Κυριάκος Πιερρακάκης : Τα πρόσωπα είναι που μαζί συνθέτουν έναν οργανισμό που ηγείται».

Η διάσωση στο σπήλαιο Ταμ Λουάνγκ στην Ταιλάνδη υπήρξε αφορμή για να θυμηθώ ένα μάθημα που παρακολούθησα ως μεταπτυχιακός σπουδαστής. Στο μάθημα αυτό, με αντικείμενο το ζήτημα της ηγεσίας, το πρόγραμμα σπουδών περιελάμβανε και κάποιες κινηματογραφικές ταινίες. Θυμάμαι ότι η πρώτη τέτοια ταινία ήταν το «Απόλλων 13» του

Ρον Χάουαρντ, με τον Τομ Χάνκς. Ήταν πολύ χαρακτηριστική η απορία των περισσότερων αναφορικά το πως χωρούσε μια τέτοιου τύπου ιστορία - όπου δεν υπήρχε ενας προφανης «ηγέτης» - σε ένα τέτοιο μάθημα. Και ακόμα πιο χαρακτηριστική ήταν η απάντηση της καθηγήτριας: «η ηγεσία δεν ασκείται από ένα μόνο ισχυρό πρόσωπο, αλλά από πολλά ισχυρά πρόσωπα, σε όλα τα επίπεδα ενός οργανισμού. Τα πρόσωπα είναι που μαζί συνθέτουν έναν οργανισμό που ηγείται».

Η διάσωση στο σπήλαιο είχε πολλά κοινά με την ιστορία του Απολλων 13. Τόσο στα αστέρια όσο και στα σπλάχνα της γης, διαβάσαμε για πρόσωπα με κουράγιο και σθένος που ρίσκαραν τη ζωές τους - και για ένα που την έχασε. Στη διάσωση των 12 παιδιών και του προπονητή τους συνέβαλαν δεκάδες ειδικότητες μηχανικών, δύτες, γιατροί, στρατιωτικοί, ειδικοί στη διαχείριση κρίσεων και στην επικοινωνία. Συνέβαλαν ακόμα και τα μαθήματα διαλογισμού που ο νεαρός προπονητής χρησιμοποίησε για να βοηθήσει τα παιδιά να μη χάσουν την ελπίδα και την ψυχραιμία τους μέσα στο σκοτάδι. Ήταν μια άσκηση ηγεσίας σε όλα τα επίπεδα και μια επίδειξη σθένους, πίστης - και τύχης. Μέσα στην τραγωδία της απώλειας ενός ανθρώπου και στην παραλίγο απώλεια (τουλάχιστον) άλλων 13, η ιστορία του Ταμ Λουάνγκ είναι η ομορφότερη, η πιο συγκινητική και η πιο αισιόδοξη ιστορία του 2018.