Γιατί οι φορολογούμενοι εγκαταλείπουν τις ρυθμίσεις χρεών στις οποίες είχαν υπαχθεί - Τι δείχνουν τα στοιχεία

Οι φορολογούμενοι εγκαταλείπουν τις ρυθμίσεις ληξιπρόθεσμων οφειλών στις οποίες είχαν υπαχθεί τα προηγούμενα χρόνια είτε υπό το βάρος της έλλειψης ρευστότητας είτε εξαιτίας της προσδοκίας για μη ευνοϊκότερη ρύθμιση, η οποία καλλιεργείται από την ίδια

κυβέρνηση με τις αλλεπάλληλες σχετικές εξαγγελίες.

Στο τέλος του 2018, μόλις το 3,5% των ληξιπρόθεσμων οφειλών στην εφορία τελούσε σε καθεστώς ρύθμισης. Πριν από 2 χρόνια το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 5, 4%. Δηλαδή ούτως ή άλλως χαμηλό ποσό των 5 δισ. ευρώ που είχε ρυθμιστεί μέχρι και το τέλος του 2016, φτάσαμε στα 3,7 δισ. ευρώ μέσα σε μια διετία, ενώ η πτωτική τάση συνεχίζεται στους πρώτους μήνες του 2019 ενόψει της κατάθεσης του νομοσχεδίου με τη νέα ρύθμιση. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΑΑΔΕ, κάθετη πτώση καταγράφεται και στο λεγόμενο “αποτελεσματικό ληξιπρόθεσμο υπόλοιπο του χρέους“ . Είναι το τμήμα του συνόλου των ληξιπρόθεσμων οφειλών για το οποίο εκτιμάται ότι υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να εισπραχθεί από τον φοροεισπρακτικό μηχανισμό.

Αυτό το κομμάτι αντιστοιχούσε στο 12,3% του συνολικού χρέους στο τέλος του 2016 ή (στα 11, 4 δισ. ευρώ) και στο τέλος του 2018 το ποσοστό αυτό κατέρρευσε στα 8, 5 δισ.ευρώ ή στο 8, 1% του συνολικού ληξιπρόθεσμου χρέους. Η καθυστέρηση στη λήψη των τελικών αποφάσεων προκύπτει πλέον ότι κοστίζει ακριβά καθώς όσο περνούν οι εβδομάδες χωρίς να γίνονται οριστικές ανακοινώσεις , τόσο στερεύει η δεξαμενή από την οποία θα μπορούσε να αντλήσει έσοδα το υπουργείο Οικονομικών.

Το “αποτελεσματικό ληξιπρόθεσμο υπόλοιπο” και το ποσοστό του συνολικού χρέους σε καθεστώς ρύθμισης είναι δύο βασικοί δείκτες για την “ποιοτική” αποτύπωση του συνολικού ληξιπρόθεσμου χρέους , το οποίο έφτασε στο τέλος του 2018 στα 104 δισ. ευρώ. Και στους δύο αυτούς τους δείκτες παρατηρείται σημαντική επιδείνωση όπως προκύπτει από τα ακόλουθα στοιχεία:

1. Από το 2016-2018 , το τμήμα του συνολικού χρέους που βρίσκεται σε καθεστώς ρύθμισης μειώθηκε κατά 1,344 δισ. ευρώ ή από τα 5 δισ.ευρώ στα 3, 968 δισ .ευρώ . Και αυτό παρά το γεγονός ότι στη συνολική δεξαμενή των χρεών προστέθηκαν 11, 5 δισ. ευρώ επιπλέον. Έτσι το ποσοστό του συνολικού χρέους σε καθεστώς ρύθμισης μειώθηκε από το 5,4% στο 3, 5%.

2. Το ποσοστό του χρέους που έχει κριθεί το 2016 “ αποτελεσματικό” είχε αυξηθεί στο 12.35 με αποτέλεσμα να αντιστοιχεί στα 11, 436 δισ. ευρώ. Και το 2017 και το 2018 υποχώρησε με αποτέλεσμα στο τέλος Δεκεμβρίου του 2018 να περιορίζεται στα μόλις 8, 484 δισ. ευρώ.

Ποιος είναι ο ορισμός του αποτελεσματικού χρέους

Ορίζεται ως το πλέον εισπράξιμο μέρος του ληξιπρόθεσμου υπολοίπου , το οποίο περιλαμβάνει τα υπόλοιπα ποσού βασικής οφειλής έως 1, 5 εκατ. Επίσης δεν περιλαμβάνονται τα χρέη οφειλετών που έχουν χαρακτηριστεί φτωχοί καθώς και αυτά δημοσίων ή δημοτικών επιχειρήσεων. Δεν περιλαμβάνει οφειλές προ της 30/1/2011 όπως και χρέη από τις ακόλουθες κατηγορίες φόρων:

-Λοιπές εισφορές

- Εμμέσους φόρους υπέρ τρίτων

-Μισθώματα και υπηρεσίες

-Πρόστιμα του ΚΒΣ και λοιπά μη φορολογικά πρόστιμα και παράβολα

Με πληροφορίες από την εφημερίδα Καθημερινή