Πρώτον, ιστορικές εγχώριες αντιπροσωπείες (εισαγωγείς) µε παγκόσµιας εµβέλειας σήµατα αλλάζουν χέρια, διαµορφώνοντας ένα πραγµατικά νέο τοπίο σε ό,τι αφορά το ποιος οίκος έχει στο χαρτοφυλάκιό του και διαθέτει στην αγορά ποιο µηχάνηµα.
∆εύτερον, οι εν λόγω ανακατατάξεις που συνοδεύονται από «νέα ήθη και έθιµα», εγκαινιάζουν καινούργιες διαδικασίες συνεργασίας και υπηρεσιών (after sale services) των αντιπροσωπειών µε τους πελάτες – αγρότες, επιταχύνοντας κατά κάποιο τρόπο και την ενσωµάτωση της νέας τεχνολογίας στις αγροτικές εκµεταλλεύσεις.
Τρίτον, όλα τα παραπάνω συντηρούν µια αµφίδροµη σχέση της αγοράς µε το θεσµικό πλαίσιο που διέπει τα αγροτικά προγράµµατα και ειδικότερα τα Σχέδια Βελτίωσης των Αγροτικών Εκµεταλλεύσεων και εξηγούν, τουλάχιστον σε κάποιο βαθµό τις µεγάλες καθυστερήσεις στην προκήρυξη των αντίστοιχων δράσεων στο λεγόµενο ΠΑΑ (Πρόγραµµα Αγροτικής Ανάπτυξης).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου