το τιμόνι και δεν βούλιαξε ολότελα το καράβι.
Παραμένει το ρήγμα βαρύ και κάποιοι θα πληρώσουν βαρύ τίμημα για την επιδιόρθωση. Τίμημα σκληρό, δυσβάστακτο που φέρει υπογραφή Τσίπρας και κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Και έχει εξ’ ολοκλήρου την ευθύνη γιατί απορρίψανε ότι είχε γίνει, με πολλά λάθη είναι η αλήθεια, από την προηγούμενη κυβέρνηση και πειραματισθήκανε με την δημιουργική ασάφεια και τα περί σκληρής διαπραγμάτευσης. Το αποτέλεσμα γνωστό σε όλους. Παραγνωρίσανε τη γνωστή ρήση του κινέζου πολιτικού Ντεγκ Χσιά ο Πινγκ που μας λέει «δεν αρκεί να είναι άσπρη ή μαύρη η γάτα, μου είναι αδιάφορο, μου αρκεί να πιάνει ποντίκια» .Αντί αυτού εμείς πιαστήκαμε και στη φάκα του κ.Σόιμπλε.
Τώρα όμως τι γίνεται; Τι χρειάζεται;
Κατά την γνώμη μου υπερβάσεις, στροφή στην πραγματικότητα και τον ρεαλισμό. Σε αυτό που είναι και η άλφα βήτα της «αριστερής» ανάλυσης. Ότι για να αλλάξεις τα πράγματα δεν αρκούν η θεωρία, τα ωραία βερμπαλιστικά λόγια και η επικοινωνία. Ότι πρώτα απ” όλα πρέπει να διαμορφώσεις υπέρ σου τον κατάλληλο συσχετισμό δυνάμεων που θα στηρίζει το σχέδιό σου. Διαφορετικά πηγαίνεις έτοιμη τροφή στα νύχια των αρπακτικών και τότε μία επιλογή έχεις. Να θυματοποιηθείς και να λες ότι έγινε πραξικόπημα.
Προτεραιότητα πρέπει να είναι, κατά την γνώμη μου, αυτό που δεν συνέβη το 2010.Η αρραγής ενότητα των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων στον εθνικό στόχο της παραμονής μας στην Ε.Ε., την Ευρωζώνη και το Ευρώ. Συμμαχίες πρέπει να επιδιώξουμε και σε επίπεδο διεθνών σχέσεων και συσχετισμών.
Μπορούμε όπως αποδείχθηκε να συναντηθούμε με τους δημοκράτες σοσιαλιστές, τους πράσινους, κυβερνήσεις όπως της Γαλλίας, της Ιταλίας κ.ά. στο πλαίσιο της αλληλεγγύης αλλά και των κοινών συμφερόντων. Ειδικά τώρα που κατέρρευσε ο μύθος της στήριξης από την Ρωσία, την Κίνα, τους Brics κ.λ.π. μπορούμε να εντείνουμε την προσπάθεια διαμόρφωσης συσχετισμού σε Ευρωπαικό επίπεδο.
Την ώρα αυτή δεν χωρούν προσωπικές στρατηγικές και σχεδιασμοί. Προέχει η πολιτική σταθερότητα με εθνική συνεννόηση. Προϋπόθεση η ειλικρίνεια και η διάθεση συνεργασίας. Στόχος η εθνική συμφωνία για την πορεία της χώρας μέχρι τουλάχιστον να σταθεροποιηθεί η κατάσταση.
Προαπαιτούμενα όμως είναι η έγκαιρη θεσμική ενημέρωση των κομμάτων, η επιλογή των διαρθρωτικών αλλαγών και μεταρρυθμίσεων σε σχέση με τα οριζόντια εισπρακτικά μέτρα στην επικείμενη συμφωνία-μνημόνιο, η μη προσφυγή στις εκλογές και η διαμόρφωση όρων συνεργασίας με αλλαγή στο αναλογικότερο του εκλογικού νόμου. Επιβάλλεται εθνική ευθύνη και ειλικρίνεια. Να τεθεί το εθνικό συμφέρον πάνω από το κομματικό και την διατήρηση στην εξουσία.
Θα φανεί σε σύντομο χρονικό διάστημα ποιοί μπορούν να το αντέξουν και ποιοί όχι. Ένα είναι σίγουρο. Η ιστορία καραδοκεί.
karfitsa*Ο κ. Μακρίδης είναι γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής ΠΑΣΟΚ Α’ Θεσσαλονίκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου