ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ : ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΑ ΚΑΘΟΛΙΚΑ ΑΔΙΕΞΟΔΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ;;

Το ερώτημα είναι στα χείλη και στις σκέψεις όλων . Το διατυπώνουν οι πολίτες, με αυξημένη ανησυχία, είτε είναι στα μπλόκα και τις διαδηλώσεις, είτε είναι στην προσωπική τους απομόνωση.

Το διατυπώνουν σιωπηλά οι ηγεσίες των κυβερνητικών κομμάτων, αλλά και της αντιπολιτευσης.

Το διατυπώνουν εταίροι και δανειστές, βλέποντας την αδυναμία της κυβέρνησης να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις της και τα κόμματα της αντιπολιτευσης να επιζητούν

την δικαιωση τους, μέσα από την κατάρρευση της κυβέρνησης.

Όλοι αντιλαμβάνονται, ότι τα δύσκολα είναι μπροστά.Κανένας όμως ,δεν αναλαμβάνει την ευθύνη ,να πει πως θα βγει η χώρα από το αδιέξοδο.

Κανένας δεν θέλει να πει όλη την αλήθεια .

Η κυβέρνηση γνωρίζει , ότι παραμένει στην εξουσία ακόμη, επειδή το Κουαρτέτο μετέθεσε τον χρόνο της πρώτης και ουσιαστικής αξιολόγησης του τρίτου μνημονίου, από τις 15 Δεκέμβρη του 2015 αρχικά, στο τέλος του Φλεβάρη του 2016 και στην συνεχεια στις αρχές του Καλοκαιριού.

Στην κυβέρνηση, είναι βέβαιο, ότι έχει διαλυθεί κάθε ψευδαίσθηση ,για την δυνατοτητα της, να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις της, χωρίς να χάσει την δεδηλωμενη στην βουλή.

Ακόμη και αν μπορέσει να ψηφίσει τους νόμους, η κατάρρευση της στην κοινωνία, θα είναι τόσο μεγάλη, που δεν θα μπορεί να σταθεί στην βουλή, πολύ περισσότερο να ανακάμψει πολιτικά.

Η εφαρμογή του μνημονίου, σε συνδυασμό, με τις πιέσεις του προσφυγικου και μεταναστευτικου προβλήματος, εντος και εκτος της χώρας, δημιουργεί ένα εκρηκτικό περιβάλλον, για την χώρα και την κυβέρνηση.

Γιαυτό επεξεργαζεται σενάρια, είτε απεμπλοκης της με εκλογές , είτε κυβέρνησης εθνικης συνεργασίας.

Στο δίμηνο που ακολουθεί, θα χρησιμοποιησει, ότι όπλα διαθέτει και κυρίως την πόλωση, μέχρι τα όρια του διχασμου.

Στο τέλος, επειδή θα βρεθεί μπροστά σε πιο μεγάλο αδιέξοδο, θα πάει σε εκλογές, με αλλαγή του εκλογικού νόμου.

Η άλλη επιλογή της είναι , να κερδίσει με πολιτικους εκβιασμους ,οπως το Καλοκαιρι,την συναίνεση των κομμάτων της αντιπολιτευσης και να προτείνει κυβέρνηση εθνικης συνεργασίας, για να μοιραστεί τις ευθύνες.

Η ΝΔ είναι σαφές ότι, δεν θέλει αλλαγή του εκλογικού νόμου, αλλά ούτε και εκλογές. Θέλει να ψηφίσει τα επώδυνα νομοσχέδια η κυβέρνηση και μετά να ζητήσει εκλογές.

Ασκεί την ίδια ανευθυνη πολιτική της περιόδου 2010 -2012. Δεν διδαχθηκε τίποτα, ούτε από την ζημιά που έπαθε η χώρα, αλλά ούτε και από την δική της ήττα.

Στήνουν μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ, μια διχαστικη σύγκρουση, στην πλάτη της χώρας, όπως με διαλείμματα και παραλλαγές ανεπτυσαν, από το 2010.

Εάν τότε μπορεσαν να κρυφτούν, πίσω από το ΠΑΣΟΚ και την αγνοια της πραγματικοτητας μερικές φορές και πέτυχαν να κερδίσουν την εξουσία , τώρα ούτε μπορούν, αλλά και δεν πρέπει να τους επιτραπεί, ο νέος κύκλος της ανευθυνοτητας .

Τωρα, ειναι η ωρα των κομμάτων του ΚΈΝΤΡΟΥ και της ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.

Τωρα, πρέπει να πάρουν από κοινού πρωτοβουλίες, για την εθνική συνεννόηση και για την δική τους σύγκλιση και πολιτική συμπορευση.

Τώρα πρέπει να προτείνουν την εθνική συνεννόηση και συνεργασία, με τρία προαπαιτουμενα :

α ) Αλλαγή του εκλογικού νόμου, με κατάργηση του μπόνους των πενήντα εδρών, χωρίς αλχημείες, που μπορεί να σκέφτεται ο ΣΥΡΙΖΑ, για να αποτρέψει την συνεργασία των κομμάτων του κέντρου και της σοσιαλδημοκρατιας, όπως είναι η μείωση του 3%.

β) Ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων στο πολιτικό σύστημα, την οικονομία και το κράτος, που θα ενσωματώνει τα μνημονια και θα τα υπερβαίνει, για να μην συνεχιστεί η υποχώρηση της χώρας και να έρθει γρήγορα η ανάπτυξη.
Το πρόγραμμα δεν θα είναι αποτέλεσμα κοπτοραπτικης των κομμάτων, αλλά προϊόν σοβαρής δουλειάς από κοινή ομάδα αξιόπιστων εμπειρογνομονων του ευρύτερου χώρου και διάλογο με τους πολιτες.

γ )Τρία χρόνια πολιτικής σταθερότητας, για να εφαρμοστεί το μεταρρυθμιστικο πρόγραμμα, χωρίς καθυστερήσεις και πισωγυρισματα.

Μόνο έτσι θα έρθουν επενδύσεις ξένες και ελληνικές, θα δημιουργηθουν θέσεις εργασίας και θα μπορέσει η χώρα να αντιμετωπισει προβλήματα, όπως είναι το ασφαλιστικό.

Η πρωτοβουλία της ΓΕΝΝΗΜΑΤΆ, παρ'οτι ήρθε με μεγάλη καθυστέρηση και γεννά αμφιβολίες, ανοίγει το δρόμο για την ανασυνθεση του χώρου του μεταρρυθμιστικου κέντρου και της σύγχρονης σοσιαλδημοκρατιας.

Οι θετικές πρωτοβουλίες του ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ και αρκετών στελεχών του ΠΟΤΑΜΙΟΥ, οι θέσεις της ΔΗΜΑΡ και του ΓΙΏΡΓΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΈΟΥ, δείχνουν ωριμότητα και αίσθημα ευθύνης, παρά την διστακτικοτητα και την αντιφατικοτητα τους.

Ιδιαίτερα σημαντικές επίσης είναι οι πρωτοβουλίες κινήσεων πολιτών και επωνυμων πολιτικών στελεχών.

Τώρα άμεσα ,με προσεκτικτικες και υπεύθυνες κινήσεις πρέπει οι δηλώσεις να βρουν τον δρόμο της υλοποίησης.

Ένας ρεαλιστικός και αποτελεσματικος ΟΔΙΚΟΣ ΧΆΡΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ , πρέπει να συγκροτηθεί από όλους όσοι πιστεύουν στην αναγκαιότητα ανασυνθεσης του πολιτικού χώρου.

Ο οδικός χάρτης πρέπει να είναι ευέλικτος, τόσο στον χρόνο, όσο και στις επιλογες. Πρέπει να προηγείται των πολιτικών εξελίξεων και να κατανοεί τις ευαισθησίες των πολιτών και τις επιφυλάξεις των κομμάτων, όποιες και αν είναι αυτες.

Η πρωτοβουλία πρέπει να πετύχει, για την χώρα πρωτίστως.