Έλλη Στάη : Ανάρμοστοι (πολιτικοί) έρωτες

Οι ερωτικές ιστορίες μας συναρπάζουν. Ακόμη κι αν είναι ωμά κομματικοί- πολιτικοί έρωτες. Και δόξα τω Θεώ, παρ’όλη την κρίση, καθόλου δεν μας λείπουν. Τελευταίο love in town, το φλερτ του ΣΥΡΙΖΑ στο ΠΑΣΟΚ.

Φλερτάρει ο ΣΥΡΙΖΑ, ή ένα κομμάτι του τέλος πάντων, με το

ΠΑΣΟΚ;

Και ποιο ΠΑΣΟΚ, αυτό που στεγάζεται κάτω από τη Δημοκρατική Συμπαράταξη, με όλους τους συστεγαζόμενους, ακόμη και με τους μεγάλους εχθρούς του όπως ο Βενιζέλος;

Και θέλει να τα χαλάσει με τον Καμμένο και τους ΑΝΕΛ;

Ο βομβαρδισμός των τελευταίων ημερών από τις δηλώσεις του Νίκου Φίλη, μέχρι άρθρα της Αυγής και άλλων φιλοκυβερνητικών μέσων, αυτό σημειολογούν.

Ότι μια κρίση στις σχέσεις με το αίσθημα Καμμένου υπάρχει (πιο ωμά αυτή η σχέση δεν θα έχει και πολλά ακόμη να δώσει στο άμεσο μέλλον), και ότι αναζητείται εναλλακτικό story για τις εξελίξεις μετά τα νέα μέτρα…

Ότι αγάπησαν ξαφνικά κάποιοι τους εξωνημένους εχθρούς ή βρήκαν τα κοινά ιδεολογικά τους στίγματα, τώρα, δεν είμαστε και τόσο αφελείς για να το «φάμε».

Πού στοχεύουν λοιπόν τα λουλούδια στην κυρία;

Σε συνεργασίες σ’ αυτή τη Βουλή;

Αδύνατον αν το ΠΑΣΟΚ  ή Δημοκρατική  Συμπαράταξη δεν θέλει να αυτοκτονήσει ιδανικά.

Σε πιθανές μετεκλογικές συνεργασίες; Ακόμη πιο αδύνατο, αν πάρουμε τοις μετρητοίς τις πασοκικές δηλώσεις, ότι αυτές οι συνεργασίες θα πρέπει να τους περιλαμβάνουν όλους, της ΝΔ συμπεριλαμβανομένης, που δεν θέλει να συμπεριληφθεί και γιατί να το κάνει άλλωστε;

Η πιο πιθανή εξήγηση οπότε, είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να θολώσει ξανά τα ήδη θολωμένα μυαλά κεντροαριστερών ψηφοφόρων που έχουν αρκούντως ζαλιστεί από τον έρωτα Καμμένου και πρέπει να ζαλιστούν με έναν πιο συμβατό ιδεολογικά πολιτικό έρωτα, μπας και στην κάλπη προτιμήσουν πάλι τον ΣΥΡΙΖΑ.

Και επειδή στο χορό και στον έρωτα, it takes 2 to tango, τι κάνει η Κεντροαριστερά στο σύνολο της, για να μην πέσει θύμα ξανά, στα γλυκά μάτια του ΣΥΡΙΖΑ στους ψηφοφόρους;

Σχεδόν τίποτα.

Κατακερματισμένη σε μικρά κομμάτια συναγωνίζεται ποιο θα είναι το μεγαλύτερο μικρό κομμάτι στο πολιτικό σκηνικό.

Απογοητευτικά, όλοι, και Δημοκρατική Συμπαράταξη και υποκείμενο ΠΑΣΟΚ και ανεξάρτητες προσωπικότητες του παρελθόντος και Ποτάμι, συνεργάζονται αρμονικά να μείνουν μικρά κόμματα και εύκολη λεία σε ένα κυβερνητικά αναξιόπιστο και φθαρμένο ΣΥΡΙΖΑ, που μετά τις δηλώσεις αγάπης Τσίπρα προς τον χαριτωμένο Μπούλη Καμμένο, λοξοκοιτάει προς τους ψηφοφόρους του χώρου της Κεντροαριστεράς και μόνο…

Και γιατί δεν ενώνεται ο κόσμος της Κεντροαριστεράς σε ενιαίο νέο σχήμα, και σε εκλογή αρχηγού από τη βάση;

Όλοι ταμπουρωμένοι πίσω από ακαταλαβίστικες ανακοινώσεις και στείρες αντιπαραθέσεις περί την διαδικασία, δεν απαντούν στο απλό ερώτημα των πολιτών που χρειάζονται το χώρο της Κεντροαριστεράς ενωμένο για να τους εκπροσωπήσει ιδεολογικά αλλά και για να έχουν μια αξιόπιστη μεγάλη λύση για την επόμενη κάλπη. 

Μήπως το σύνδρομο «cherchez la chaise», «αναζητήσατε την καρέκλα», είναι η απάντηση;

Γιατί ιδεολογικό πολιτικά χάσματα δεν θα το έλεγες ότι έχουν… και παίζουν την κολοκυθιά και το blame - game… Αυτό ακριβώς που δεν καταλαβαίνουν οι Έλληνες, δεν καταλαβαίνουν και οι ευρωπαίοι σοσιαλιστές που στεγάζουν και ΠΑΣΟΚ από παλιά, και Ποτάμι από πρόσφατα.

(Άσε που φιλοξενούν ως παρατηρητή και τον ΣΥΡΙΖΑ, ερωτευμένο  και με την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία εσχάτως...)
  
Και κάπως έτσι, οι ανάρμοστοι έρωτες καλά κρατούν.

Γιατί εκτός από τον αριστερό ακροδεξιό έρωτα των Συριζανέλ, μπορεί να μας προκύψει κι άλλος από αναγκαστικό προξενιό, που αναμένεται να πάθουν πολλοί κεντροαριστεροί ψηφοφόροι με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη ΝΔ, όταν έρθει η ώρα της κάλπης.

Για να απαλλαγούν από τον θανάσιμο κυβερνητικό εναγκαλισμό Τσίπρα- Καμμένου.

Ζητείται ηγέτης λοιπόν με στόχο την ενότητα του χώρου και τη διεκδίκηση ολόκληρης της πίτας. Αλλιώς θα μείνουν στο ράφι και οι ακαταλαβίστικες ανακοινώσεις και οι δικαιολογίες του «φταίει ο άλλος», γιατί δεν τα βρήκανε.

Στη ζωή, ως γνωστόν, το αποτέλεσμα μετράει.

thetoc.gr