Κοιτώντας τα βαριά σύννεφα, πάνω από την Θεσσαλονίκη, με κυρίευσαν στενάχωρες σκέψεις.
Ένιωσα θλίψη για την τραγωδία της Δυτικής Αττικής, αγωνία και θυμό για τις διαχρονικές αβελτηρίες, υπευθύνων και πολιτών.
Στην Δυτική Αττική, αν προσθέσουμε τους τραυματίες και τις πρωτόγνωρες καταστροφές, τότε αντιλαμβανόμαστε το μέγεθος της
τραγωδίας.
Δυστυχώς και πάλι η αρμόδια, σύμφωνα με τον νόμο που ψηφίστηκε το 2011, περιφερειάρχης Αττικής κρύβεται.
Το ίδιο έκανε στις πυρκαγιές το καλοκαίρι και λίγο αργότερα στη θαλάσσια ρύπανση του Σαρωνικού.
Εφαρμόζουν το δόγμα κρύψου τις ώρες της κρίσης και μετά μοίραζε συμπάθεια και υποσχέσεις για αποζημιώσεις.
Το 2011 πέρασαν στην αρμοδιότητα των Περιφερειών η πολιτική προστασία και η ευθύνη για την αντιπλημμυρική προστασία τόσο στην πρόληψη όσο και στα έργα.
Μαζί μεταφέρθηκαν από το κεντρικό κράτος τα έργα, οι μελέτες και οι πόροι του ΕΣΠΑ.
Δυστυχώς, εφτά χρόνια τώρα, ούτε πρόληψη έγινε, ούτε μελέτες ολοκληρώθηκαν, ούτε ένα έργο κατασκευάστηκε, ολοκληρώθηκαν τα έργα που είχαν ξεκινήσει από την κυβέρνηση το 2010.
Δυστυχώς, πολλά χρόνια και τα τελευταία ακόμη περισσότερο, νομιμοποιείται κάθε αυθαίρετη κατασκευή, είτε για ταμειακούς λόγους, είτε για ψηφοθηρικούς.
Δυστυχώς τα πράγματα στην Κεντρική Μακεδονία είναι εξίσου άσχημα.
Κανένα έργο δεν ξεκίνησε μετά το 2011, καμία μελέτη δεν ολοκληρώθηκε και η πρόληψη είναι μηδενική.
Ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί ο δεύτερος κλάδος του κεντρικού αποχετευτικού αγωγού που ξεκίνησε το 2011.
Δεν έχει καθαριστεί καμία κοίτη ποταμού, μάλιστα ο Γαλλικός πλημμυρίζει με την πρώτη νεροποντή.
Δεν έχουν καθαριστεί τα περισσότερα ρέματα και πλημμελώς τα φρεάτια της ΕΥΑΘ.
Εάν έχουμε μια καταιγίδα, ανάλογη της Δυτικής Αττικής, θα ζήσουμε μεγαλύτερη τραγωδία.
Οι αρμόδιοι δεν αντιλαμβάνονται τις ευθύνες τους και ασχολούνται μόνο με την εικόνα τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου