Του Φίλιππου Δεργιαδέ : Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο “υπόκοσμος” των ΜΜΕ

Διαμαρτύρονται και εξανίστανται πολλοί στον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί τα περισσότερα ΜΜΕ και πολλοί άνθρωποι της Ενημέρωσης διατηρούν αποστάσεις ή ακόμα και ψυχρές, κακές κι ανάποδες σχέσεις με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Επίσης πολλοί από τον ΣΥΡΙΖΑ διατυπώνουν τη θέση, πως ένας από τους βασικούς λόγους που ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε τις εκλογές, ήταν η εχθρική στάση των ΜΜΕ, που κυριολεκτικά έθαψαν προεκλογικά τον ΣΥΡΙΖΑ και κατασυκοφάντησαν το έργο του, ενώ παρουσίασαν την ΝΔ και τον Κ. Μητσοτάκη ως σανίδα σωτηρίας και ελπίδα για τον τόπο από την μνημονιακή λαίλαπα του… ψεύτη Τσίπρα.

Η διαπίστωση αυτή δεν απέχει πολύ από την αλήθεια, όμως η αλήθεια, τις περισσότερες φορές, δεν είναι κάτι γραμμικό ή μονοδιάστατο, ειδικά αν δει κανείς τα πράγματα μέσα από μία διαλεκτική προσέγγιση. Υπάρχει σε όλα τα πράγματα μία αμφίδρομη διαδικασία, που τελικά συνθέτει άλλες ή διαφορετικές προσεγγίσεις. Εδώ κολλάει και η φράση του John F. Kennedy: «Μη ρωτάς τι μπορεί να κάνει η χώρα σου για εσένα, αλλά τι μπορείς να κάνεις εσύ για τη χώρα σου».

Στον ΣΥΡΙΖΑ το σκέφτηκαν ποτέ με αυτό τον τρόπο; Οργίζονται κι εξεγείρονται για τον τρόπο που αντιμετώπισαν κι αντιμετωπίζουν τα ΜΜΕ τον ΣΥΡΙΖΑ, και εν πολλοίς δικαίως, αλλά αναρωτήθηκαν ποτέ σοβαρά, για τον τρόπο με τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν ήταν κυβέρνηση, αντιμετώπισε και διαχειρίστηκε τα ΜΜΕ, και ιδίως τα προβλήματα των εργαζομένων στα ΜΜΕ;

Ως άνθρωποι της Ενημέρωσης, θα μπορούσαμε να πούμε πολλά για τις σχέσεις ΣΥΡΙΖΑ – ΜΜΕ, αλλά στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μάλλον, η γνώμη των ανθρώπων του Τύπου, δεν παίζει μεγάλο ρόλο ή δεν έχει καμία σημασία. Η κυρίαρχη αντίληψη είναι αυτή που διατυπώνεται με πολλή σαφή και ξεκάθαρο τρόπο σε άρθρο του tvxs.gr, το οποίο "διευθύνει" ο Στέλιος Κουλογλου, ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και έμπειρος δημοσιογράφος, που γνωρίζει από πρώτο χέρι το κλάδο της Ενημέρωσης. 

«Απόλυτα ορθές ήταν οι προθέσεις της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ για τη ρύθμιση του τοπίου των ιδιωτικών ΜΜΕ, από εδώ άλλωστε ξεκίνησε ο ανελέητος πόλεμος που δέχθηκε τα επόμενα χρόνια. Όμως η κατάσταση θα ήταν πολύ καλύτερη αν δεν επέμενε στην καταστροφική ρύθμιση των τεσσάρων μόνο τηλεοπτικών αδειών, επιμονή για την οποία ευθύνεται σύσσωμη η ηγεσία της κυβέρνησης και όχι φυσικά 1-2 υπουργοί. 

Η σταλινική λογική «όσοι δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας» (αντί του σωστού «όσοι δεν είναι εναντίον μας είναι μαζί μας») δεν δημιούργησε παρά εχθρούς, με αποτέλεσμα την έλλειψη των παραμικρών, έστω και ασταθών συμμαχιών, και το σημερινό απόλυτα εχθρικό περιβάλλον για την αξιωματική αντιπολίτευση» τονίζεται στο άρθρο του στο “tvxs.gr”, μέσω του οποίου ο δημοσιογράφος Κούλογλου, πετά ευθέως το γάντι στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Σ’ αυτή τη παράγραφο των 108 λέξεων, τα είπε όλα. Όμως στην Κουμουνδούρου δεν φαίνεται να ιδρώνει το αυτί κανενός.

Κάποιο …Λακόπουλο έχει η φάβα

Αντίθετα το τελευταίο διάστημα είδαμε:
την Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ να ασχολείται, και με ανακοινώσεις της, να σχολιάζει ή να απαντά σε πολιτικά άρθρα και κριτικές δημοσιογράφων, λες και δεν είναι δουλειά των ΜΜΕ και των δημοσιογράφων να ασκούν, ακόμα και κακόπιστη κριτική, στα πολιτικά κόμματα και πρόσωπα,
την ΚΟ του κόμματος να καταθέτει ερώτηση για τη μη χρηματοδότηση κάποιου ΜΜΕ, λες και δεν υπάρχουν άλλα ΜΜΕ στη χώρα που έχουν υποστεί αποκλεισμό και bulling, από τη νυν κυβέρνηση, και αυτό αντί να προβληματίσει για την ετοιμότητα του κόμματος, να εξαντλείται σε εσωκομματικές έριδες και αντιδράσεις,
και τέλος τον Τομέα Επικοινωνίας του κόμματος να διαμαρτύρεται έντονα, και πολύ σωστά, για τη μονομέρεια των περισσότερων ΜΜΕ, χωρίς όμως να καταθέτει κάποια στρατηγική και προτάσεις που θα διασφαλίζουν το κοινωνικό και δημοκρατικό δικαίωμα της σφαιρικής και αντικειμενικής πληροφόρησης κι ενημέρωσης για όλους.

Υπάρχουν και άλλα, πολλά επεισόδια, αλλά δεν μπορούμε να προσπεράσουμε τα τελευταία, που έχουν να κάνουν με την παρουσίαση, ή καλύτερα με την μη παρουσίαση κι αποσιώπηση, των προτάσεων του ΣΥΡΙΖΑ για την αποτροπή της κρίσης, που παρουσίασε μόλις πρόσφατα από το Ζάππειο, ο Αλέξης Τσίπρας. Πράγματι, η σιωπή των συστημικών και κυρίαρχων ΜΜΕ ήταν εκκωφαντική. Λες κι ο Τσίπρας δεν πήγε ποτέ στο Ζάππειο. Κανονικό το θάψιμο και μάλιστα χωρίς στεφάνια κι επικήδειους.

Η αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ εύλογη κι αναμενόμενη. Σαφέστατα υπήρξε μία συντονισμένη αποχή κι αδιαφορία έναντι των προτάσεων που κατέθεσε ο Τσίπρας. Ωστόσο άστοχη, σπασμωδική και μη ψύχραιμη ήταν η αντίδραση της Κουμουνδούρου: στο κεντρικό της άρθρο, η «Αυγή», μιλά «για στρατό των ΜΜΕ που διαπλέκεται με την κυβέρνηση» και χρησιμοποιεί τον όρο «υπόκοσμος». Αν μη τι άλλο, ατυχής η έκφραση. 

Προκάλεσε αντιδράσεις και έδωσε τροφή ακόμα και σε φιλικά προς τον ΣΥΡΙΖΑ, ΜΜΕ να «μοιράσουν» την διαπίστωση πως η «Αυγή» κι ο ΣΥΡΙΖΑ, «τσουβαλιάζουν» τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ που «διαπλέκονται με την κυβέρνηση», ως στρατό και υπόκοσμο. Τόσο καλά.

Μάλιστα δημοσιογράφοι που πήγαν στο Ζάππειο, την επομένη μέρα σχολίαζαν πως «όσοι δημοσιογράφοι πήγαν να ακούσουν και να καταγράψουν την εκδήλωση (αφού πρώτα είχαν πάρει διαβεβαίωση πως η εκδήλωση θα ήταν ανοιχτή και για εκείνους) οδηγούνταν σε ένα χώρο από τον οποίο δεν μπορούσαν ούτε να δουν, ούτε να ακούσουν τον Αλέξη Τσίπρα και τα υπόλοιπα στελέχη». Είπαμε, «όσοι δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας»...

Δυστυχώς στον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν κατανοήσει το βασικό: ότι στα ΜΜΕ, ο κομβικός παράγοντας, είναι οι δημοσιογράφοι και οι εργαζόμενοι σ’ αυτά. Όπως στην Υγεία είναι οι γιατροί, οι νοσηλευτές και… οι ασθενείς και στην εκπαίδευση οι καθηγητές και οι δάσκαλοι αλλά και οι σπουδαστές. 

Στα ΜΜΕ υπάρχουν οι Μαρινάκηδες κι οι Αλαφούζοι, η διαπλοκή, η υπερσυγκέντρωση και ο ασφυκτικός έλεγχος της Ενημέρωσης, αλλά υπάρχει και η επισφάλεια, οι ανύπαρκτες ΣΣΕ, τα εξαντλητικά ωράρια, η απλήρωτη, αδήλωτη και μαύρη εργασία, τα ανεξέλεγκτα περιφερειακά ΜΜΕ, η μαύρη διαφήμιση, ο σεξισμός ο ρατσισμός, κ.α.

Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση άνοιξε τον φάκελο ΜΜΕ, αντί να σκύψει πρώτα στα προβλήματα των εργαζομένων του κλάδου και να χτίσει στέρεες συμμαχίες με το «πόπολο» της Ενημέρωσης, προσπάθησε από τα πάνω να διευθετήσει το τοπίο των ΜΜΕ, αγνοώντας επιδεικτικά τους …από κάτω, μέρος των οποίων, σήμερα, εμμέσως πλην σαφώς, εντάσσει στον… υπόκοσμο των διαπλεκόμενων ΜΜΕ. ­­

Μόνο που σ’ αυτό τον …υπόκοσμο, απασχολούνται μερικές χιλιάδες άνθρωποι οι οποίοι δεν είναι ούτε στρατός, ούτε εγκληματικό περιθώριο, αλλά εργαζόμενοι σε ένα πολύ σκληρά αντεργατικό, ελεγχόμενο κι ανταγωνιστικό περιβάλλον, για το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ έπραξε τα ελάχιστα.

Θα κρατήσουμε για το τέλος αυτό που κατέθεσε ως πρόταση ο Σ. Κουλογλου: «Αλλά δεν είναι ποτέ πολύ αργά: ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, πρέπει να αξιοποιήσει τα λάθη και να εκπονήσει ένα πρόγραμμα πραγματικής, δημοκρατικής αλλαγής στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο και τα μέσα ενημέρωσης». Μπορεί; Προς το παρόν μάλλον όχι…

* Ο Φίλιππος Δεργιαδές είναι δημοσιογράφος, μέλος της ΕΣΗΕΜ-Θ.  
dailythess.gr