TOY ΓΡΗΓΟΡΗ ΣΑΡΙΔΗ : Ο ΔΗΜΟΣ ΔΕΛΤΑ ΚΑΙ Η “ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ” ΤΟΥ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟΥ

Με το πέρας του 2019 οι νέοι δήμαρχοι που ανέλαβαν για πρώτη φορά τη διοίκηση, συμπληρώνουν ένα πλήρες

τετράμηνο με την «ευθύνη στα χέρια τους».

Βέβαια είναι γνωστό ότι στην περίπτωση των νεοεκλεγέντων δημάρχων με το σύστημα απλής αναλογικής που ίσχυσε, οι νέες διοικήσεις συγκροτήθηκαν υπό πρωτόγνωρες συνθήκες. Ισχύει σε μεγάλο βαθμό αυτό που λέει ο Μαρξ στη «18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη» ότι «οι άνθρωποι δημιουργούν την ίδια την ιστορία τους, όχι όμως κάτω από συνθήκες, που διάλεξαν μόνοι τους, μα κάτω από συνθήκες που βρέθηκαν άμεσα, που δόθηκαν και κληρονομήθηκαν από το παρελθόν».  

Εκτός δηλαδή από ό,τι καλό ή κακό  παρέλαβαν και ήθελαν να συνεχίσουν ή να αλλάξουν, είχαν την πρόσθετη ανάγκη να δημιουργήσουν ή να «ανακαλύψουν» και την αναγκαία διοικούσα πλειοψηφία (εφόσον δεν την είχαν κατακτήσει από τον 1ο γύρο). Μια πλειοψηφία όχι μόνο αριθμητική, αλλά πολιτική και παραγωγική, η οποία θα μπορούσε να στηρίξει και να παράξει έργο και αποτέλεσμα σε όλη την υπόλοιπη θητεία τους.

Έτσι όλοι διαπιστώσαμε τις διαφορετικές επιλογές και πρακτικές που εκδηλώθηκαν κατά τόπους, στην ανάγκη να απαντηθούν όλα τα ανοιχτά θέματα και ειδικότερα η ανάγκη δημοκρατικής πλειοψηφίας στο δημοτικό συμβούλιο και η συγκρότηση διοικητικής ομάδας με συνοχή, ενιαίο σχέδιο, κοινωνική στήριξη και πρακτικό αποτέλεσμα.

Έτσι φτάνουμε στην περίπτωση του δήμου Δέλτα και του νέου δημάρχου κ. Ιωαννίδη, ο οποίος μέσα από όλες αυτές τις περιοριστικές παραμέτρους που παρατέθηκαν, επεδίωξε και πέτυχε μέχρι τώρα και την υπέρβαση και την σύνθεση των δύσκολων αυτών συνθηκών. Παραλαμβάνοντας ένα δήμο που θα μπορούσε κάποιος βάσιμα να πει «ότι τα έχει όλα». Στον οποίο περιλαμβάνονται αστικές, ήμ-ιαστικές και αγροτικές περιοχές, με τις υποδομές να είναι οι ελάχιστες δυνατές σε όλα τα πεδία ενώ η συσσώρευση ευάλωτων κοινωνικών ομάδων (Ρομά, δομή φιλοξενίας για πρόσφυγες και μετανάστες, φυλακές Διαβατών κοκ) είναι η μέγιστη δυνατή.

Ενώ από πλευράς παραγωγικών δυνατοτήτων και λειτουργιών είναι σε πανελλαδικό συγκριτικό επίπεδο ένας πιλοτικός δήμος με δυναμική βιώσιμης ανάπτυξης διότι συγκεντρώνει κάθε είδους και φύσεως δραστηριότητες. Ενδεικτικά στο δήμο Δέλτα συνυπάρχουν ΒΙ.ΠΕ. Σίνδου, Άτυπη βιομηχανική και άλλη συγκέντρωση (Καλοχώρι), εκτεταμένο παράκτιο μέτωπο (Καλοχώρι- Δέλτα Τριών Ποταμών), Εθνικό Πάρκο     (158.000 στρ. , σε σύνολο 310.898 στρ. του Δήμου), ΚΕΘΕΑ ΙΘΑΚΗ και ΤΕΙ Θεσσαλονίκης στη Σίνδο (νυν Διεθνές Πανεπιστήμιο), εκτεταμένες παραγωγικές δραστηριότητες  γεωργίας και αλιείας (Μύδια – Ρύζι- Βαμβάκι-Λαχανικά κα) και τέλος γειτνιάζει με τα Ελληνικά Πετρέλαια με όλα τα στοιχεία επιβάρυνσης από τη ρύπανση που συνοδεύουν αυτή την επαφή.

Σε αυτό το πληθωρικό περιβάλλον, το πολλαπλώς ανασφαλές, παντοιοτρόπως επιβαρυμένο και δύσκολο στη διαχείριση του, ξεκίνησε με τα αυτονόητα που έπρεπε να καταστούν άμεσα και πρακτικά εφικτά, ώστε να συνεχιστεί η αναγκαία κοινωνική στήριξη και να μην τερματιστεί η περίοδος άτυπης χάριτος που δικαιούνται όλοι ή παρέχεται αυτοδίκαια από τους πολίτες και επέλθει  ξαφνικά το «τέλος της αθωότητας».

Αξιοποιώντας και την ωριμότητα αντίληψης της κατάστασης των επικεφαλείς και των εκλεγέντων με διαφορετικές παρατάξεις εκπροσώπων, οικοδόμησε μια «Δημοτική Συμμαχία Επανεκκίνησης» του δήμου και της διοίκησης του. Με συνεργασίες στο δημοτικό συμβούλιο, που έχουν ως βάση και κέντρο βάρους το σχέδιο που κατέθεσε προεκλογικά και το οποίο έχει τρία αλληλένδετα επίπεδα, με κοινό παρονομαστή την Επανεκκίνηση στις εξής κατευθύνσεις:

1. Στη δυτική πλευρά του νομού, ώστε η δυτική Θεσσαλονίκη των 500.000 ανθρώπων να είναι ισότιμος μέτοχος, σε κάθε νέα ποιοτική αναπτυξιακή προοπτική στα σύγχρονα δεδομένα και όχι χώρος συσσώρευσης διαρκούς υποβάθμισης
2. Στο δήμο Δέλτα, με αξιοποίηση όλων των συγκριτικών πλεονεκτημάτων που τον καθιστούν αυτοδίκαια οργανωτή ευρύτερων αναπτυξιακών πρωτοβουλιών σε επίπεδο διαδημοτικό, χωρίς όμως να παραμελήσει την ασφυκτική καθημερινότητα, που αποτελεί πρωταρχική ευθύνη αλλά και την απαραίτητη προϋπόθεση ώστε να μην «πνιγεί» η δυνατότητα προοπτικής πριν καν ξεκινήσει.
3. Κοινωνικής ενότητας, προγραμματικής συνεργασίας και πολιτικής συναίνεσης, πάνω σε σχέσεις αλληλοσεβασμού, εμπιστοσύνης και πρακτικής συνέργειας, που «ενώνει δυνάμεις, γνώσεις, γενιές, προσπάθειες, ελπίδες» ώστε να έχουμε τα καλύτερα αποτελέσματα για όλους τους πολίτες της δυτικής πλευράς.

Κάτω από αυτή την πολιτική προγραμματική και κοινωνική οπτική μπορούν να ερμηνευτούν πως λύθηκαν ή δρομολογήθηκαν προς λύση πολλά αυτονόητα, που ήταν για χρόνια ζητούμενα, όπως:

• Η πρόσθετη γραμμή του ΟΑΣΘ (55Χ) για όλους τους ανθρώπους, είτε είναι κάτοικοι, επισκέπτες, εργαζόμενοι, πρόσφυγες, μετανάστες
• Η έλευση30 αστυνομικών που θα ενισχύσει το αίσθημα ασφάλειας σε όλο το δήμο Δέλτα
• Η συγκρότηση επιτροπής για την ανακήρυξη της Χαλάστρας ως ιστορικής πρωτεύουσας
• Η ολοκλήρωση του νηπιαγωγείου στον οικισμό «Αγία Σοφία» που κάηκε τον Απρίλιο του 2019 και άμεσα θα γίνει ο αγιασμός και η έναρξη μαθημάτων
• Η ανάδειξη του παραγωγικού, αγροτικού και αλιευτικού δυναμικού της περιοχής Χαλάστρας και Αξιού που συγκροτούν μαζί με το βιομηχανικό δυναμικό Σίνδου και Καλοχωρίου,  ένα παραγωγικό προφίλ που καλύπτει όλους τους τομείς και μπορεί να ωθήσει στην ανάπτυξη όλη την περιοχή
• Ο καθαρισμός φρεατίων πολλών περιοχών που είχαν να καθαριστούν χρόνια
• Το άνοιγμα διαύλου με την ΕΥΑΘ για διευθέτηση και απομείωση του χρέους των 14 εκατομμυρίων ευρώ του δήμου, μετά την αναβολή που πήρε ως προς το χρόνο της εφετειακής εκδίκασης
• Η εκπόνηση ορθολογικού σχεδίου για την σωστή και αναλογική χρέωση των καταναλωτών από τη ΔΕΥΑΔΔ
• Η πολιτική προστασία, με όσα μέσα διαθέτουμε ώστε να προστατεύσουμε τις κοινότητες από ακραία καιρικά φαινόμενα και άλλες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, παράλληλα με τα αναγκαία αντιπλημμυρικά έργα
• Η διευθέτηση από τον ΟΣΕ του χώρου που έχει μετατραπεί σε νεκροταφείο βαγονιών και πηγή υγειονομικών και άλλων κινδύνων
• Επίσης τέθηκαν τα μεγάλα ζητήματα στις συναντήσεις με τον Πρωθυπουργό, τους εκπροσώπους της αξιωματικής αντιπολίτευσης, την αρχηγό του Κινήματος Αλλαγής που επισκέφθηκε το δήμο όπως:
  • Η υδροδότηση της δημοτικής ενότητας Αξιού από το δίκτυο της ΕΥΑΘ για να πάψουν να στερούνται το πόσιμο νερό
  • το μέσο σταθερής τροχιάς που πρέπει να αναπτυχθεί στη δυτική πλευρά
  • οι συνέργειες με τη ΒΙ.ΠΕ και το Διεθνές Πανεπιστήμιο
  • το παράκτιο μέτωπο και τις αναγκαίες παρεμβάσεις καθώς και την επέκταση του
  • η αξιοποίηση του Εθνικού πάρκου και του Δέλτα των τριών ποταμών, ως προορισμού εναλλακτικού τουρισμού που διευρύνει το προφίλ της Θεσσαλονίκης
  • Αναβάθμιση της άτυπης βιομηχανικής συγκέντρωσης Καλοχωρίου

Όλα τα παραπάνω δεν είναι επικοινωνία, είναι πολιτική, δηλαδή σχέδιο για τη ζωή του τόπου και των ανθρώπων που ζουν σε αυτόν. Γιατί η επικοινωνία κυριαρχεί, όταν απουσιάζει η πολιτική και τότε προσπαθείς να καλύψεις το κενό με σαματά.  Μια εκδοχή της «τέχνης του να μην κάνεις τίποτα» και  να ευελπιστείς στο να αποσπάσεις το βλέμμα του πολίτη στιγμιαία από την ουσία.

Αυτά είναι λίγα από αυτά που έγιναν ή δρομολογούνται και δεν πρέπει κανείς να ξεχνάει αυτό που λέει ο Weber ότι “Πολιτική σηµαίνει έντονο, αργό τρύπηµα σκληρών σανίδων µε πάθος και µέτρο ταυτόχρονα” .

Γιατί είναι εύκολα τα λόγια και ο καθένας θα μπορούσε να πει ότι «έχουν γίνει λιγότερα από όσα θα μπορούσαν να έχουν γίνει», χωρίς να σταθμίσει τις λογικές συνέπειες των αρνήσεων του και χωρίς να αντιπροτείνει νέες κατευθύνσεις σε αυτές που κριτικάρει. Το να περιορίζεται κάποιος σε αρνητική κριτική, σε διασπορά αμφιβολίας και καχυποψίας, χωρίς να υποδεικνύει τίποτα εποικοδομητικό, συνιστά όχι μόνο ένδεια επιχειρημάτων, αλλά δείχνει ελάχιστο σεβασμό ή σύνδεση με την πραγματικότητα, την κοινωνία και τις λύσεις  πραγματικών προβλημάτων, πραγματικών ανθρώπων.

Όπως επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ, ότι το αυτονόητο δεν είναι κατόρθωμα, γι΄ αυτό χρειάζεται συνέχεια και ένταση των προσπαθειών προς κάθε κατεύθυνση, στη δυτική πλευρά της πόλης στην καθημερινότητα και στα μεγάλα ζητήματα της.

Με το πέρας του 2019 οι νέοι δήμαρχοι που ανέλαβαν για πρώτη φορά τη διοίκηση, συμπληρώνουν ένα πλήρες τετράμηνο με την «ευθύνη στα χέρια τους».

Βέβαια είναι γνωστό ότι στην περίπτωση των νεοεκλεγέντων δημάρχων με το σύστημα απλής αναλογικής που ίσχυσε, οι νέες διοικήσεις συγκροτήθηκαν υπό πρωτόγνωρες συνθήκες. Ισχύει σε μεγάλο βαθμό αυτό που λέει ο Μαρξ στη «18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη» ότι «οι άνθρωποι δημιουργούν την ίδια την ιστορία τους, όχι όμως κάτω από συνθήκες, που διάλεξαν μόνοι τους, μα κάτω από συνθήκες που βρέθηκαν άμεσα, που δόθηκαν και κληρονομήθηκαν από το παρελθόν».  

Εκτός δηλαδή από ό,τι καλό ή κακό  παρέλαβαν και ήθελαν να συνεχίσουν ή να αλλάξουν, είχαν την πρόσθετη ανάγκη να δημιουργήσουν ή να «ανακαλύψουν» και την αναγκαία διοικούσα πλειοψηφία (εφόσον δεν την είχαν κατακτήσει από τον 1ο γύρο). Μια πλειοψηφία όχι μόνο αριθμητική, αλλά πολιτική και παραγωγική, η οποία θα μπορούσε να στηρίξει και να παράξει έργο και αποτέλεσμα σε όλη την υπόλοιπη θητεία τους.

Έτσι όλοι διαπιστώσαμε τις διαφορετικές επιλογές και πρακτικές που εκδηλώθηκαν κατά τόπους, στην ανάγκη να απαντηθούν όλα τα ανοιχτά θέματα και ειδικότερα η ανάγκη δημοκρατικής πλειοψηφίας στο δημοτικό συμβούλιο και η συγκρότηση διοικητικής ομάδας με συνοχή, ενιαίο σχέδιο, κοινωνική στήριξη και πρακτικό αποτέλεσμα.

Έτσι φτάνουμε στην περίπτωση του δήμου Δέλτα και του νέου δημάρχου κ. Ιωαννίδη, ο οποίος μέσα από όλες αυτές τις περιοριστικές παραμέτρους που παρατέθηκαν, επεδίωξε και πέτυχε μέχρι τώρα και την υπέρβαση και την σύνθεση των δύσκολων αυτών συνθηκών. Παραλαμβάνοντας ένα δήμο που θα μπορούσε κάποιος βάσιμα να πει «ότι τα έχει όλα». Στον οποίο περιλαμβάνονται αστικές, ήμ-ιαστικές και αγροτικές περιοχές, με τις υποδομές να είναι οι ελάχιστες δυνατές σε όλα τα πεδία ενώ η συσσώρευση ευάλωτων κοινωνικών ομάδων (Ρομά, δομή φιλοξενίας για πρόσφυγες και μετανάστες, φυλακές Διαβατών κοκ) είναι η μέγιστη δυνατή.

Ενώ από πλευράς παραγωγικών δυνατοτήτων και λειτουργιών είναι σε πανελλαδικό συγκριτικό επίπεδο ένας πιλοτικός δήμος με δυναμική βιώσιμης ανάπτυξης διότι συγκεντρώνει κάθε είδους και φύσεως δραστηριότητες. Ενδεικτικά στο δήμο Δέλτα συνυπάρχουν ΒΙ.ΠΕ. Σίνδου, Άτυπη βιομηχανική και άλλη συγκέντρωση (Καλοχώρι), εκτεταμένο παράκτιο μέτωπο (Καλοχώρι- Δέλτα Τριών Ποταμών), Εθνικό Πάρκο     (158.000 στρ. , σε σύνολο 310.898 στρ. του Δήμου), ΚΕΘΕΑ ΙΘΑΚΗ και ΤΕΙ Θεσσαλονίκης στη Σίνδο (νυν Διεθνές Πανεπιστήμιο), εκτεταμένες παραγωγικές δραστηριότητες  γεωργίας και αλιείας (Μύδια – Ρύζι- Βαμβάκι-Λαχανικά κα) και τέλος γειτνιάζει με τα Ελληνικά Πετρέλαια με όλα τα στοιχεία επιβάρυνσης από τη ρύπανση που συνοδεύουν αυτή την επαφή.

Σε αυτό το πληθωρικό περιβάλλον, το πολλαπλώς ανασφαλές, παντοιοτρόπως επιβαρυμένο και δύσκολο στη διαχείριση του, ξεκίνησε με τα αυτονόητα που έπρεπε να καταστούν άμεσα και πρακτικά εφικτά, ώστε να συνεχιστεί η αναγκαία κοινωνική στήριξη και να μην τερματιστεί η περίοδος άτυπης χάριτος που δικαιούνται όλοι ή παρέχεται αυτοδίκαια από τους πολίτες και επέλθει  ξαφνικά το «τέλος της αθωότητας».

Αξιοποιώντας και την ωριμότητα αντίληψης της κατάστασης των επικεφαλείς και των εκλεγέντων με διαφορετικές παρατάξεις εκπροσώπων, οικοδόμησε μια «Δημοτική Συμμαχία Επανεκκίνησης» του δήμου και της διοίκησης του. Με συνεργασίες στο δημοτικό συμβούλιο, που έχουν ως βάση και κέντρο βάρους το σχέδιο που κατέθεσε προεκλογικά και το οποίο έχει τρία αλληλένδετα επίπεδα, με κοινό παρονομαστή την Επανεκκίνηση στις εξής κατευθύνσεις:

1. Στη δυτική πλευρά του νομού, ώστε η δυτική Θεσσαλονίκη των 500.000 ανθρώπων να είναι ισότιμος μέτοχος, σε κάθε νέα ποιοτική αναπτυξιακή προοπτική στα σύγχρονα δεδομένα και όχι χώρος συσσώρευσης διαρκούς υποβάθμισης
2. Στο δήμο Δέλτα, με αξιοποίηση όλων των συγκριτικών πλεονεκτημάτων που τον καθιστούν αυτοδίκαια οργανωτή ευρύτερων αναπτυξιακών πρωτοβουλιών σε επίπεδο διαδημοτικό, χωρίς όμως να παραμελήσει την ασφυκτική καθημερινότητα, που αποτελεί πρωταρχική ευθύνη αλλά και την απαραίτητη προϋπόθεση ώστε να μην «πνιγεί» η δυνατότητα προοπτικής πριν καν ξεκινήσει.
3. Κοινωνικής ενότητας, προγραμματικής συνεργασίας και πολιτικής συναίνεσης, πάνω σε σχέσεις αλληλοσεβασμού, εμπιστοσύνης και πρακτικής συνέργειας, που «ενώνει δυνάμεις, γνώσεις, γενιές, προσπάθειες, ελπίδες» ώστε να έχουμε τα καλύτερα αποτελέσματα για όλους τους πολίτες της δυτικής πλευράς.

Κάτω από αυτή την πολιτική προγραμματική και κοινωνική οπτική μπορούν να ερμηνευτούν πως λύθηκαν ή δρομολογήθηκαν προς λύση πολλά αυτονόητα, που ήταν για χρόνια ζητούμενα, όπως:

• Η πρόσθετη γραμμή του ΟΑΣΘ (55Χ) για όλους τους ανθρώπους, είτε είναι κάτοικοι, επισκέπτες, εργαζόμενοι, πρόσφυγες, μετανάστες
• Η έλευση30 αστυνομικών που θα ενισχύσει το αίσθημα ασφάλειας σε όλο το δήμο Δέλτα
• Η συγκρότηση επιτροπής για την ανακήρυξη της Χαλάστρας ως ιστορικής πρωτεύουσας
• Η ολοκλήρωση του νηπιαγωγείου στον οικισμό «Αγία Σοφία» που κάηκε τον Απρίλιο του 2019 και άμεσα θα γίνει ο αγιασμός και η έναρξη μαθημάτων
• Η ανάδειξη του παραγωγικού, αγροτικού και αλιευτικού δυναμικού της περιοχής Χαλάστρας και Αξιού που συγκροτούν μαζί με το βιομηχανικό δυναμικό Σίνδου και Καλοχωρίου,  ένα παραγωγικό προφίλ που καλύπτει όλους τους τομείς και μπορεί να ωθήσει στην ανάπτυξη όλη την περιοχή
• Ο καθαρισμός φρεατίων πολλών περιοχών που είχαν να καθαριστούν χρόνια
• Το άνοιγμα διαύλου με την ΕΥΑΘ για διευθέτηση και απομείωση του χρέους των 14 εκατομμυρίων ευρώ του δήμου, μετά την αναβολή που πήρε ως προς το χρόνο της εφετειακής εκδίκασης
• Η εκπόνηση ορθολογικού σχεδίου για την σωστή και αναλογική χρέωση των καταναλωτών από τη ΔΕΥΑΔΔ
• Η πολιτική προστασία, με όσα μέσα διαθέτουμε ώστε να προστατεύσουμε τις κοινότητες από ακραία καιρικά φαινόμενα και άλλες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, παράλληλα με τα αναγκαία αντιπλημμυρικά έργα
• Η διευθέτηση από τον ΟΣΕ του χώρου που έχει μετατραπεί σε νεκροταφείο βαγονιών και πηγή υγειονομικών και άλλων κινδύνων
• Επίσης τέθηκαν τα μεγάλα ζητήματα στις συναντήσεις με τον Πρωθυπουργό, τους εκπροσώπους της αξιωματικής αντιπολίτευσης, την αρχηγό του Κινήματος Αλλαγής που επισκέφθηκε το δήμο όπως:
  • Η υδροδότηση της δημοτικής ενότητας Αξιού από το δίκτυο της ΕΥΑΘ για να πάψουν να στερούνται το πόσιμο νερό
  • το μέσο σταθερής τροχιάς που πρέπει να αναπτυχθεί στη δυτική πλευρά
  • οι συνέργειες με τη ΒΙ.ΠΕ και το Διεθνές Πανεπιστήμιο
  • το παράκτιο μέτωπο και τις αναγκαίες παρεμβάσεις καθώς και την επέκταση του
  • η αξιοποίηση του Εθνικού πάρκου και του Δέλτα των τριών ποταμών, ως προορισμού εναλλακτικού τουρισμού που διευρύνει το προφίλ της Θεσσαλονίκης
  • Αναβάθμιση της άτυπης βιομηχανικής συγκέντρωσης Καλοχωρίου

Όλα τα παραπάνω δεν είναι επικοινωνία, είναι πολιτική, δηλαδή σχέδιο για τη ζωή του τόπου και των ανθρώπων που ζουν σε αυτόν. Γιατί η επικοινωνία κυριαρχεί, όταν απουσιάζει η πολιτική και τότε προσπαθείς να καλύψεις το κενό με σαματά.  Μια εκδοχή της «τέχνης του να μην κάνεις τίποτα» και  να ευελπιστείς στο να αποσπάσεις το βλέμμα του πολίτη στιγμιαία από την ουσία.

Αυτά είναι λίγα από αυτά που έγιναν ή δρομολογούνται και δεν πρέπει κανείς να ξεχνάει αυτό που λέει ο Weber ότι “Πολιτική σηµαίνει έντονο, αργό τρύπηµα σκληρών σανίδων µε πάθος και µέτρο ταυτόχρονα” .

Γιατί είναι εύκολα τα λόγια και ο καθένας θα μπορούσε να πει ότι «έχουν γίνει λιγότερα από όσα θα μπορούσαν να έχουν γίνει», χωρίς να σταθμίσει τις λογικές συνέπειες των αρνήσεων του και χωρίς να αντιπροτείνει νέες κατευθύνσεις σε αυτές που κριτικάρει. Το να περιορίζεται κάποιος σε αρνητική κριτική, σε διασπορά αμφιβολίας και καχυποψίας, χωρίς να υποδεικνύει τίποτα εποικοδομητικό, συνιστά όχι μόνο ένδεια επιχειρημάτων, αλλά δείχνει ελάχιστο σεβασμό ή σύνδεση με την πραγματικότητα, την κοινωνία και τις λύσεις  πραγματικών προβλημάτων, πραγματικών ανθρώπων.

Όπως επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ, ότι το αυτονόητο δεν είναι κατόρθωμα, γι΄ αυτό χρειάζεται συνέχεια και ένταση των προσπαθειών προς κάθε κατεύθυνση, στη δυτική πλευρά της πόλης στην καθημερινότητα και στα μεγάλα ζητήματα της.

*Ο Γρηγόρης Σαρίδης είναι μέλος του Τομέα Αυτοδιοίκησης του Κινήματος Αλλαγής