“Κάποτε στο μακρινό 1977 σ’ ένα ορεινό κεφαλοχώρι της Βορείου Ελλάδος, υπήρχαν δέκα νέοι μέσα στην τοπική οργάνωση του ΠΑΣΟΚ όπου και συζητούσαν για τον Μαρξισμό.
Ο Ορέστης βαρέθηκε την πολύωρη συζήτηση των συντρόφων του και άρχισε να ψάχνει τα ντουλάπια γύρω του. Ξάφνου μέσα σ’ ένα σκονισμένο και σάπιο ντουλάπι βρήκε ένα περίεργο κουτί.
Ήταν μια χρονομηχανή…
Ενθουσιασμένος από την ανακάλυψή του πήδηξε μέσα της και ταξίδεψε στον χωροχρόνο.
‘Οσο ταξίδευε οι σύντροφοί του συνέχιζαν την συζήτησή τους…
Αποφάσισε λοιπόν να βγει από την χρονομηχανή το 2017…
Βγαίνοντας βλέπει έντρομος τους ίδιους συντρόφους του, εμφανώς γηρασμένους και αστικοποιημένους να συζητούν ακόμη το ίδιο θέμα και να είναι κολλημένοι στις καρέκλες τους…
Απαυδησμένος από την εικόνα αναφωνεί «ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ».
Και ξαναμπαίνει στην χρονομηχανή ταξιδεύοντας στον χωροχρόνο…””
Έτσι κάπως θα μπορούσε να τελειώσει η φαντασιακή μας ιστορία ή να αρχίσει μια νέα πραγματικότητα…
Ζούμε στην εποχή όπου το νέο υπάρχει και ζει στις συνθήκες του παρόντος και το παλιό προσπαθεί διακαώς να αναπλαθεί από το νέο με σοφίσματα.
Η οικονομική κρίση πέραν όλων των άλλων, έφερε και μια οριζόντια κρίση στην αξιοπιστία σχεδόν όλων των συλλογικοτήτων της κοινωνίας.
Είναι λοιπόν ζητούμενο η αλλαγή γενιάς παντού…
Ένα άλλο πολιτικό αξιακό και ηθικό μοντέλο που θα μιλήσει με ρεαλισμό, με αρχή, μέση και τέλος.
Θα φτιάξει το παραγωγικό μοντέλο της χώρας και θα το εφαρμόσει εκλαϊκεύοντας τις αναγκαίες προοδευτικές μεταρρυθμίσεις.
Θα εντάξει στην δημοκρατία, στην οικονομία και στην κοινωνία ισότιμα την νέα γενιά και όσους πλήγωσε η κρίση.
Θα σπάσει τα παλιά κατεστημένα και θα βάλει την ίδια αφετηρία για όλα τα μικρά και μεγάλα συμφέροντα.
Η μεγάλη συμμετοχή στις 12 Νοέμβρη χρήζει πολιτικής και ιδεολογικής κεφαλοποίησης και όχι μια από τα ίδια.
Η μεγάλης ηλικίας πολίτες που προσήλθαν στις κάλπες είναι η παρακαταθήκη για να κάνουν στην άκρη οι αιώνια σοφοί υπουργοί.
Η διαφορετική αντίληψη που εκφράστηκε από όμορους χώρους, ήρθε η ώρα να αναλάβει την ευθύνη και όχι να επιβεβαιώνει την διαφορετικότητά της με την επικράτηση του παλιού.
Για πολλά ακόμη και επειδή μας χωρίζουν λιγότερα ΑΛΛΑΓΗ ΓΕΝΙΑΣ και Νίκος Ανδρουλάκης.
Οι παρέες νέων ανθρώπων δεν είναι μηχανισμοί…
Αυτούς θα τους βρείτε στα πολυτελή ξενοδοχεία και στην πλατεία της πόλης σας.
Γκλάκας Ευάγγελος
Δαδούδης Παναγιώτης
Κουσαλίδης Πολυχρόνης
Πίτκας Λάζαρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου