Tου Παναγιώτη Ρήγα : Συνέδριο με λογισμό και όνειρο, γιατί αυτό σημαίνει Αριστερά

Η χώρα βρίσκεται σε δραματική κατάσταση από τους χειρισμούς της Ν.Δ. στην πανδημία, την οικονομία, την ακρίβεια, στα καταστροφικά καιρικά φαινόμενα, την ιδιωτικοποίηση-ξεπούλημα της ΔΕΗ. Η κυβέρνηση αρνείται πεισματικά να λάβει μέτρα ενίσχυσης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων της χώρας, την ώρα που καταρρέουν εν μέσω πανδημικής κρίσης.

Με το Σύμφωνο Σταθερότητας σε αναστολή, με τη ρευστότητα από την ΕΚΤ, τον φτηνό δανεισμό του κράτους και το απόθεμα των 37 δισ. που παρέδωσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχει στην κυβέρνηση ένα ευνοϊκό δημοσιονομικό πεδίο. 

Παρ’ όλα αυτά όμως η ακρίβεια καλπάζει, το εισόδημα μειώνεται, η ανεργία πλήττει την κοινωνία, οι εργασιακές σχέσεις επιδεινώνονται, γιατί η πολιτική της κυβέρνησης είναι εμμονικά ιδεολογικά ενάντια σε μια συμπεριληπτική ανάπτυξη για την ελληνική κοινωνία και ακραία υποστηρικτική των μεγάλων οικονομικά συμφερόντων. 

Το αποδεικνύει και ο τρόπος αξιοποίησης των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης. Η Ελλάδα με την πολιτική της Ν.Δ. θα βρεθεί ως η πιο υπερχρεωμένη χώρα της Ευρώπης και αδύναμη σε κάθε διεθνή οικονομική κρίση.


Εχει διαρραγεί ο κοινωνικός ιστός, η κοινωνία νιώθει φόβο και ανασφάλεια, οι συλλογικές και κοινωνικές δράσεις εξασθενίζουν, δίνοντας τη θέση τους στον ατομισμό. Το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία πρέπει να αφορά το σύνολο της κοινωνίας, να αποδείξει ότι μπορεί να είναι αποτελεσματικός, να διατυπώσει ένα συνεκτικό πρόγραμμα για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και όχι ένα συνέδριο που θα εκπέμπει τη λανθασμένη εικόνα μιας αντιπαράθεσης μηχανισμών.


Πρέπει να μετατρέψουμε συνθήματα και επιμέρους αιτήματα σε συνεκτικές θέσεις και πρόγραμμα. Ο αναγκαίος ρεαλισμός πρέπει να αποπνέει και έναν ριζοσπαστισμό που θα διαμορφώνει συνθήκες υπέρβασης του χθες και του σήμερα. Η αντίθεσή μας στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της Ν.Δ. είναι δομική, γιατί εκπροσωπούμε δύο διαφορετικούς κόσμους, δύο διαφορετικές αντιλήψεις στην οργάνωση της κοινωνίας, της οικονομίας, των θεσμών. 

Επειδή το συνέδριο θα γίνει εν μέσω μιας παρατεταμένης εκλογικής περιόδου, οφείλει να διαμορφώσει την κυβερνητική πρόταση για την εναλλακτική προοδευτική διακυβέρνηση που:

■ Θα ισορροπεί ανάμεσα στον αναγκαίο λελογισμένο βολονταρισμό και στη συγκεκριμενοποίηση των συμμαχιών, κοινωνικών και πολιτικών, που θα την υπηρετήσουν.

■ Θα διαμορφώνει την πορεία για τη νέα Ελλάδα μετά τη δύσκολη αλλά επιτυχή περίοδο της πρώτης διακυβέρνησης που είχε αποτέλεσμα τη σωτηρία της οικονομικής και κοινωνικής ζωής της χώρας.

■ Θα απορρίπτει τα αντιαναπτυξιακά πλεονάσματα της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

■ Θα εξορθολογίζει το φορολογικό σύστημα με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης.

■ Θα προωθεί λύση για τη ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους, ώστε να στηριχθούν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις που αποτελούν την ατμομηχανή της ελληνικής οικονομίας.

■ Στην παρέμβαση στο τραπεζικό σύστημα και την ανάδειξη της αναπτυξιακής τράπεζας σε εργαλείο της αναπτυξιακής μας στρατηγικής.

■ Στον έλεγχο του Δημοσίου στους βασικούς τομείς που έχουν εθνικό και στρατηγικό ρόλο (ενέργεια, δίκτυα, υποδομές).

Στο πλαίσιο των προσυνεδριακών διαδικασιών είναι αναγκαίο να ανοίξει ο διάλογος για το μοντέλο του κόμματος. Οι αλλαγές στα άρθρα ενός καταστατικού δεν το προσδιορίζουν.

Το κόμμα νέου τύπου, όπως διαμορφώθηκε πριν από έναν αιώνα, υπηρέτησε αποτελεσματικά τη συγκρότηση της Αριστεράς και γενικότερα τον προοδευτικό χώρο. Οι πολίτες στο παρελθόν εντάσσονταν στα κόμματα για να έχουν πληροφόρηση, άποψη και συλλογική δράση. 

Στις σημερινές όμως συνθήκες η πληροφόρηση κυριαρχεί στο διαδίκτυο, η ατομική σκέψη και πρόταση χάνεται συνειδητά ή ασυνείδητα εξαιτίας των φίλτρων που υπάρχουν στη δομή, με αποτέλεσμα η συλλογική σκέψη να αδυνατίζει, τα μέλη να απογοητεύονται και η συλλογική δράση να υστερεί.

Κίνητρο συμμετοχής των προοδευτικών πολιτών στη συλλογική μας προσπάθεια για διεύρυνση του κόμματος αποτελούν η ενδυνάμωση των αποφασιστικών αρμοδιοτήτων στα συλλογικά όργανα, η διασύνδεση με αλληλοτροφοδότηση της κοινωνικής πλειοψηφίας στην οποία απευθύνεται το πρόγραμμα προοδευτικής διακυβέρνησης, η απόρριψη του βουλευτοκεντρικού μοντέλου κόμματος, η απομάκρυνση προσωπικών στρατηγικών που υποσκάπτουν την ενιαία συλλογική προσπάθεια.

Η πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ με τον Αλέξη Τσίπρα να εμβαθύνει τον διάλογο αδιαμεσολάβητα με τους πολίτες σε κάθε περιφέρεια με θέματα το σχέδιο, τα μέσα και τους πόρους για την εφαρμογή εναλλακτικού παραγωγικού και κοινωνικού σχεδίου από μια προοδευτική διακυβέρνηση αναδεικνύει το μείζον για τη χώρα και την κοινωνία.

* Πρώην γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., μέλος της Κ.Ε.

efsyn.gr