Παύλος Γερουλάνος για ΚΙΝΑΛ: Ένα κόμμα με κλειστές δομές δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις μιας σύγχρονης κοινωνίας

Συνέντευξη στην εφημερίδα «Αχαϊκή Πολιτεία» και στον δημοσιογράφο Άχιλλέα Ροδίτη παραχώρησε ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ και επικεφαλής της δημοτικής Παράταξης «Αθήνα Είσαι Εσύ».Αναφερόμενος στο Κίνημα Αλλαγής, ο Παύλος Γερουλάνος τόνισε πως χρειάζεται ένα νέο πρόγραμμα: «Ένα σχέδιο για τη χώρα που να ξεκινά από το σοσιαλιστικό όραμα που εξέφρασε ο χώρος και να το μεταφράζει σε θέσεις και προτάσεις που απαντούν στις σημερινές ανάγκες της κοινωνίας. Εμείς κάνουμε μια δουλειά σε αυτή την κατεύθυνση. Βασίζουμε το πρόγραμμά μας στην ιδέα ότι αν θέλουμε να αλλάξουμε το παραγωγικό μοντέλο της χώρας θα πρέπει πρώτα να διευρύνουμε την παραγωγική της βάση και την αύξηση της εργασίας στην παραγωγική διαδικασία».

«Σε ένα πολιτικό περιβάλλον που «βράζει» για συμμετοχή και δημοκρατία, ένα κόμμα με κλειστές δομές δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις μιας σύγχρονης κοινωνίας» επισήμανε ακόμη.

Αναλυτικά η συνέντευξή του Παύλου Γερουλάνου έχει ως εξής:

Κύριε Γερουλάνο, υπάρχουν διαφορετικές τάσεις στο Κίνημα Αλλαγής που εκφράζονται από φωνές οι οποίες… δείχνουν προς τα «αριστερά» κι άλλες προς τα «δεξιά». Ποια «ταυτότητα» πρέπει κατά τη δική σας εκτίμηση να έχει το ΚΙΝ.ΑΛ. ώστε να ξανακερδίσει τον κόσμο;

Η λεγόμενη «κεντροαριστερά» στην Ελλάδα, προέρχεται από μια παράδοση βαθιά πατριωτική, ανθρωποκεντρική και ριζοσπαστική. Πατριωτική, διότι είναι μια παράταξη που πιστεύει στην Ελληνίδα και τον Έλληνα και πιστεύει ότι μόνο μέσα από την απελευθέρωσή τους από τα εμπόδια της κάθε εποχής μπορεί να προοδεύσει η πατρίδα. 

Η αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης ή το Οικογενειακό Δίκαιο ήταν τέτοιες περιπτώσεις. Ανθρωποκεντρική, διότι βάζει τον Άνθρωπο πάνω από συντηρητικές ιδεοληψίες, είτε αυτές έρχονται από αριστερά είτε από δεξιά. Βάζει τον Άνθρωπο πάνω από τις ανάγκες και της οικονομίας και των δογμάτων. 

Όταν, για παράδειγμα, σχεδιάστηκε το Εθνικό Σύστημα Υγείας ή τα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών, σκοπός ήταν να δώσουν πρόσβαση στους Έλληνες που δεν είχαν έως τότε. Δεν σχεδιάστηκαν ούτε για να εξυπηρετήσουν την αγορά ούτε για να μεγαλώσουν το κράτος. 

Και ριζοσπαστική, διότι δεν μπορεί να κοιτάς την ελληνική κοινωνία σήμερα και να θεωρείς ότι τα πράγματα βαίνουν καλώς. Αν δεν είσαι έτοιμος να αλλάξεις βασικές διοικητικές δομές της χώρας δεν μπορείς να μιλήσεις για το αύριο με πειθώ. 

Οι πρώτες προσπάθειες αποκέντρωσης του κράτους, η ενδυνάμωση των συνεταιρισμών, η οργάνωση των Επιμελητηρίων, η ενδυνάμωση και λειτουργία του συνδικαλισμού, ήταν όλες προσπάθειες να δημιουργηθούν συλλογικότητες που θα «έσπαγαν» τη μονοκρατορία του κεντρικού πολιτικού συστήματος. Αυτή η δουλειά έχει μείνει πίσω αλλά πάνω σε αυτές τις αρχές και τις αξίες, τις αρχές και τις αξίες του ΠΑΣΟΚ, πρέπει να χτιστεί η επόμενη κεντροαριστερά.

Το 2021 είναι πιθανόν έτος συνεδρίου για το ΚΙΝ.ΑΛ.. Βλέπετε πως χρειάζεται αλλαγή προσώπων στην ηγεσία του κόμματος;

Έχω μιλήσει γι’ αυτά τα θέματα στο συνέδριο. Πράγματι, τα πρόσωπα παίζουν ρόλο σημαντικό γιατί εκφράζουν πολιτικές αξίες, ιδεολογικές προσεγγίσεις και κομματικές λειτουργίες. Αλλά δεν είναι τα πρόσωπα που πρέπει να αλλάξουν μόνο. Πρώτα από όλα, πρέπει να αλλάξει μια άρρωστη κομματική κουλτούρα που θέλει το κόμμα κλειστό, στα χέρια λίγων. 

Για να γίνει αυτό, πρέπει να αλλάξει το καταστατικό. Σε ένα πολιτικό περιβάλλον που «βράζει» για συμμετοχή και δημοκρατία, ένα κόμμα με κλειστές δομές δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις μιας σύγχρονης κοινωνίας. Επίσης, χρειάζεται νέο πρόγραμμα. 

Ένα σχέδιο για τη χώρα που να ξεκινά από το σοσιαλιστικό όραμα που εξέφρασε ο χώρος και να το μεταφράζει σε θέσεις και προτάσεις που απαντούν στις σημερινές ανάγκες της κοινωνίας. 

Εμείς κάνουμε μια δουλειά σε αυτή την κατεύθυνση. Βασίζουμε το πρόγραμμά μας στην ιδέα ότι αν θέλουμε να αλλάξουμε το παραγωγικό μοντέλο της χώρας θα πρέπει πρώτα να διευρύνουμε την παραγωγική της βάση και την αύξηση της εργασίας στην παραγωγική διαδικασία. 

Για να γίνει αυτό, θα πρέπει να δημιουργήσουμε πολύ πιο ανοιχτές και λειτουργικές δημοκρατικές δομές όπου η εξουσία θα λογοδοτεί στον πολίτη. Χωρίς αυτή την αλλαγή, που «σπάει» τα κλειστά συστήματα του κράτους, δεν θα αλλάξει τίποτα στη χώρα.

Πώς κρίνετε την Κυβέρνηση Μητσοτάκη; Ιδίως σε αυτή την πρωτόφαντη συγκυρία της πανδημικής κρίσης σε συνδυασμό με τις τεράστιες επιπτώσεις στην οικονομία;

Κανείς δεν αρνείται ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη χειρίστηκε επαρκώς το πρώτο κύμα της πανδημίας Έμαθε από την Ιταλία και τη Γαλλία και, αφού μάζεψε όλη την εξουσία στο γραφείο του Πρωθυπουργού, πήρε γρήγορα μέτρα. Όμως, τα εργαλεία που χρησιμοποίησε μέσα στην κρίση δεν αρκούν για τη μέρα μετά. 

Την κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας δεν μπορείς να την αντιμετωπίσεις σαν υγειονομική κρίση από το γραφείο του πρωθυπουργού. Για να κινήσεις την οικονομία πρέπει να κινητοποιήσεις όλες τις δυνάμεις της κοινωνίας: επιχειρηματίες, ΟΤΑ, Επιμελητήρια, Συνεταιρισμούς, Συνδικάτα και δεν βλέπω κάποιο τέτοιο σχέδιο στις προτεραιότητες του Μαξίμου. 

Αντίθετα, η επιτροπή Πισσαρίδη έχει εγκλωβίσει τον κ. Μητσοτάκη σε μια λογική που φρενάρει αντί να κινητοποιεί. Αν σήμερα δεν αμφισβητούνται ευρέως οι ενέργειες του Πρωθυπουργού, αυτό είναι διότι δεν υπάρχει αντιπρόταση από την αντιπολίτευση. 

Τόσο το ΚΙΝΑΛ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ χτίζουν μια αντιπολίτευση που αφορά την αλλαγή μοντέλου διαχείρισης ενώ η Ελλάδα και η ελληνική οικονομία χρειάζονται αλλαγή μοντέλου διοίκησης και ουσιαστικά κυβερνησιμότητας. Χρειάζεται μια ριζοσπαστική αποσυγκέντρωση εξουσίας που θα πετύχει, πρώτον, να ανοίξει το παιχνίδι και να διευρύνει την παραγωγική βάση και, δεύτερον, να ανταποκρίνεται γρήγορα στις ανάγκες μιας παγκοσμιοποιημένη οικονομίας που κινείται με γρήγορους ρυθμούς

Στον τομέα του Πολιτισμού, τον οποίο υπηρετήσατε, σε ποιο σημείο βρίσκεται σήμερα η χώρα; Πόσο κοντά ή πόσο μακριά από τα όσα οραματιζόσασταν, θέτοντας τις ανάλογες βάσεις ως Υπουργός;

Ποτέ δεν είμαι ευχαριστημένος όταν φεύγω από μια θέση ευθύνης. Πόσω μάλλον από μια θέση που αφορά τον ελληνικό Πολιτισμό. Πάντα πίστευα σε μια ριζική αναβάθμιση του υπουργείου, από ένα υπουργείο που έχει λόγο μόνο για την προστασία και την ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς μας, σε ένα στρατηγικό υπουργείο που συμβάλλει στην πολιτισμική, κοινωνική και οικονομική ταυτότητα της χώρας. 

Αν παρατηρήσετε, τα πιο όμορφα σημεία στην Ελλάδα σώθηκαν διότι προστατεύτηκαν από το υπουργείο Πολιτισμού. Και τα πιο ωραία δημιουργήματα της σύγχρονης Ελλάδας έγιναν σε συντονισμό με το υπουργείο. Υπάρχουν άπειρα παραδείγματα, από τη δουλειά που έγινε στην Αρχαία Μεσσήνη μέχρι τους σταθμούς του μετρό. 

Αντίθετα, σε καθετί που δεν ενεπλάκη το Υπουργείο, το αποτέλεσμα είναι πολιτιστικά άχρωμο και άοσμο, όπως το αεροδρόμιο της Αθήνας. Φανταστείτε ένα σύγχρονο υπουργείο Πολιτισμού με πολεοδομική ή αρχιτεκτονική άποψη ή ένα υπουργείο Πολιτισμού που στηρίζει την προώθηση ελληνικών προϊόντων. Πολλά από τα λάθη του παρελθόντος θα είχαν αποφευχθεί και η σύγχρονη ελληνική ταυτότητα θα ήταν ακόμα πιο διακριτή.

Επί θητείας σας στο Υπουργείο Πολιτισμού είχατε θέσει ένα αξιοπρόσεχτο πλάνο που προέβλεπε τη σύνδεση του Κατακόλου με την Αρχαία Ολυμπία, ώστε οι ταξιδιώτες να μετακινούνται με ένα θεματικό τρενάκι ζώντας την εμπειρία και όχι να μένουν με την ανάμνηση των όσων απλώς είδαν…

Την εποχή της κρίσης, πρώτη μας προτεραιότητα ήταν να αξιοποιήσουμε κάθε πηγή πολιτισμικού, κοινωνικού και οικονομικού πλούτου στην Ελλάδα. Σε αυτή την προσπάθεια, η σύνδεση των δύο υπουργείων, του Πολιτισμού με του Τουρισμού, σε ένα, ήταν σημαντική διότι μας έδινε την ευκαιρία όχι μόνο να προστατεύσουμε αλλά και να αναδείξουμε ελληνικούς προορισμούς που συνδέονται με τον Πολιτισμό. 

Η Ηλεία είναι ένας από αυτούς. Όσοι γνωρίζουμε την περιοχή, ξέρουμε ότι έχει αστείρευτες πηγές πλούτου που δεν αξιοποιούνται διότι δεν υπάρχει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο που να βασίζεται στην αναβάθμιση της εμπειρίας του επισκέπτη. Αυτό θέλαμε να κάνουμε. 

Από τότε εγκαταλείφθηκε η προσπάθεια και πρέπει να την ξαναβάλουμε μπροστά. Διότι αν θέλουμε να αξιοποιήσουμε πηγές πλούτου στην Ελλάδα, αυτό θα πρέπει να γίνεται στη βάση ενός ολοκληρωμένου σχεδίου γύρω από το οποίο θα κινητοποιούμε την κοινωνία ώστε, ακόμα και αν αλλάξει ο Υπουργός, η προσπάθεια να συνεχίζεται.

Να μετακινηθούμε τώρα στα του Δήμου της Αθήνας; Κατ’ αρχάς, πώς κρίνετε τον Δήμαρχο Αθηναίων κ. Κ. Μπακογιάννη;

Ο κ. Μπακογιάννης ξεκίνησε πριν από ένα χρόνο με ένα Δημοτικό Συμβούλιο με σημαντικές δυνατότητες. Οι συνεδριάσεις γίνονταν σε εποικοδομητικό κλίμα. Εκτός από τη Χρυσή Αυγή, όλες οι παρατάξεις έβαζαν τα προβλήματα της Αθήνας πάνω από την προβολή των ιδίων και των μελών τους. 

Ακόμα και η Ανταρσύα έφερνε θέματα που πραγματικά «έκαιγαν» την πόλη με διάθεση να λυθούν. Ανάμεσα στον κόσμο, στο Συμβούλιο, υπήρχαν άνθρωποι με πείρα αλλά και φρεσκάδα, άνθρωποι με γνώση αλλά και όρεξη για δουλειά, άνθρωποι που πονούν την πόλη. 

Σε κάθε περίπτωση, άνθρωποι που για το γενικό καλό έβαζαν στο πλάι το προσωπικό ή το παραταξιακό τους. Για λόγους βιασύνης, ο Δήμαρχος αξιοποίησε την πλειοψηφία του στις δύο επιτροπές που του χαρίστηκαν από το Νόμο Θεοδωρικάκου και υποβάθμισε τον ρόλο του Δημοτικού Συμβουλίου. Από αυτές τις επιτροπές, όπου τα μέλη της παράταξής του τού λένε σε όλα “ναι”, πέρασε αποφάσεις που δεν θα περνούσαν ποτέ από εμάς. Από εκείνη την ώρα άρχισαν τα προβλήματα. 

Όταν πια ήρθαν οι μεγάλες κρίσεις, η υγειονομική, η οικονομική και η μεταναστευτική, με την Αθήνα στο επίκεντρό τους, αντί να ηγηθεί, όπως αρμόζει σε ένα Δήμαρχο, κρύφτηκε πίσω από την κυβέρνηση. Και ενώ υπάρχει ένα Δημοτικό Συμβούλιο που θα μπορούσε να τον βοηθήσει σε αυτά τα δύσκολα θέματα, εμείς ασχολούμαστε με τους τάφους και τις θέσεις παρκαρίσματος.

Τι πιστεύετε γενικότερα για τον ρόλο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στη σημερινή εποχή; Από τι εξαρτάται η αποτελεσματικότητα και η προσφορά στην τοπική κοινωνία, μιας δημοτικής αρχής;

Για τους δημάρχους ισχύουν δύο «κανόνες» που δεν ισχύουν για τους πολιτικούς της κεντρικής πολιτικής σκηνής: πρώτον, λογοδοτούν. Όταν φεύγει ο Δήμαρχος από το γραφείο του στη Λάρισα, για παράδειγμα, περνά από όλα τα καφενεία. Θέλει δεν θέλει, ακούει τον παλμό της πόλης του. 

Ο δεύτερος είναι ότι έχουν ανταγωνισμό. Δεν είναι εύκολο να πει δήμαρχος «αυτό δεν γίνεται». Διότι οι δημότες θα τον συγκρίνουν με τον διπλανό δήμαρχο. Ο ανταγωνισμός και η λογοδοσία αποτελούν εργαλεία συνεχούς προόδου ενός οργανισμού. 

Αποτέλεσμα; 

Η τοπική αυτοδιοίκηση, που τα τελευταία σαράντα χρόνια έχει αναλάβει κάποιες αρμοδιότητες από το κράτος, έχει ωριμάσει πιο γρήγορα από ότι έχει το κεντρικό κράτος εδώ και διακόσια. Τώρα είναι ώρα να κάνουμε μια σοβαρή αξιολόγηση της πορείας των ΟΤΑ, να δυναμώσουμε τις διαδικασίες διαφάνειας, διαβούλευσης και λογοδοσίας και να τους περάσουμε πολύ πιο ουσιαστικές αρμοδιότητες σε ό,τι αφορά την ανάπτυξη, την παιδεία και την υγεία.

thecaller.gr