Κωνσταντινόπουλος για Κουβέλη: Εδώ ισχύει η λαϊκή ρήση ότι «τα στερνά τιμούν τα πρώτα»

Για τον κ.Κουβέλη, ισχύει η λαϊκή ρήση ότι “τα στερνά τιμούν τα πρώτα”.», τόνισε ο κ. Κωνσταντινόπουλος και συνέχισε: «Ο κ.Τσίπρας και ο κ.Καμμένος μιλούσαν για αργυρώνητους Βουλευτές. Εγώ δεν θα πω τα ίδια τώρα, γιατί δεν

είμαι ίδιος με αυτούς: είμαι σοσιαλδημοκράτης και σέβομαι τους δημοκρατικούς θεσμούς.»

Για το θέμα του ανασχηματισμού του ανασχηματισμού ο κ. Κωνσταντινόπουλος εξέφρασε την άποψη ότι: «Καθένας με τη στάση ζωής του δείχνει αν ευτελίζεται ή όχι. Δηλαδή, αν ψηφίζει μνημόνια, αν φεύγει από ένα κόμμα για να μην ψηφίσει τάχα μνημόνια και πηγαίνει σε ένα άλλο για να τα ψηφίσει, και άλλες παρόμοιες τακτικές. Όλοι μπορούν να κρίνουν αν όλα αυτά γίνονται για χάρη μίας βουλευτικής ή υπουργικής καρέκλας.
Η περίπτωση όμως του κ.Κουβέλη είναι διαφορετική: Στο παρελθόν, υποδύθηκε την «Αριστερά της ευθύνης». Σε δύο πολύ δύσκολες στιγμές της πολιτικής ζωής του τόπου, ήταν ο «μοιραίος άνθρωπος» για τη χώρα.»

Την ίδια ώρα επεσήμανε: «Στις πρώτες εκλογές του 2012, όταν η ΝΔ έλαβε 19%, ο ΣΥΡΙΖΑ 16%, το ΠΑΣΟΚ 13% και ο κ.Κουβέλης 8%, θα μπορούσε να είχε σχηματισθεί Κυβέρνηση, χωρίς να είναι Πρωθυπουργός ο κ.Σαμαράς (ο οποίος το είχε αποδεχθεί), με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τον κ.Κουβέλη. Ο κ.Κουβέλης όμως δεν το αποδέχθηκε, βοηθώντας για πρώτη φορά να στηθεί το νέο τεχνητό δίπολο «δεξιάς – δήθεν αριστεράς». Στο τέλος του 2014, και ενώ του είχε προταθεί – και είναι γνωστό σε όλους – να γίνει Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αποφάσισε μαζί με τη Χρυσή Αυγή και τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να ρίξει την Κυβέρνηση, ως μοιραίος άνθρωπος ξανά, με τις γνωστές συνέπειες. Δεν θέλω να πέσω στο επίπεδο των ΣΥΡΙΖΑίων, και του κ.Καμμένου και του κ.Τσίπρα προσωπικά, που τότε έκαναν λόγο για αργυρώνητους Βουλευτές, που πληρώνονταν για να ψηφίζουν μνημόνια. Δεν είμαι ίδιος μαζί τους, είμαι σοσιαλδημοκράτης, κεντροαριστερός, και πιστεύω στη λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών. Όμως, όσον αφορά τον κ.Κουβέλη, ισχύει αυτό που λέει ο λαός μας, ότι «τα στερνά τιμούν τα πρώτα». Οι πολίτες γνωρίζουν και τον κρίνουν.»