Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου: Αναβιώνουν βασικές διατάξεις της δικτατορίας

Κλείνει ένας χρόνος διακυβέρνησης της ΝΔ που τα βασικά χαρακτηριστικά της είναι ο νεοφιλελευθερισμός στην οικονομία, στις ιδιωτικοποιήσεις και στην αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων, ο κομματικός έλεγχος του κράτους, οι πελατειακές σχέσεις και οι αδιαφανείς διαδικασίες απευθείας αναθέσεων εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος, καθώς και ο αυταρχισμός και οι αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις.

Είναι χαρακτηριστικό ότι από τις πρώτες προτεραιότητες της κυβέρνησης της ΝΔ την επομένη των εκλογών ήταν η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου και η καταπάτηση των συνδικαλιστικών ελευθεριών.

Το δόγμα «νόμος και τάξη» ενεργοποιείται κάθε φορά που η κυβέρνηση έρχεται σε δύσκολη θέση επειδή αντιμετωπίζει κριτική και κοινωνική αμφισβήτηση.

Δεν είναι τυχαίο ότι τώρα, σε μια χρονική στιγμή που είναι πλέον ορατές οι δραματικές οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες των επιλογών της, η κυβέρνηση προωθεί ένα σχέδιο νόμου που θέτει σε αμφισβήτηση το δημοκρατικό και αυτονόητο δικαίωμα των πολιτών να συγκεντρώνονται ελεύθερα, να διεκδικούν τη βελτίωση της ζωής και της εργασίας τους και να παλεύουν για τα δικαιώματα και τα πιστεύω τους. 

Με το σχέδιο νόμου αναβιώνουν βασικές διατάξεις της δικτατορίας, του χουντικού ΝΔ 794 του 1971 «Περί Δημοσίων Συναθροίσεων». Προβλέπεται εξατομίκευση της ευθύνης και αναγορεύεται η συμμετοχή σε απαγορευμένη συγκέντρωση σε ιδιώνυμο αδίκημα. 

Απαγορεύονται ουσιαστικά οι αυθόρμητες κινητοποιήσεις και τίθενται σε ομηρεία οι οργανωμένες με τρόπο που αμφισβητείται το άρθρο 11 του Συντάγματος για την ελευθερία του συνέρχεσθαι. Με το σχέδιο νόμου προβλέπεται ως προαπαιτούμενη η αστυνομική άδεια για κάθε συγκέντρωση και η «θεσμοθέτηση» ενός «οργανωτή» της συγκέντρωσης και ενός «διαμεσολαβητή», προερχόμενου από την αστυνομία ή το Λιμενικό. 

Η θεσμοθέτηση του «οργανωτή» συνοδεύεται από την πρόβλεψη ότι αυτός είναι προσωπικά υπεύθυνος για τις ζημιές, τις παραβάσεις ή τις βίαιες ενέργειες που θα πραγματοποιηθούν κατά τη διάρκεια μιας κινητοποίησης.


Τίθεται ζήτημα συνταγματικότητας μιας ρύθμισης που θεωρεί a priori υπεύθυνο κάποιον που δεν έχει φυσική συμμετοχή σε κάποια παράβαση, ενώ οι κινητοποιήσεις στις περισσότερες περιπτώσεις πραγματοποιούνται από περισσότερους φορείς και κοινωνικές ομάδες χωρίς ενιαία στάση και συμπεριφορά. 

Αποτελεί ρύθμιση εκφοβισμού και περιορισμού άσκησης του συνταγματικού δικαιώματος της συνάθροισης και της διαμαρτυρίας ενώ, ταυτόχρονα, διαμορφώνει συνθήκες εκδήλωσης προβοκατορικών ενεργειών εις βάρος διαδηλώσεων, για τις οποίες στη συνέχεια να κατηγορούνται οι «οργανωτές».

Ιδιαίτερα η προκαταβολική απαγόρευση και καταστολή των αυθόρμητων συγκεντρώσεων και των κινημάτων που εκδηλώνονται στη βάση της κοινωνίας είναι βαθύτατα αντιδημοκρατική και αποτελεί κατάφορη περιστολή της συνταγματικής ελευθερίας.

Για όλους αυτούς τους λόγους θα δώσουμε τη μάχη ενάντια σε ένα σχέδιο νόμου που πλήττει το δικαίωμα στη συνάθροιση και ταυτόχρονα καλλιεργεί την αντιδημοκρατική άποψη ότι η κοινωνική δυσαρέσκεια και διαμαρτυρία συνδέεται με την παραβατικότητα.