Αποχωρούν από το ΚΙΝ.ΑΛ. Χρήστος Σπίγκος, Άννα Γουνιτσιώτου και Γρηγόρης Κυριακού

Με επιστολές που απέστειλαν στον Μανώλη Χριστοδουλάκη, γραμματέα Κ.Ε. Κινήματος Αλλαγής, στον Θέμη Ανθρακίδη, γραμματέα νομαρχιακής επιτροπής Κιλκίς και με κοινοποίηση στο Στέργιο Καλπάκη, γραμματέα Κ.Ε. Δημοκρατικής Αριστεράς ο Χρήστος Σπίγκος μέλος της εκτελεστικής επιτροπής της

Δημοκρατικής Αριστεράς, η Άννα Γουνιτσιώτου και ο Γρηγόρης Κυριακού μέλη της Δημοκρατικής Αριστεράς αποχωρούν από το Κίνημα Αλλαγής.

Στην επιστολή παραίτησης ο Χρήστος Σπίγκος και η Άννα Γουνιτσιώτου αναφέρουν τα εξής:

«Αξιότιμοι κύριοι, αποχωρώ από το Κίνημα Αλλαγής μετά τη διαγραφή του προέδρου της Δημοκρατικής Αριστεράς από την κοινοβουλευτική ομάδα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης που είχε ως συνέπεια την ουσιαστική διάλυση του συνασπισμού κομμάτων (ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ) με απόφαση μονοπρόσωπου οργάνου».

Ενώ στην επιστολή παραίτησης ο Γρηγόρης Κυριακού αναφέρει τα εξής:

«Αξιότιμοι κύριοι, με την παρούσα σας γνωρίζω την παραίτηση μου από τη θέση του μέλους:

* της ολομέλειας του τομέα ευρωπαϊκών υποθέσεων

* της νομαρχιακής επιτροπής Κιλκίς

* του Κινήματος Αλλαγής

Οι λόγοι που με οδήγησαν στην απόφαση αυτή αφορούν ξεκάθαρα τον αντιδημοκρατικό τρόπο λειτουργίας του Κινήματος Αλλαγής ως προς τη λήψη αποφάσεων που κορυφώθηκε με τη διαγραφή του προέδρου της ΔΗΜΑΡ και βουλευτή επικρατείας κ. Αθανάσιου Θεοχαρόπουλου.

Απαιτεί πολιτική τόλμη να αναγνωρίζεις ότι ο συνομιλητής σου – παρά τις όποιες διαφωνίες μπορεί να έχεις μαζί του – μπορεί να προσθέτει και να συνθέτει στο κοινό εγχείρημα. Επίσης απαιτεί πολιτική τόλμη να μην γίνεσαι κόλακας του λαού προκειμένου να αποκτήσεις δύναμη και να του λες την αλήθεια ακόμα και όταν ζητάς πράγματα δυσάρεστα και αντιδημοφιλή.

Δυστυχώς η ηγεσία του Κινήματος Αλλαγής απέδειξε ότι είναι άτολμη και επικεντρώνεται στην μικρή εικόνα της κομματικής επιβίωσης. Καμία σχέση με ένα σύγχρονο προοδευτικό κόμμα της κεντροαριστεράς που σκοπό έχει να προσφέρει στην πατρίδα ρεαλιστικές λύσεις.

Καμία σχέση με ένα σύγχρονο κόμμα της κεντροαριστεράς που επιθυμεί να δει την πατρίδα ισχυρό ρυθμιστή στην περιοχή των Βαλκανίων και παράγοντα ανάπτυξης και προόδου.

Αντίθετα εμφανίζεται ως ένα κόμμα που επιθυμεί την παραμονή εντός του σπηλαίου του Πλάτωνα επιβεβαιώνοντας τη ρήση του Arthur Clarke ότι πολιτικάντης είναι αυτός που σκέπτεται τις επόμενες εκλογές ενώ πολιτικός αυτός που σκέπτεται τις επόμενες γενεές».