Μπορεί τα κυβερνητικά "φάουλ" με το... καλημέρα στη Βουλή να έδωσαν "ανάσες" στον ηττημένο στις εκλογές ΣΥΡΙΖΑ, τα δύσκολα, ωστόσο, είναι απολύτως σαφές πως βρίσκονται μπροστά του και γιατί ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει ακόμα περίοδο χάριτος και γιατί η κυβέρνηση διαθέτει πάντα την πρωτοβουλία των κινήσεων, αλλά και
γιατί το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης καλείται να δείξει με ποιον τρόπο απαντά στο μήνυμα που έλαβε από τους πολίτες κατ’ αρχήν στις ευρωεκλογές και εν συνεχεία στις εθνικές εκλογές.
Ο Αλέξης Τσίπρας, συνεπώς, που και μέσα από την εκλογική ήττα ανέβασε ακόμα περισσότερο τις μετοχές του ως ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ και της λεγόμενης προοδευτικής παράταξης, στη διάρκεια των διακοπών του, παράλληλα με τις ανάσες ξεκούρασης, θα κληθεί να δώσει απαντήσεις στα μεγάλα διλήμματα που έχει μπροστά της η Κουμουνδούρου από το επόμενο κιόλας διάστημα. Μεταξύ άλλων, ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θα εξετάσει τους εξής φακέλους:
ΠΩΣ ΘΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ Ο ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ: Μέσα με τέλη Σεπτεμβρίου θα πραγματοποιηθεί η συνεδρίαση της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του κόμματος, που θα αποφασίσει τον οδικό χάρτη για το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, που θα συγκληθεί -το νωρίτερο- τον Φεβρουάριο του επόμενου έτους. Ο μετασχηματισμός του ΣΥΡΙΖΑ, αποτελεί για τον Αλέξη Τσίπρα, παρά τις αντιδράσεις που υπάρχουν στον στενό κομματικό μηχανισμό, στρατηγική επιλογή, με τον ίδιο να ρίχνει όλο του το βάρος σε αυτή την κατεύθυνση, επιδιώκοντας όμως ταυτόχρονα να μην υπάρχουν απώλειες διαφωνούντων στελεχών.
Η ΕΚΛΟΓΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΣΗ: Παρά την ευαισθησία του Αλέξη Τσίπρα να μην κατηγορηθεί ότι δημιουργεί ένα αρχηγικό κόμμα, η εκλογή του στη θέση του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία από τη βάση της παράταξης, μοιάζει με μονόδρομο. Στο εσωτερικό της Κουμουνδούρου υπάρχουν αντιρρήσεις, κυρίως με το αιτιολογικό ότι υποβαθμίζεται με μια τέτοια εξέλιξη ο ρόλος του μέλους του κόμματος, ωστόσο η τοποθέτηση αυτή μοιάζει με δικαιολογία όσων κατ’ ουσίαν δεν επιθυμούν το άνοιγμα του κόμματος στους υποστηρικτές του, φοβούμενοι για τον δικό τους ρόλο. Υπάρχουν και άλλοι ...αστερίσκοι -πχ πώς θα κατέβει υποψήφιος χωρίς αντίπαλο- αλλά όλα αυτά μοιάζουν απλώς με φθηνές δικαιολογίες.
Η ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΤΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ: Το θέμα είναι εξαιρετικά σύνθετο, καθώς η ηγεσία θα βρεθεί μεταξύ άλλων και σε πίεση από τμήμα της κομματικής βάσης της για “αριστερίστικη” αντιπολίτευση, ενώ θα πρέπει να βρεθεί το σωστό μείγμα υπεράσπισης της περιόδου της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Το “όλα τα κάναμε σωστά” θα αποτελεί βαρύ ολίσθημα και ύβρι απέναντι στους πολίτες που στήριξαν τον ΣΥΡΙΖΑ, δίνοντάς του στις εθνικές εκλογές ένα ιδιαίτερα υψηλό ποσοστό. Η αυτοκριτική θα πρέπει να είναι βαθιά και ειλικρινής, έστω και αν θίγονται ακόμα και νυν κορυφαία στελέχη της Κουμουνδούρου, καθώς μόνο μια τέτοια αυτοκριτική -με τις απαιτούμενες αλλαγές- μπορεί να σε κάνει εκ νέου ελκυστικό. Πολύ περισσότερο, καθώς τις τελευταίες δεκαετίες στη χώρα, πρωθυπουργός που έχανε τις εκλογές παραιτούνταν, με αποτέλεσμα ο διάδοχός του να εμφανίζεται ως η “ανανέωση”, η “αλλαγή” του κόμματος, κάποιες δε φορές και ως “η τομή μέσα από τη συνέχεια”. Ο Αλέξης Τσίπρας είναι ο πρώτος πρωθυπουργός που έχασε εκλογές και παρέμεινε στην ηγεσία του κόμματός του, μετά τον Ανδρέα Παπανδρέου το 1989-ο οποίος Ανδρέας Παπανδρέου επανήλθε στην πρωθυπουργία πολύ σύντομα, το 1993.
ΤΟ “ΣΠΑΣΙΜΟ” ΤΟΥ ‘ΑΝΤΙ-ΣΥΡΙΖΑ ΜΕΤΩΠΟΥ”: Η Κουμουνδούρου -και από δικά της λάθη- έως τις εκλογές βρισκόταν αντιμέτωπη με ένα αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, από το οποίο τελικά ωφελήθηκε σχεδόν αποκλειστικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης, με κόμματα όπως το Ποτάμι να εξαϋλώνονται και άλλα, όπως το ΚΙΝΑΛ, να εισέρχονται σε κρίση στρατηγικής. Το γεγονός ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έγινε πρωθυπουργός δημιουργεί ρωγμές στο “αντι-ΣΥΡΙΖΑ μπλοκ”, ενώ όπως έδειξε η στάση της κυβέρνησης με το άσυλο (που αρνήθηκε μέτωπο με το ΚΙΝΑΛ) και τις τροπολογίες Βρούτση που ανάγκασαν σύσσωμη την αντιπολίτευση να αποχωρήσει, επιταχύνουν τις ρωγμές αυτές. Το μεγάλο βέβαια στοίχημα για τον Αλέξη Τσίπρα είναι να ξεκινήσει τη συγκρότηση αντικυβερνητικού μετώπου, κάτι που και χρόνο θέλει και αρκετά δύσκολο είναι, καθώς κόμματα όπως το ΚΙΝΑΛ (και το ΚΚΕ για άλλους λόγους) κρατούν ακόμα ίσες αποστάσεις από ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.
ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΤΗ ΔΙΕΘΝΗ ΣΚΗΝΗ ΚΑΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΥΡΩΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ: Ως πρωθυπουργός ο Αλέξης Τσίπρας, κατά κοινή παραδοχή, είχε σημαντικότατη διεθνή παρουσία, αλλά και αποδοχή, ακόμα και από αυτούς (πχ Μέρκελ, Σόιμπλε κοκ) που αρχικά τον πολέμησαν με σφοδρότητα. Το ερώτημα είναι πώς θα συνεχίσει αυτή τη διεθνή παρουσία του τώρα που δεν είναι πρωθυπουργός, αλλά και πώς θα συνεχίσει να αποτελεί “κρίκο” της ευρωαριστεράς με τους ευρωσοσιαλιστές.
ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ: Το δυσκολότερο, ίσως, εγχείρημα για τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ. Θέλει χρόνο, θέλει η κυβέρνηση να αποκτήσει παρελθόν, αλλά προϋποθέτει και προσέλευση κορυφαίων επιστημόνων, ικανής ηγετικής ομάδας, στελέχωση των μέσων που διαθέτει η Κουμουνδούρου (όπως πχ τα Ινστιτούτα) και πολλά ακόμη...
Βασίλης Σκουρής
news247
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου