Αν μελετήσει κανείς τη νεώτερη πολιτική ιστορία της χώρας θα καταλήξει στο ολοφάνερο συμπέρασμα: το πολιτικό φάσμα διαχωρίζεται σε δυο παρατάξεις: την προοδευτική και τη συντηρητική. Τη Δημοκρατική Παράταξη και τη Δεξιά.
Αυτός ο διαχωρισμός -ανεξάρτητα από τα οδυνηρά διχαστικά χαρακτηριστικά που πήρε κατά καιρούς – δεν συνιστά
ελληνική ιδιαιτερότητα. Είναι διεθνής πραγματικότητα, διαχρονική και διαμορφώνεται με ιστορικά, ιδεολογικά, πολιτικά ακόμη και αισθητικά -και σε κάθε περίπτωση βιωματικά – κριτήρια.
Στο πολιτικό επίπεδο, όποιοι και αν ήταν κάθε φορά οι πολιτικοί φορείς που εκπροσωπούσαν εκατέρωθεν τις δυο παρατάξεις, η διαχωριστική γραμμή ανάμεσά τους δεν ήταν απλώς διακριτή αλλά και αναγκαία για την εύρυθμη λειτουργία του πολιτικού συστήματος.
Μετά τη Μεταπολίτευση η κυριαρχία της ΝΔ -από τη μια πλευρά και του ΠΑΣΟΚ από την άλλη -και πρωτίστως η εναλλαγή τους στην εξουσία- ήταν η βάση εδραίωσης της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας -ανεξάρτητα από τις αμαρτίες των κυβερνήσεων τους. Για πρώτη φορά στην Ελλάδα η πολιτική λειτουργούσε κανονικά.
Αυτή η λειτουργία ουδέποτε ανακόπηκε για τέσσερις και πλέον δεκαετίες και το πολιτικό σύστημα ουδέποτε έπαψε να λειτουργεί, διασφαλίζοντας την ομαλή εναλλαγή κυβερνήσεων -με τους εκάστοτε όρους της λαϊκής ετυμηγορίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ στη θέση του ΠΑΣΟΚ
Το μόνο που άλλαξε ήταν ότι στη μια πλευρά τη θέση του ΠΑΣΟΚ κατέλαβε ένα άλλο κόμμα από την ίδια παράταξη: ο ΣΥΡΙΖΑ. Για λόγους που όλοι γνωρίζουν. Για τους αναλυτές αυτό είναι η πρόσθετη απόδειξη όχι μόνο της ύπαρξης των διαχωριστικών γραμμών, αλλά και της αποδοκιμασίας που επιφυλάσσει το εκλογικό σώμα σε όποιον τις παραβιάζει.
Το ΠΑΣΟΚ του Γ. Παπανδρέου και του Βαγγ. Βενιζέλου παραβίασαν διαδοχικά όλες τις ιδεολογικές αρχές και τις πολιτικές γραμμές της Δημοκρατικής παράταξης και μετακίνησαν το ΠΑΣΟΚ …απέναντι.
Ένα σοσιαλιστικό κόμμα έγινε παράρτημα της Δεξιάς σε όλα τα επίπεδα. Τα αποτελέσματα καταγράφηκαν σε διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις.
Οι ίδιοι αναλυτές παρατηρούν ότι, παρόλα αυτά, το ΠΑΣΟΚ άντεξε και υπάρχει. Κυρίως χάρη σε έναν πυρήνα εκλογέων- των πιο αγνών και αυθεντικών οπαδών του -που δεν εγκατέλειψε ποτέ τους ιδρυτικούς μύθους του.
Αυτοί αντιστάθηκαν οσάκις οι ηγεσίες προσπάθησαν να καταργήσουν το ΠΑΣΟΚ και να το εντάξουν σε ερμαφρόδιτα σχήματα όπως η Ελιά ή η «Δημοκρατική Παράταξη» επί Βενιζέλου και τώρα η ιδέα του «νέου κόμματος της Κεντροαριστεράς».
Η ιδέα «νέο κόμμα, με νέα σύμβολα» ήταν τουλάχιστον ατυχής από την πρώτη στιγμή που διατυπώθηκε -στις αρχές της πρώτης δεκαετίας του 2000.
ΤΟ ΠΑΣΟΚ ξαναγίνεται ΠΑΣΟΚ
Από πολλές πλευράς σημειώνεται το τελευταίο διάστημα η τάση του ΠΑΣΟΚ να ξαναγίνει ΠΑΣΟΚ. Να υπερβεί τα πρόσωπα που το συρρίκνωσαν με τις αντιλήψεις και την πολιτική τους- αλλά και με τις πράξεις τους στη διαχείριση- και να ξανασυναντήσει πρώτα την ιδεολογική του ταυτότητα ως σοσιαλιστικό κίνημα και εν συνεχεία τον ριζοσπαστισμό της κοινωνίας. Να ξαναγεννηθεί από τη στάχτη του.
Για τους πολιτικούς παρατηρητές τη Φώφη Γεννηματά την τιμά το ότι αντιστάθηκε στις πιέσεις διάλυσης του ΠΑΣΟΚ. Και ότι -έστω με καθυστέρηση- συνέλαβε την ανάγκη να ξαναστηθεί στις ιδρυτικές βάσεις του και προσπαθεί να οργανώσει τη σχετική τάση που ήδη διορθώνεται στην κοινωνία. Πολλά κόμματα στην Ευρώπη επέστρεψαν δυναμικά μετά από κρίσεις.
Οι ίδιοι πιστεύουν ότι υπάρχουν πλέον οι συνθήκες ώστε το νέο ΠΑΣΟΚ με νέα πρόσωπα και νέες αρχές λειτουργίας, αλλά και με νέα πολιτικά και επικοινωνιακά εργαλεία, να ταυτιστεί με το μέλλον της Ελληνικής Κεντροαριστεράς και να αναδειχθεί εκ νέου ως φυσικός εκπρόσωπος της σύγχρονης Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας. Ως ΠΑΣΟΚ και τίποτε άλλο. Άλλωστε η απόπειρα του ΣΥΡΙΖΑ να παίξει αυτό το ρόλο καρκινοβατεί.
Η βάση ανταποκρίνεται
Παλιά πολιτικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ με πείρα τονίζουν ότι από τη στιγμή που φάνηκε καθαρά ο προσανατολισμός του ΠΑΣΟΚ να ξαναγίνει ο εαυτός του, φάνηκε και η διάθεση της εκλογικής βάσης να ανταποκριθεί.
Πολίτες που μετακινήθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ -κυρίως με αντιδεξιά κριτήρια- συναισθάνονται ότι υπάρχει πάντα ο ομφάλιος λώρος που τους συνδέει με το ΠΑΣΟΚ. Και υπό την πίεση των αλλεπάλληλων λαθών του Τσίπρα -με πρώτο και χειρότερο τη σύμπραξη με τον Καμμένο- τείνουν να παλιννοστήσουν.
Τα ίδια στελέχη παρατηρούν ότι ενώ αυτό θα είχε ήδη καταγραφεί πριν από όλα στα Μέσα Ενημέρωσης που συνδέονται παραδοσιακά με τη Δημοκρατική Παράταξη, αντ’ αυτού αναδεικνύεται μια δυσάρεστη έκπληξη. Τέτοια μέσα ενημέρωσης δεν υπάρχουν πλέον. Έχουν διολισθήσει στη …Δεξιά.
Συμπληρωματικά αναφέρουν ότι η χρήση των δημοσκοπήσεων από αυτά τα μέσα γίνεται με τρόπο όχι απλά επιλεκτικό, αλλά και εξόφθαλμα ανορθόδοξο, καθώς προσπαθούν να μεταφέρουν τη φθορά της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ στην Κεντροαριστρά! Θεωρούν παράλογο ότι ένας ψηφοφόρος που έφυγε από το ΠΑΣΟΚ -επειδή έκλινε δεξιά- και πήγε στον ΣΥΡΙΖΑ , όταν απογοητεύεται από τον ΣΥΡΙΖΑ να κατευθύνεται στη … Δεξιά και όχι στο ΠΑΣΟΚ από το οποίο προέρχεται –ειδικά όταν απουσιάζουν τα στελέχη που τον ώθησαν στην απομάκρυνση.
Ως απόδειξη του ισχυρισμού τους για την μετακίνηση αυτών των ΜΜΕ αναφέρουν ότι οι παραδοσιακοί τροφοδότες τους -που ήταν κατά κανόνα και παλαιοί ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, ή του ΣΥΡΙΖΑ στη συνέχεια, τα εγκαταλείπουν. Ακριβώς για αυτό: πρώτα προσπάθησαν να τους πλασάρουν τον Σαμαρά και τώρα προσπαθούν να τους πείσουν για την πολιτική και ηθική «ανωτερότητα» της οικογένειας Μητσοτάκη- τη σκυτάλη της οποίας ανέλαβε ο Κυριάκος.
Για έναν τυπικό οπαδό της δημοκρατικής παράταξης, αυτό ισούται με βλασφημία.
«Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά» ήταν ένα παλιό σύνθημα του χώρου.
Η τεχνητή «στελεχοποίηση» ως άλλοθι
Στο ΠΑΣΟΚ αποδέκτες της δυσφορίας αυτής της στροφής από τα παραταξιακά μέσα ενημέρωσης σημειώνουν ότι όσοι πολίτες δεν έκοψαν τις φλέβες τους, έκοψαν τη συνήθεια να ασχολούνται με αυτά τα ΜΜΕ.
Αναφέρουν χαρακτηριστικά την αποστροφή τους σε τηλεοπτικό σταθμό που δεν λειτουργεί πια.
Προσθέτουν πάντως ότι παρά την αποδυνάμωση αυτών των μέσων – από τη στιγμή που τους γύρισαν την πλάτη όσοι τα στήριζαν, καθημερινά στο περίπτερο ή με το τηλεκοντρόλ- η προσήλωσή τους στη Δεξιά συνεχίζεται, προφανώς ως επιλογή των ιδιοκτητών τους.
Το τελευταίο διάστημα μάλιστα παίρνει τη μορφή της διευκόλυνσης -αν όχι της παρότρυνσης- παλαιών στελεχών του ΠΑΣΟΚ να ενταχθούν στο σύστημα Μητσοτάκη- είτε προσχωρώντας απευθείας στη ΝΔ είτε σχηματίζοντας δορυφορικές κινήσεις.
Στο ΠΑΣΟΚ πολλοί είναι ενοχλημένοι επειδή για να το πετύχουν χρησιμοποιούν ένα αθέμιτο τρικ: προβάλλουν ότι «αφού έχουν προσχωρήσει στον ΣΥΡΙΖΑ στελέχη του ΠΑΣΟΚ γιατί άλλα στελέχη να μην προσχωρήσουν στη ΝΔ;»
Στη Χαρ. Τρικούπη επιμένουν ότι πρόκειται για διαστρέβλωση και τονίζουν ότι κανένα κεντρικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ δεν προσχώρησε στον ΣΥΡΙΖΑ. Όσοι εμφανίζονται ως πρώην ΠΑΣΟΚ που τώρα μετέχουν στην οργάνωση ή στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν μεσαία και κατώτερα στελέχη.
Αναφέρουν σαν παραδείγματα ότι ο Κουρουμπλής, ο Σπίρτζης, η Τζάκρη, ο Μαρδάς, ο Μπόλαρης κ.α. δεν ήταν ποτέ μεγαλοστελέχη, αλλά είχαν περιθωριακούς ρόλους. Στελεχοποιούνται τεχνητά εκ των υστέρων ως άλλοθι για να προσχωρήσουν στη ΝΔ πρόσωπα που είχαν πράγματι υψηλά αξιώματα στο ΠΑΣΟΚ. Από μεγαλο-υπουργοί μέχρι …υποψήφιοι πρόεδροι, ή αντιπρόεδροι. Ονόματα και διευθύνσεις στη διάθεση όποιου παρακολουθεί την επικαιρότητα.
Το Ποτάμι υπάρχει, το ΠΑΣΟΚ όχι
Πρόσωπο που βρίσκεται κοντά στη Φώφη Γεννηματά τονίζει ότι η Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχει συνειδητοποιήσει ότι το μέλλον του ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στην ιστορία του. Όχι στα πρόσωπα, αλλά στο αποτύπωμα της διαδρομής του, την ιδεολογία του και το αγωνιστικό φρόνημα των ανθρώπων που το στήριξαν, ιδιαίτερα των νέων. Αυτός είναι ο λόγος που την οδηγεί να συναντήσει την κοινωνική και πολιτική βάση του.
Ο ίδιος πιστεύει ότι οι πρώτοι που προσπαθούν να της κλείσουν το δρόμο είναι τα πάλαι πότε μέσα ενημέρωσης της δημοκρατικής παράταξης. Η ανασύσταση του ΠΑΣΟΚ με τα χαρακτηριστικά του σοσιαλιστικού κινήματος, σημαίνει το τέλος της προσπάθειας που κάνουν αυτά τα ΜΜΕ να διαμορφώσουν «κεντρώο προφίλ» στον Κυριάκο Μητσοτάκη και να τον τροφοδοτήσουν με πολιτικό προσωπικό.
Δεν παραλείπει επίσης να σημειώσει με νόημα ότι δεν το κάνουν μόνο για να τον στηρίξουν, αλλά για να έχουν και πάλι τους ανθρώπους τους στη εξουσία -αν αυτή η στήριξη αποδώσει. Κατ’ αυτόν μια από τις παθογένειες στο παρελθόν είναι ότι κάποια ΜΜΕ -και αντίστοιχα οικονομικά συμφέροντα- είχαν στενούς δεσμούς με συγκεκριμένα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και των κυβερνήσεών του, που λειτουργούσαν υπέρ των μηχανισμών που συνέβαλαν στην πολιτικής τους επιβίωση. Γνωστά πράγματα.
Δεν παραλείπει επίσης να σημειώσει με νόημα ότι δεν το κάνουν μόνο για να τον στηρίξουν, αλλά για να έχουν και πάλι τους ανθρώπους τους στη εξουσία -αν αυτή η στήριξη αποδώσει. Κατ’ αυτόν μια από τις παθογένειες στο παρελθόν είναι ότι κάποια ΜΜΕ -και αντίστοιχα οικονομικά συμφέροντα- είχαν στενούς δεσμούς με συγκεκριμένα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και των κυβερνήσεών του, που λειτουργούσαν υπέρ των μηχανισμών που συνέβαλαν στην πολιτικής τους επιβίωση. Γνωστά πράγματα.
Η ανάλυση του συγκεκριμένου παράγοντα κλείνει με τη διαπίστωση ότι η στροφή του ΠΑΣΟΚ«χαλάει πολλές σούπες» και έτσι εξηγεί τη συνωμοσία της σιωπής με την οποία αντιμετωπίζεται η Φώφη Γεννηματά. Αναφέρει ότι ενώ καθημερινά πληροφορούμαστε αν έβηξε ο … Σταύρος Θεοδωράκης και το στερεμένο Ποτάμι του, δεν μαθαίνουμε πότε την πολιτική δραστηριότητα του ΠΑΣΟΚ και της Φώφης.
Ξέρουμε απέξω και ανακατωτά τους βουλευτές και τα πρόσωπα που έχουν απομείνει πέριξ του Σταύρου, αλλά δεν έχουμε δει ούτε τη μορφή των στελεχών του ΠΑΣΟΚ, ιδιαίτερα των νεώτερων. Αντίθετα μεγεθύνονται συνήθεις εσωκομματικές τριβές προκειμένου να αναδειχθεί η αμφισβήτηση της σημερινής ηγεσίας.
Η Φώφη θέλει να αναδείξει τις διαχωριστικές γραμμές του ΠΑΣΟΚ με τη Δεξιά. Οι άλλοι δεν αρνούνται ότι υπάρχουν διαχωριστικές γραμμές. Το αντίθετο. Απλώς την πιέζουν να πάει …με την άλλη πλευρά.
Το συμπέρασμα από όλα αυτά είναι ότι η διάθεση του ΠΑΣΟΚ να επιστρέψει στη φυσική κοίτη του συναντά αντιδράσεις από όσους, ακόμη και στο εσωτερικό του, θα το προτιμούσαν εταίρο της ΝΔ. Πάντως είναι μια προσπάθεια χωρίς την υποστήριξη παραδοσιακών ερεισμάτων της Δημοκρατικής Παράταξης στα ΜΜΕ που άλλαξαν στρατόπεδο.
Τηρούμενων των αναλογιών η κατάσταση παραπέμπει στο 1974, όταν η ίδρυση του ΠΑΣΟΚ καλύφθηκε από …μονόστηλα στις εφημερίδες της εποχής και οι προεκλογικές περιοδείες του Ανδρέα Παπανδρέου με λίγα λεπτά στην κρατική τηλεόραση. Αυτό βέβαια δεν εμπόδισε τα πράγματα τα πάρουν δρόμο τους από τη στιγμή που ο λόγος του ΠΑΣΟΚ έβρισκε ανταπόκριση και χωρίς διαμεσολαβητές. Επειδή αντιστοιχούσε στα πραγματικά διλήμματα της συγκυρίας.
ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου