Χρήστος Λαμπρίδης : Πανδημική κρίση, κυβέρνηση τεχνοκρατών και η ευθύνη της Αριστεράς

Αναμφίβολα η πανδημική κρίση, παρά το γεγονός ότι είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο, έχει εξελιχθεί για τη χώρα μας σε εθνική τραγωδία, με την Ελλάδα να φιγουράρει πολύ ψηλά στις διεθνείς λίστες σε ότι αφορά στον αριθμό κρουσμάτων και στη θνητότητα από covid. Τραγωδία πρωτίστως υγειονομική και δευτερευόντως οικονομική, η οποία έχει οδηγήσει στο θάνατο χιλιάδες πολίτες και στην απόγνωση εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους και μικρομεσαίους επιχειρηματίες.

Οι επιπτώσεις αυτής της κατάστασης δεν άγγιξαν με τον ίδιο τρόπο τα φτωχά λαϊκά στρώματα και τα υψηλά εισοδήματα γιατί, παρά το γεγονός ότι νόσησαν πολίτες όλων των τάξεων, οι ασθενέστεροι οικονομικά είχαν και έχουν λιγότερες δυνατότητες να προφυλάξουν την υγεία τους.

Σοβαρές οι κυβερνητικές ευθύνες για την πανδημική κρίση

Η σημερινή τραγική κατάσταση δεν μπορεί να δικαιολογηθεί αξιόπιστα ως φυσικό φαινόμενο, ακόμα και από τον πιο φανατικό υποστηρικτή της Νέας Δημοκρατίας. Ας θυμηθούμε ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, κατά τον πρώτο χρόνο της πανδημικής κρίσης:

δεν αιφνιδιάστηκε και είχε το χρόνο να προετοιμάσει το εθνικό σύστημα υγείας, καθώς δεν αποτέλεσε χώρα «υποδοχής» του ιού κατά τους πρώτους μήνες της εξάπλωσης του όπως πχ η Ιταλία

παρέλαβε από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ πλεόνασμα 37 δις. ευρώ καθώς και τη δυνατότητα να δανείζεται από τις διεθνείς χρηματαγορές με χαμηλά επιτόκια (σε αντίθεση με άλλες Ευρωπαϊκές χώρες)

είχε τη δυνατότητα να κινηθεί με ευελιξία στη διαχείριση των δημόσιων οικονομικών, εκμεταλλευόμενη το καθεστώς δημοσιονομικής χαλάρωσης της ευρωζώνης,

ανέλαβε μαζί με τη διακυβέρνηση της χώρας και την ευθύνη να σχεδιάσει την αξιοποίηση των πόρων που θα έρθουν στην Ελλάδα από το Ταμείο Ανάκαμψης, οι οποίοι θα μπορούσαν να κατευθυνθούν και στη σοβαρή ενίσχυση του ΕΣΥ

είχε την ισχυρή στήριξη της ελληνικής κοινωνίας, σύμφωνα και με τις δημοσκοπήσεις, βοηθούμενη σαφώς και από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που εθελοτυφλούσαν μπροστά σε κάθε κυβερνητική αστοχία

έτυχε της στήριξης των μέτρων από την αντιπολίτευση και ιδιαίτερα από την αξιωματική, η οποία κατέθεσε προτάσεις, ενθάρρυνε την κοινωνία στη στήριξη των μέτρων (πχ καμπάνια ΣΥΡΙΖΑ για το Μένουμε Σπίτι και τον Εμβολιασμό), επεσήμανε με τρόπο θετικό κυβερνητικές αστοχίες ενώ προχώρησε ακόμα και σε προτάσεις όπως η τοποθέτηση Υπουργού Υγείας κοινής αποδοχής που μπορούσαν να της προκαλέσουν πολιτικό κόστος

Σήμερα, δύο χρόνια μετά την εμφάνιση της πανδημίας, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, αντί να αξιοποιήσει αυτές τις δυνατότητες κινήθηκε στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση. Όχι μόνο δεν ενίσχυσε το ΕΣΥ και δεν προστάτεψε τη δημόσια υγεία, αλλά με πρόσχημα την πανδημία, επιδόθηκε σε ένα άνευ προηγουμένου πλιάτσικο που περιορίζει τη δυνατότητα ενίσχυσης της πραγματικής οικονομίας και δημιουργεί δυσβάστακτες οικονομικές υποχρεώσεις για το μέλλον. Η σημερινή κατάσταση στο πεδίο της υγείας και της οικονομίας οφείλεται ακριβώς στις κυβερνητικές επιλογές της τελευταίας διετίας.

Κυβέρνηση τεχνοκρατών και η «Αριστερά της Ευθύνης»

Η ζοφερή αυτή πραγματικότητα δεν εξοργίζει μόνο τους πολίτες αλλά προκαλεί πονοκεφάλους και στα επιχειρηματικά συμφέροντα που στηρίζουν τη σημερινή κυβέρνηση. Ένα περιβάλλον πολιτικής αστάθειας, ιδιαίτερα πριν την δεσμευτική κατανομή των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης, τους δημιουργεί ανησυχία και τους θέτει σε εγρήγορση για την αναζήτηση διεξόδου.

Αυτή ακριβώς η αναζήτηση έχει φέρει τελευταία στο φως, σενάρια για απομάκρυνση Μητσοτάκη και δημιουργία κυβέρνησης τεχνοκρατών από την παρούσα Βουλή, η οποία θα κληθεί να διαχειριστεί την τρέχουσα κρίση. Σε αυτά τα σχέδια θα ήθελαν να εμπλέξουν τον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, ζητώντας του να συναινέσει στα σχέδια τους ως «η Αριστερά της Ευθύνης». 

Ειδικότερα και εφόσον θελήσουν να υλοποιήσουν τα σχέδια τους, αφενός θα ζητήσουν ήπια κριτική στην κυβέρνηση και απόσυρση του αιτήματος για εκλογές και στη συνέχεια τη σύγκληση του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών και στη βάση συμφωνημένων προτάσεων, τη συγκρότηση μιας κοινά αποδεκτής κυβέρνησης που θα τις υλοποιήσει. Ένα τέτοιο σενάριο, είναι ιδιαίτερα ευνοϊκό για τη διαπλοκή, αφού με δεδομένη την κοινοβουλευτική πλειοψηφία της Νέας Δημοκρατίας:

θα κερδίσει τον αναγκαίο πολιτικά χρόνο ώστε να διευθετηθούν οικονομικές εκκρεμότητες που συνδέονται κυρίως με την αξιοποίηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης.

θα διασφαλίσει ότι τυχόν θετικά για την κοινωνία βήματα που θα γίνουν στο πλαίσιο της εφαρμογής κοινών προτάσεων, δεν θα θίξουν με μόνιμο και ουσιαστικό τρόπο οικονομικά συμφέροντα που στήριξαν την κυβέρνηση (πχ κλινικάρχες που δεν επιθυμούν την ενίσχυση του ΕΣΥ, σχολάρχες που δεν επιθυμούν την πρόσληψη εκπαιδευτικών για τη μείωση μαθητών ανά τάξη κλπ)

θα βάλει στο κάδρο των ευθυνών και τον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ αφού η αγανάκτηση και ο θυμός της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών, οι οποίοι αισθάνονται προδομένοι από την εμπιστοσύνη που έδειξαν κατά την πρώτη φάση της πανδημίας στην κυβέρνηση, θα κατευθυνθεί και στην αξιωματική αντιπολίτευση.

Με αυτό τον τρόπο, θα προετοιμαστεί το έδαφος για την επόμενη ημέρα αφού, με τη λήξη της θητείας αυτής της βραχύβιας κυβέρνησης κοινής αποδοχής (ή και νωρίτερα), δημιουργούνται οι συνθήκες για ένα νέο πολιτικό σκηνικό. Ειδικότερα με την Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ εξουδετερωμένη από τη λαϊκή δυσαρέσκεια, θα διοχετευτεί εκλογικά η αγανάκτηση των πολιτών στην ακροδεξιά και στο κέντρο, σε υφιστάμενα ή μελλοντικά σχήματα. 

Αυτά τα σχήματα θα αποτελέσουν το στήριγμα μιας μελλοντικής κυβέρνησης που θα καταργήσει κάθε μέτρο στήριξης της κοινωνίας και θα συνεχίσει την ίδια πολιτική με αυτή της σημερινής. Είναι ωστόσο ξεκάθαρο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και με την τελευταία απόφαση του πολιτικού του συμβουλίου, δεν αφήνει κανένα περιθώριο συναίνεσης. 

Σε αυτή την κατεύθυνση οφείλει να απευθύνει τις προτάσεις του προς την κοινωνία, να καταστήσει το αίτημα για εκλογές παλλαϊκό και να δημιουργήσει τις συνθήκες ώστε να αναδειχθεί σε πρώτη δύναμη στις επόμενες εκλογές, δίνοντας προοπτική διεξόδου από τη σημερινή καταστροφική πραγματικότητα.