Η επιστροφή που θα σώσει τη ΜΕΒΓΑΛ

«Τοπίο στην ομίχλη» θυμίζει τον τελευταίο καιρό η πορεία της μεγάλης γαλακτοβιομηχανίας της Β. Ελλάδος ΜΕΒΓΑΛ. Πρόσφατα, έπειτα από μια νέα αναδιάταξη συμμαχιών ανάμεσα στους μετόχους, η Μαίρη Χατζάκου, κόρη του Κ. Χατζάκου, επέστρεψε -επί της ουσίας, έπειτα από μία δεκαετία- στη διοίκηση

της εταιρείας, στη θέση της αντιπροέδρου, με πρόεδρο τον Δ. Συμεωνίδη, σύζυγο της αδελφής της, Νίκης. Το ερώτημα που τίθεται από εδώ και πέρα είναι «ποιος θα βοηθήσει την εταιρεία να σταθεί στα πόδια της;». Οι τράπεζες; Ενα fund-κοράκι που καραδοκεί; Ή, μήπως, οι παλαιοί μέτοχοι, οι οποίοι, όμως, θα πρέπει να βάλουν το χέρι στην τσέπη;

Δέκα χρόνια προβλήματα

Τα τελευταία δέκα χρόνια η πορεία της ΜΕΒΓΑΛ εμφανίζει διάφορα προβλήματα. Στην αρχή μετοχικά και τα τελευταία χρόνια οικονομικά, με αύξηση του δανεισμού και μείωση των πωλήσεων. Στην αρχή οι άλλοι δύο από τους τρεις βασικούς μετόχους -ο Δ. Συμεωνίδης, σύζυγος της Νίκης Χατζάκου, και ο Π. Παπαδάκης της οικογένειας του Χρ. Χατζηθεοδώρου, συνεταίρου του Κ. Xατζάκου από την αρχή της ΜΕΒΓΑΛ- έβαλαν στο περιθώριο τη Μ. Χατζάκου.

Εκείνη, σε μια κίνηση με βαθύ συμβολισμό, αναζήτησε τη συνεργασία του Δ. Δασκαλόπουλου της «Δέλτα», στον οποίο τελικά πούλησε το 14,8% των μετοχών της ΜΕΒΓΑΛ από το περίπου 28% που κατείχε. Ποσοστό που «πέρασε» στη Vivartia, η οποία απορρόφησε τη Δέλτα. Κάποια στιγμή, ο Π. Παπαδάκης, με το 43% των μετοχών στην κατοχή του, συμμάχησε με τη Vivartia και πήρε τον έλεγχο της εταιρείας. Ακολούθως, συμφώνησε να πουλήσει το ποσοστό του στη Vivartia, που στο μεταξύ είχε περιέλθει στον έλεγχο της MIG. Τον Απρίλιο του 2014 υπεγράφη προσύμφωνο ανάμεσα στη Δέλτα και τον Π. Παπαδάκη για την εξαγορά του 43% των μετοχών της ΜΕΒΓΑΛ.

Το τίμημα που είχε συμφωνηθεί λόγω κρίσης ήταν 4,5 εκατομμύρια ευρώ και επρόκειτο να καταβληθεί μετά την εξόφληση υποχρεώσεων της ΜΕΒΓΑΛ προς τη Δέλτα ύψους 3,8 εκατ. ευρώ και την εξόφληση μετατρέψιμου ομολογιακού δανείου, ύψους τουλάχιστον 11 εκατ. ευρώ που θα χορηγείτο από τις δανείστριες τράπεζες προς τη ΜΕΒΓΑΛ, στο πλαίσιο της χρηματοοικονομικής αναδιάρθρωσης της εταιρείας. Στη συνέχεια, η πλευρά Παπαδάκη αρνήθηκε να μεταβιβάσει τις μετοχές και η Δέλτα προσέφυγε στα δικαστήρια εναντίον του για αθέτηση των όρων του προσυμφώνου. Την ίδια εποχή έκανε την εμφάνισή του το fund-γύπας Sankaty, αμερικανοβρετανικών συμφερόντων, που θέλησε να εμπλακεί στην εταιρεία, απαλλάσσοντας τις τράπεζες από την υποχρέωση να χρηματοδοτήσουν τη ΜΕΒΓΑΛ.

Κι ενώ όλα έδειχναν να πηγαίνουν προς αυτή τη λύση, η Μαίρη Χατζάκου και η Δέλτα Τρόφιμα ΑΒΕΕ τα «βρήκαν» με τον Δ. Συμεωνίδη για να πάρουν -όπως λένε- την υπόθεση στα χέρια τους. Με τι κεφάλαια; Με ποιο μάνατζμεντ; Όλα μένει να διευκρινιστούν. Με τη Μ. Χατζάκου να φέρεται ότι κινεί τα νήματα και τον εκνευρισμό στις τράπεζες να χτυπάει... κόκκινο, καθώς οι υποχρεώσεις της ΜΕΒΓΑΛ ξεπερνούν τα 100 εκατ. ευρώ.

Ο κύκλος εργασιών της εταιρείας το 2015 υπολογίζεται ότι διαμορφώθηκε σε 110 εκατ. ευρώ, ενώ το 2014 είχε ανέλθει σε 125 εκατ. ευρώ, έναντι 143 εκατ. ευρώ το 2013 και 182 εκατ. ευρώ μερικά χρόνια νωρίτερα.

Βέρα Θεσσαλονικιά και παιδί γαλατάδων

Η Μαίρη Χατζάκου είναι «παιδί» του κέντρου της Θεσσαλονίκης. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην περιοχή του Διοικητηρίου, σε μια παραδοσιακή οικογένεια «γαλατάδων», στην οποία ο πατέρας δούλευε και η μητέρα φρόντιζε το σπίτι και την ανατροφή των παιδιών. Οι παππούδες της ήρθαν στην Ελλάδα το 1922 από τη Σηλυβρία της Μικράς Ασίας, φέρνοντας μαζί την τέχνη τους. Ανοιξαν γαλακτοπωλείο στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, όπου πουλούσαν και τα ρυζόγαλα που έφτιαχνε με ανατολίτικη συνταγή η γιαγιά. Το 1950 ο γιος της γιαγιάς και πατέρας της Μαίρης, Κωνσταντίνος Χατζάκος, αποφάσισε να επεκτείνει τη δουλειά και δημιούργησε στα Κουφάλια, μια περιοχή 35 χιλιόμετρα από τη Θεσσαλονίκη, μια μικρή τυροκομική μονάδα, που στο πέρασμα του χρόνου εξελίχθηκε στη σημερινή ΜΕΒΓΑΛ.

Η μικρή Μαίρη έζησε την αναπτυξιακή πορεία της εταιρείας από κοντά. Τις Κυριακές πήγαινε με τον πατέρα της στα Κουφάλια και τα καλοκαίρια δούλευε στην εταιρεία, έχοντας περάσει σχεδόν απ’ όλα τα πόστα. Μετά σπούδασε λογιστική και οικονομικά, κάτι που την οδήγησε στο λογιστήριο της ΜΕΒΓΑΛ, όπου δούλεψε σκληρά για να καθιερωθεί και να αποδείξει ότι δεν ήταν απλώς «η κόρη του αφεντικού». Στη δεκαετία του 1980 απομακρύνθηκε από την εταιρεία, λόγω του γάμου της με τον οδοντίατρο Φώτη Παπαδόπουλο και προς χάριν των δύο παιδιών της, για να επιστρέψει το 1991 στο τμήμα πωλήσεων για την αγορά της Θεσσαλονίκης, ένα νευραλγικό πόστο «χωρίς ωράριο και χωρίς όριο», όπως συνηθίζει να λέει.

Ήταν η εποχή της ανάπτυξης, όταν μπήκαν οι βάσεις για να εξελιχθεί η ΜΕΒΓΑΛ στη μεγαλύτερη γαλακτοβιομηχανία της Β. Ελλάδος και στον μεγαλύτερο εργοδότη της περιοχής με περισσότερους από 1.000 εργαζομένους. Από τότε παρέμεινε επί 15ετία μάχιμη, αφού από το 2001 μέχρι το 2006 ήταν πρόεδρος και διευθύνουσα σύμβουλος της εταιρείας. Κατά κάποιον τρόπο, εκπλήρωσε το όνειρο του πατέρα της, ο οποίος ήθελε γιο για να διασφαλίσει τη συνέχεια, αλλά η ζωή τού χάρισε δύο κόρες.