Διαβάζω και ακούω διάφορα σχόλια για τις χθεσινές εκλογές στην Μεγάλη
Βρετανία, ανθρώπων οι οποίοι υποτίθεται ανήκουν στο χώρο, και οριακά πανηγυρίζουν για την ήττα του Κορμπυν. Σύντροφοι η ήττα του συγκρουσιακού προγράμματος των εργατικών στην Αγγλία δεν αποτελεί δικαίωση της δεξιάς διολίσθησης της Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας, αποτελεί αποτέλεσμα της.
Οταν ο πολιτικός μας χώρος πήρε την πολιτική επιλογή συνειδητά ή ασυνείδητα, να υιοθετήσει το σχέδιο του Νεοφιλελευθερισμού, θέτοντας ως μόνη διαχωριστική με την δεξιά τα κοινωνικά δικαιώματα, αυτόματα ο πολιτικός διάλογος μετατοπίστηκε στα δεξια. Αξίες τις οποίες θεωρούσαμε αυτονόητες την δεκαετία του 80’ όπως η κοινωνική δικαιοσύνη, το κράτος πρόνοιας, στήριξη των ασθενέστερων και η χαλιναγώγηση της αυθαιρεσίας της αγοράς σήμερα εξαιτίας αυτής της διολίσθησης θεωρούνται Ουτοπία.
Οταν λέμε η Ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία να γυρίσει στις ρίζες της, δεν εννοούμε στα σύμβολα, εννοούμε στο πολιτικό πνεύμα. Σήμερα λοιπόν αντί να κάνουμε κριτική για το ποσό μη εκλέξιμη είναι μια πολιτική ατζέντα με τον άνθρωπο και τις ανάγκες του στο επίκεντρο, θα έπρεπε να παλεύουμε για να αλλάξουμε και πάλι την κλίμακα αξιών της κοινωνίας.
ΥΓ: Στον χώρο του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού, δεν οργανώνεται κανείς για την κατάκτηση της εξουσίας με κάθε κόστος, αν αυτή είναι η επιδίωξη του οργανώνεται στην δεξιά. Στον χώρο του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού οργανώνεται κανείς για να αλλάξει την κοινωνία και τις ζωές όσων έχουν ανάγκη προς το καλύτερο, όχι μόνο μέσα από την κυβέρνηση αλλά με κάθε μέσο που διαθέτει η πολιτική φαρέτρα. Τουλάχιστον αυτό πίστευα οταν οργανώθηκα και αυτό πιστεύω και προσπαθώ να πράττω ακόμη. Ίσως και να παραείμαι ρομαντικός για την ηλικία μου …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου