ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ : ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ Η ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΩΝ ΑΠΟ ΜΕΡΙΚΟΥΣ ΠΡΩΗΝ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ

ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΚΑΙ Η ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΓΕΝΙΚΕΥΣΗΣ

Ως συνήθως, κάποιοι ξεχνούν, και κάποιοι κακοποιούν, την αλήθεια.

Δυστυχώς, ξεχνούν και ιδιαίτερα στην ΝΔ, ότι αφορμή για να διεκδικήσουν οι δικαστικοί αναδρομικά και αυξήσεις στις μηνιαίες αποδοχές τους, ήταν η παράλογη επιλογή του Αλογοσκούφη, να δώσει

το 2005, στον Πρόεδρο της Επιτροπής Ταχυδρομείων και Τηλεπικοινωνιών, μεγαλύτερη μηνιαία αποζημίωση, από τον Πρόεδρο του Αρείου Πάγου.

Σύμφωνα με την Ζ' πράξη της Βουλής του 1975, που ενσωματώθηκε στο Σύνταγμα, καμία αποζημίωση δημόσιου λειτουργού, δεν μπορεί να υπερβαίνει την μηνιαία αποζημίωση, του Προέδρου του Αρείου Πάγου.

Οι Ενώσεις των δικαστών και εισαγγελέων, προσέφυγαν στο Μισθοδοκείο, πού ρυθμίζει τις αποδοχές τους σύμφωνα με το Σύνταγμα, και διεκδίκησαν εξομοίωση των αποδοχών τους.

Το Μισθοδικείο τους δικαίωσε, και έδωσε αναλογικά αυξήσεις στους δικαστικούς, και τα αναλογούντα αναδρομικά.

Το σύνολο των αναδρομικών, ήταν περίπου, 2 δις ευρώ.

Το 2008, η Κυβέρνηση σε συνεννόηση με τα κόμματα της Αντιπολίτευσης και μετά από συμφωνία των δικαστικών ενώσεων, ψήφισαν διάταξη στην Βουλή, με την οποία σε ορίζοντα πενταετίας, οι δικαστικοί θα έπερναν, το μισό περίπου του ποσού των αναδρομικών, κάτι που έγινε.

Οι μισθολογικές αυξήσεις, πέρασαν αυτόματα, στις αποδοχές τους, οι οποίες βέβαια μειώθηκαν σημαντικά, με τα δύο πρώτα μνημόνια.

Επειδή, σύμφωνα με το Σύνταγμα, οι βουλευτικές αποζημιώσεις και συντάξεις, ορίζονται με βάση τις αποδοχές του Προέδρου του Αρείου Πάγου, θα έπρεπε να έχουν ανάλογα αναδρομικά και αυξήσεις και οι βουλευτές.

Ομόφωνα η Βουλή, ψήφισε ταυτόχρονα διάταξη, πού το απέτρεψε.

Είχα την τιμή να είμαι, ο εισηγητής του ΠΑΣΟΚ, στο συγκεκριμένο νομοσχεδίο.

Δυστυχώς, μερικοί βουλευτές, κυρίως πρώην, προσέβαλαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας, ως Αντισυνταγματική την παραπάνω διάταξη, και δικαιώθηκαν.

Το αργότερο, μέχρι το 2016, έπρεπε να καταβληθούν, τα αντίστοιχα ποσά.

Η κυβέρνηση, ενσωμάτωσε ορθώς, διάταξη στον ασφαλιστικό νομοσχέδιο, που όριζε την τμηματική καταβολή των χρημάτων και εξουσιοδοτούσε τον Υπουργό Οικονομικών να προσδιορίσει το χρονοδιάγραμμα.

Μια απλή αριθμητική πράξη αποδεικνύει, ότι η μεγαλη πλειοψηφία, των πρώην και νύν βουλευτών, δεν έκανε προσφυγές.

Συνεπώς, η μομφή του Σύριζα, στον νόμο του 2008, είναι άδικη, πέραν του ό,τι, είχε ψηφιστεί ομόφωνα, στην Βουλή.

Όπως, άδικη είναι και η μομφή στον Σύριζα, για την διάταξη του 2016.

Τέλος, η συνολική μομφή στους βουλευτές, κυρίως από μερίδα των ΜΜΕ, γίνεται, είτε απο άγνοια, είτε από σκοπιμότητα, με στόχο να πληγεί συνολικά το κύρος των πολιτικών, για να προωθήσουν, ώς συνήθως τα αδιαφανή οφέλη τους.