Η μακρά και δύσκολη πορεία της Ελλάδας να αποκτήσει εθνικό κτηματολόγιο γίνεται αντικείμενο παρουσίασης στην σελίδα της Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ). Το γερμανικό ενδιαφέρον έγκειται και στο ότι Γερμανοί με ιδιόκτητη περιουσία στην Ελλάδα
«Λειτουργούν ηλεκτρονικές πλατφόρμες»
«Για τους επικριτές της Ελλάδας η λέξη κτηματολόγιο ήταν επί δεκαετίες όχι μόνο το συνώνυμο παραλείψεων, αλλά και μια λέξη που προκαλούσε θυμηδία» σημειώνει ο αρθρογράφος. «Αλλά το πράγμα έχει σοβαρέψει σε τέτοιο βαθμό που κάτοχοι ιδιοκτησιών, ακόμη και οι ξένοι με εξοχικά, θα πρέπει να ασχοληθούν με τη διαδικασία (καταγραφής της ιδιοκτησίας τους), ειδάλλως κινδυνεύουν να υποστούν άνευ λόγου συνέπειες ή σε περίπτωση που αδιαφορήσουν για χρόνια, να περάσει η ιδιοκτησία τους στο κράτος».
Η εφημερίδα περιγράφει τον μακρύ δρόμο που χρειάστηκε για να δημιουργηθεί κτηματολόγιο, όπου ο καθένας θα μπορούσε να ελέγξει και να βεβαιωθεί για τους τίτλους ιδιοκτησίας στην ελληνική επικράτεια. «Ορισμένοι μάλιστα δεν τολμούσαν καν να αγοράσουν γη για βιομηχανική χρήση ή για να χτίσουν ξενοδοχείο, διότι δεν ήταν ποτέ σίγουροι, ότι μετά την αγορά δεν θα παρουσιαζόταν κάποιος με νομικές διεκδικήσεις επί της αγοράς τους». Ελληνίδα δικηγόρος με πείρα σε τέτοιες νομικές υποθέσεις διηγείται στον Γερμανό αρθρογράφο σχετικές περιπτώσεις, για παράδειγμα, ενός Γερμανού που ο γείτονάς του ξαφνικά του ανήγγειλε ότι του ανήκουν τρία δένδρα από το οικόπεδό του. «Το πρόβλημα λύθηκε γρήγορα με 300 ευρώ, αλλά τι θα γινόταν, εάν η υπόθεση αποδεικνυόταν νομικά πιο πολύπλοκη; Μέχρι τότε η μέθοδος ελέγχου των τίτλων ιδιοκτησίας ήταν αβέβαιη. Έπρεπε να πάει κανείς να ρωτήσει στο καφενείο του χωριού, αν ήξερε κάποιος σε ποιον ανήκε το χωράφι ή το σπίτι» διηγείται από την εμπειρία της η Ελληνίδα δικηγόρος.
Η εφημερίδα περιγράφει τον μακρύ δρόμο που χρειάστηκε για να δημιουργηθεί κτηματολόγιο, όπου ο καθένας θα μπορούσε να ελέγξει και να βεβαιωθεί για τους τίτλους ιδιοκτησίας στην ελληνική επικράτεια. «Ορισμένοι μάλιστα δεν τολμούσαν καν να αγοράσουν γη για βιομηχανική χρήση ή για να χτίσουν ξενοδοχείο, διότι δεν ήταν ποτέ σίγουροι, ότι μετά την αγορά δεν θα παρουσιαζόταν κάποιος με νομικές διεκδικήσεις επί της αγοράς τους». Ελληνίδα δικηγόρος με πείρα σε τέτοιες νομικές υποθέσεις διηγείται στον Γερμανό αρθρογράφο σχετικές περιπτώσεις, για παράδειγμα, ενός Γερμανού που ο γείτονάς του ξαφνικά του ανήγγειλε ότι του ανήκουν τρία δένδρα από το οικόπεδό του. «Το πρόβλημα λύθηκε γρήγορα με 300 ευρώ, αλλά τι θα γινόταν, εάν η υπόθεση αποδεικνυόταν νομικά πιο πολύπλοκη; Μέχρι τότε η μέθοδος ελέγχου των τίτλων ιδιοκτησίας ήταν αβέβαιη. Έπρεπε να πάει κανείς να ρωτήσει στο καφενείο του χωριού, αν ήξερε κάποιος σε ποιον ανήκε το χωράφι ή το σπίτι» διηγείται από την εμπειρία της η Ελληνίδα δικηγόρος.
Η εφημερίδα κάνει αναφορά στη χρηματοδότηση διαδικασιών μέσω κοινοτικών πόρων για τη δημιουργία κτηματολογίου, τη συμπερίληψη της υποχρέωσης στο σχέδιο εξυγίανσης της ελληνικής οικονομίας και την κινητικότητα που παρατηρήθηκε από τότε. «Η τελευταία έκθεση της Κομισιόν του περασμένου Ιουνίου περιλαμβάνει την επισήμανση ότι ήδη σε πολλές περιοχές λειτουργούν ηλεκτρονικές πλατφόρμες για κτηματολόγιο» παρατηρεί Έλληνας οικονομολόγος που ρωτήθηκε σχετικά από τον Γερμανό αρθρογράφο. «Οι εμπειρίες όμως γύρω από το μελλοντικό θεσμικό πλαίσιο του κτηματολογίου ήταν ανάμεικτες».
Πηγή Πληροφοριών: Deutsche Welle
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου