«Αγαπητοί Συνάδελφοι,
Βρισκόμαστε ίσως στην πιο δύσκολη, στην πιο προβληματική, στην πιο άχαρη περίοδο της Αυτοδιοίκησης. Εμείς, που είμαστε επί
δεκαετίες στο θεσμό, αντιλαμβανόμαστε αυτό που αντιλαμβάνονται και όσοι εισήλθαν αυτή τη θητεία, μην έχοντας όμως τις παραστάσεις των προηγούμενων δεκαετιών. Ότι δηλαδή η Τ.Α. ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ. Δεν είναι μόνο τα οικονομικά. Μας έχουν πετάξει “το τυράκι” και πολλές φορές δεν βλέπουμε “τη φάκα”.Βρισκόμαστε ίσως στην πιο δύσκολη, στην πιο προβληματική, στην πιο άχαρη περίοδο της Αυτοδιοίκησης. Εμείς, που είμαστε επί
Το πιο σοβαρό, το πιο επικίνδυνο, είναι ο ΘΕΣΜΙΚΟΣ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΣ ΣΤΡΑΓΓΑΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ.
Είμαστε η μοναδική Χώρα στην Ευρώπη, όχι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη, καθώς για παράδειγμα ακόμα και η Αλβανία, που είναι εκτός πλαισίου Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει πιο προοδευτικό και πιο προχωρημένο αυτοδιοικητικό σύστημα.
Τα τελευταία χρόνια το πιο τραγικό και σημαντικό, είναι ότι, ΑΝΤΙ ΝΑ ΣΥΓΚΛΙΝΟΥΜΕ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΚΕΚΤΗΜΕΝΟ, ΑΠΟΚΛΙΝΟΥΜΕ ΣΥΝΕΧΩΣ. Αποκλίνουμε στο λειτουργικό σύστημα, αποκλίνουμε στο θεσμικό, στων αρμοδιοτήτων και ασφαλώς στων πόρων.
Είναι λάθος αυτό το οποίο κάνουμε, κάποιες φορές, ορισμένοι Συνάδελφοι, που λένε “να φύγουν από το κεφάλι μας αρμοδιότητες και ας τις ξαναπάρει το Κράτος και ας τις φορτωθεί η Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση”. Λάθος τραγικό.
Υπάρχει η Ευρωπαϊκή Χάρτα Τοπικής Αυτονομίας όπου μας καθορίζει ένα minimum πλαίσιο λειτουργίας, αρμοδιοτήτων και θεσμικού πλαισίου για την Τ.Α.
Κάτι το οποίο έχει επιβεβαιωθεί αλλεπάλληλες φορές από τα Συνέδρια που έχει κάνει η ευρωπαϊκή Τ.Α. Εμείς είμαστε ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ και, επαναλαμβάνω, αποκλίνουμε συνεχώς.
Ειδικά τα τελευταία χρόνια, το κεντρικό Κράτος μας θεωρεί ΕΧΘΡΟΥΣ ΠΡΟΣ ΕΞΟΝΤΩΣΗ. Ναι, σοβαρά και υπεύθυνα το λέω, μας θεωρεί εχθρούς προς εξόντωση.
Ίσως ΤΡΕΜΟΥΝ –και καλώς τρέμουν- ΤΗ ΣΥΓΚΡΙΣΗ της αποτελεσματικότητας, της λειτουργικότητας και του χαμηλού κόστους των υπηρεσιών σε σχέση με την αναποτελεσματικότητα και τη φαύλη διοίκηση και διαχείριση του κεντρικού Κράτους.
Και αυτό έχει αποδειχθεί, αγαπητοί Συνάδελφοι. Δυστυχώς, όμως, έχουμε αδυναμία και ως συλλογικά όργανα της Αυτοδιοίκησης “τρώμε το ένα γκολ πίσω από το άλλο” από το Κράτος και την Κυβέρνηση και φαινόμαστε αδύναμοι, αδύνατοι, αναποτελεσματικοί να αντιμετωπίσουμε αυτή την επίθεση.
Δεν σηκώσαμε τα τελευταία χρόνια ποτέ τη σημαία της σύγκρισης του κόστους, της λειτουργικότητας, της εγγύτητας και προσφοράς κοινωνικών, αλλά και άλλων, υπηρεσιών προς τον πολίτη. Της σύγκρισης του πόσο κόστιζαν και πως λειτουργούσαν οι δομές αυτές όσο ήταν στο Κράτος και τώρα που είναι στην Τ.Α.
Θα σας αναφέρω, ενδεικτικά, 2-3 σημεία.
Πόσο κόστιζε και πώς αντιμετώπιζαν από το κεντρικό Κράτος τις συντηρήσεις, τις επισκευές και τα λειτουργικά των σχολείων, που μέχρι και στη δεκαετία του ’80 -στις αρχές του ’90- ήταν στο κεντρικό Κράτος, και πού έχουμε φθάσει εμείς σήμερα;
Υπάρχει δήμαρχος που μπορεί “να σταθεί στα πόδια του” εάν σε ένα σχολείο έχουμε σοβαρά λειτουργικά προβλήματα; Όχι βέβαια.
Πόσο κόστιζε και πόσα παιδιά εξυπηρετούνταν στους κρατικούς βρεφονηπιακούς σταθμούς μέχρι την υποχρεωτική μεταφορά τους στην Τ.Α.; Από τη στιγμή που μεταφέρθηκαν στην Τ.Α., τριπλασιάστηκε ο αριθμός των παιδιών που φιλοξενούνται, μειώθηκε στο μισό το λειτουργικό κόστος και διπλασιάστηκε ο χρόνος λειτουργίας. Γιατί όσο ήταν στο Κράτος και από την οδό Αριστοτέλους το Υπουργείο, τότε, Υγείας & Πρόνοιας επόπτευε τον παιδικό σταθμό από το Καστελόριζο μέχρι το Διδυμότειχο, οι παιδικοί σταθμοί ήταν 20 ημέρες τα Χριστούγεννα κλειστά, 20 ημέρες το Πάσχα κλειστά, δυο μήνες το καλοκαίρι κλειστά και στην καλύτερη των περιπτώσεων δούλευαν από τις 8 π.μ. μέχρι τις 2:30-3:00 μ.μ. (γι’ αυτό αναγκάζονταν οι πολίτες να προσφεύγουν στους ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς).
Τα δυο τελευταία χρόνια ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΕΠΙΘΕΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΣΚΛΗΡΟ ΠΥΡΗΝΑ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ-ΠΡΟΝΟΙΑΚΩΝ ΔΟΜΩΝ, με το “voucher”, με την υπονόμευση της λειτουργίας των βρεφονηπιακών και παιδικών σταθμών των δήμων και με την ΤΕΡΑΣΤΙΑ “ΑΒΑΝΤΑ” ΠΟΥ ΕΠΙΣΗΜΩΣ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥΣ βρεφονηπιακούς και παιδικούς σταθμούς. Εάν μπείτε στην ιστοσελίδα του Συνδέσμου Ιδιοκτητών Μεγάλων Ιδιωτικών Παιδικών Σταθμών Αττικής, θα δείτε τα τελευταία δυο χρόνια διθυραμβικά συγχαρητήρια υπέρ της κυβέρνησης, που επιτέλους βρέθηκε κυβέρνηση σ’ αυτή τη χώρα να αντιλαμβάνεται τα θέματα και να υποστηρίζει τους ιδιοκτήτες των μεγάλων ιδιωτικών παιδικών σταθμών.
Γι’ αυτό άλλωστε ξαναφέρνει το θέμα το Υπουργείο Παιδείας, ενώ το Υπουργείο Εσωτερικών με το Εργασίας, στη σύσκεψη που κάναμε το Μάιο του 2017 στο Γραφείο του κ.Σκουρλέτη, είπε ότι δεν θα επανέλθει το θέμα. Επαναφέρουν, λοιπόν, το θέμα (και χρειάζεται προσοχή, ώστε να μη βρεθούμε απροετοίμαστοι) να καταργηθούν 1.560 τμήματα προνηπίων στους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς.
Πώς θα γίνει αυτό; Με αυτό το οποίο εξήγγειλε, για μια ακόμη φορά, η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, ότι θα είναι υποχρεωτική η εκπαίδευση και των προνηπίων στα νηπιαγωγεία.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ΘΑ ΑΚΡΩΤΗΡΙΑΣΤΕΙ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΑΣΙΚΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ-ΠΡΟΝΟΙΑΚΟΥΣ ΠΥΛΩΝΕΣ ΤΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ, θα είναι ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ περίπου 3.200 ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ -βρεφονηπιοκόμοι, βοηθοί βρεφονηπιοκόμων, τραπεζοκόμοι, καθαρίστριες- για να πάνε υποχρεωτικά τα παιδιά του λαού (42.000 περίπου είναι τα παιδιά των προνηπίων στους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς) στο νηπιαγωγείο (το οποίο ξεκινάει στις 8 περίπου το πρωί και, εάν δεν είναι ολοήμερο, στις 12.30 κλείνει).
Στον χειρότερο δήμο ο βρεφονηπιακός παιδικός σταθμός ξεκινάει στις 7.00 π.μ. και πηγαίνει, τουλάχιστον, μέχρι τις 16.00, ενώ στους περισσότερους -στους “καλούς”- δήμους ξεκινάει από τις 6.00 π.μ. και πηγαίνει μέχρι τις 17.00 . Και έχει πρωινό, δεκατιανό, μεσημεριανό, απογευματινό, έχει παιδίατρο, έχει παιδο-οδοντίατρο, έχει κοινωνικό λειτουργό για τα παιδιά και ψυχολόγο.
Πείτε μου έναν κρατικό νηπιαγωγείο στη χώρα που να έχει έστω τις μισές παροχές από αυτά.
Γιατί το κάνει; Για να παίξει ΠΕΛΑΤΕΙΑΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ με τους χιλιάδες αδιόριστους άνεργους νηπιαγωγούς. Και να πει “δεν με απασχολεί που θα χάσουν τη δουλειά τους 3.200 εργαζόμενοι στην Τ.Α., εγώ θα υπόσχομαι 3.000 και 4.000 προσλήψεις νηπιαγωγών”.
Και σε αυτά πρέπει να υπολογίσετε ότι το 70-80% του λειτουργικού κόστους των βρεφονηπιακών-παιδικών μας σταθμών ΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΣΠΑ, όπως και από το 1ο όπως και από το 3ο κοινοτικό πλαίσιο. Άρα στην ουσία δεν επιβαρύνονται οι δημοτικοί προϋπολογισμοί, στο σύνολο τουλάχιστον, δεν επιβαρύνεται ο κρατικός προϋπολογισμός.
Αντιθέτως, τα κρατικά νηπιαγωγεία επιβαρύνουν με 100% τις δημόσιες δαπάνες, τον κρατικό προϋπολογισμό. Την ίδια ώρα που λέμε “δεν έχουμε λεφτά να σας δώσουμε να κάνετε έναν παιδικό σταθμό / δεν προβλέφθηκε από το ΕΣΠΑ / δεν έχουμε λεφτά να σας δώσουμε να συντηρήσετε τα σχολεία /δεν έχουμε λεφτά ακόμα και για λειτουργικά των σχολείων”. Είναι πολιτική Αυτοδιοίκησης;
Δεν υπάρχει χώρα στον κόσμο, το κατήγγειλαν οι ίδιες οι εργαζόμενες του Πανελλήνιου Συνδέσμου Βρεφονηπιοκόμων και, επίσης, και η ΠΟΕ-ΟΤΑ. Μία Χώρα υπάρχει μόνο στον πλανήτη που έχει τέτοιο σύστημα: η Βόρεια Κορέα. Ίσχυε μέχρι το 1990 και στην Ανατολική Γερμανία, αλλά καταργήθηκε. Πλέον μόνο στη Βόρεια Κορέα του Κιμ Γιονγκ Ουν !
Σε όλη την Ευρώπη, όλη η ενιαία προσχολική αγωγή, που μπορεί να ξεκινά από 6, από 8, από 10 μηνών –ανάλογα το κοινωνικό σύστημα πόσους μήνες δίνει άδεια μετ’ αποδοχών στη μητέρα που έχει γεννήσει– μέχρι το παιδί να πάει 1η Δημοτικού, ΕΝΙΑΙΑ Η ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ Τ.Α.
Μόνο στη Χώρα της “φαιδράς πορτοκαλέας”, αντί να πορευόμαστε προς τη σύγκλιση με τα ευρωπαϊκά δεδομένα, πηγαίνουμε προς τη Βόρεια Κορέα, συναγωνιζόμαστε και έχουμε όραμα τη Βόρεια Κορέα.
Επιπροσθέτως, στα περισσότερα κράτη της Ε.Ε. είναι αποκλειστική αρμοδιότητα της Τ.Α. Η ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΥΓΕΙΑΣ.
Θα σας παρουσιάσω αργότερα περισσότερες λεπτομέρειες στην Ειδική Θεματική Ενότητα “Κοινωνική Πολιτική, Υγεία και Απασχόληση” του Συνεδρίου.
Η χώρα ψήφισε στις 3 Αυγούστου 2017 το Ν.4486/2017 περί μεταρρύθμισης της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Για όσους δεν έχετε εντρυφήσει, οι μονάδες πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, ΕΑΝ ΗΤΑΝ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ (όπως συμβαίνει σε όλες τις χώρες της Ευρώπης, όπου είτε είναι αποκλειστικά στους δήμους είτε, μαζί με άλλους, έχουν αρμοδιότητα και οι δήμοι) μπορούν να είναι ΑΥΤΟΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΟΥΜΕΝΕΣ, καλύπτοντας το 100% του λειτουργικού κόστους, υπό μία προϋπόθεση: να μπορούν να συμβάλλονται με το ασφαλιστικό σύστημα (τον ΕΟΠΠΥ). Ο πολίτης, αντί να πηγαίνει στο ιδιωτικό και να πληρώνει και τη συνδρομή του, πληρώνοντας και το ασφαλιστικό σύστημα, να έρχεται να εξυπηρετείται από τις δημοτικές δομές.
Στη χώρα μας, αντί να κάνουμε βήματα και σ’ αυτόν τον τομέα προς την ανωτέρω κατεύθυνση, έχουμε αφήσει ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ ακόμα και τις εκατοντάδες δομές των ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΙΑΤΡΕΙΩΝ που υπάρχουν εδώ και δεκαετίες, ιδίως δεν κάναμε το βήμα της ευρωπαϊκής σύγκλισης.
Αυτά όλα, στον κοινωνικο-προνοιακό τομέα και στον τομέα της Παιδείας, αποδεικνύουν ότι ΠΗΓΑΙΝΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΟΛΟΤΑΧΩΣ. Και ως συλλογικά όργανα της Τ.Α., δυστυχώς, ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΚΑΝ ΝΑ ΑΜΥΝΘΟΥΜΕ, ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΝΑ ΑΝΤΕΠΙΤΕΘΟΥΜΕ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου