Η Οικονομική κρίση την τελευταία δεκαετία ανέδειξε την κρίση θεσμών και το έλλειμμα δημοκρατίας στο σύνολο της Ευρώπης, αλλά και την ανεπάρκεια των πολιτικών σχηματισμών της Αριστεράς να ανταποκριθούν αποτελεσματικά και να οργανώσουν όλες τις κοινωνικές διεργασίες που συντελούνταν ως αποτέλεσμα του χρηματοπιστωτικού νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού.
Η πραγματικότητα μοιάζει να έχουμε φτάσει σε ένα σημείο ρήξης, όταν μάλιστα αυτός ο καπιταλισμός αποδεικνύεται όχι μόνο άδικος και άνισος, αλλά τελικά και αναποτελεσματικός.
Η μορφή οργάνωσης των αριστερών κομμάτων, αλλά και των σοσιαλδημοκρατικών, διαμορφώθηκε σε συγκεκριμένες συγκυρίες και εξυπηρέτησε ανάλογες κοινωνικές ανάγκες.
Η πυραμιδωτή οργάνωση με μαζική βάση και πολλά ενδιάμεσα όργανα μέχρι την ηγεσία που διαμόρφωνε τις θέσεις, χωρίς να έχει συμμετοχή η βάση, αλλά μόνη υποχρέωση να τις διαδίδει στην κοινωνία, σήμερα είναι ξεπερασμένη λόγω των αλλαγών στις συνθήκες εργασίας και επικοινωνίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ., ένα υβριδικό κόμμα της Αριστεράς με συνεχείς αλλαγές και ανοιχτός σε όλα τα ρεύματα της Αριστεράς, της αριστερής σοσιαλδημοκρατίας και των κινημάτων, κατάφερε γι' αυτό τον λόγο να κυβερνήσει, αλλά και να είναι σήμερα το μεγαλύτερο κόμμα της Αριστεράς στην Ευρώπη.
Αν όμως μετά από αυτό το στάδιο που λειτούργησε προωθητικά συνεχίσουμε με το μοντέλο οργάνωσης της κλασικής μορφής, θα βρεθούμε σε αναντιστοιχία με τον νέο τρόπο εργασίας και τον τρόπο διάχυσης της κοινωνικής πληροφορίας και γνώσης, άρα και σε ανυπόληπτο θεσμό συλλογικής οργάνωσης και συμμετοχής.
Οι προτάσεις του Αλέξη Τσίπρα είναι ένα πρώτο βήμα να επιχειρήσουμε να αντιστοιχηθούμε με όλες τις αλλαγές που έχουν επισυμβεί στην κοινωνία και στην εργασία. Επιχειρεί να δώσει υπόσταση στην έννοια του κόμματος των μελών που από την ημέρα ίδρυσης του ΣΥΡΙΖΑ αποτελούσε διαρκές ζητούμενο.
Η εκλογή του προέδρου και της Κ.Ε. από καθολική ψηφοφορία των μελών σε συνδυασμό με τη συμμετοχή τους στις πολιτικές αποφάσεις και τη διεξαγωγή κομματικών δημοψηφισμάτων ενισχύει την ενεργό δημοκρατική συμμετοχή και του ρόλου των μελών του κόμματος με αμεσότητα και όχι αντιπροσωπευτικότητα.
Η αδιαμεσολάβητη σχέση προέδρου, ηγεσίας και μελών δημιουργεί μια ισότιμη ισχυρή ηγεσία που λογοδοτεί, κρίνεται και αξιολογείται για τις αποφάσεις της, και την ικανότητά της στην παραγωγή προγραμματικής σκέψης, έμπνευσης και οράματος από το συνέδριο, αλλά και το σύνολο των μελών που έχουν συνταχθεί στην κοινή μας προσπάθεια για σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία.
Ανοίγει ο δρόμος ώστε το κόμμα πραγματικά να μετεξελιχθεί σε συλλογικό διανοούμενο, περιορίζεται η ισχύς της κομματικής επετηρίδας που αναπαράγεται μέσω των τάσεων μηχανισμών και οι χώροι ιδεών γίνονται κινητήριοι μοχλοί για την ισχυροποίηση του ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ.
Χρειάζεται άμεσα να συζητηθούν όλες οι παράμετροι υλοποίησης της πρότασης, ώστε να είναι ισότιμη και δημοκρατική η εκλογή του συνόλου των μελών της Κ.Ε.
Η απλοποίηση εγγραφής των μελών στο κόμμα και η διεύρυνσή του δεν αποτελεί κίνδυνο για την αλλοίωση της αριστερής και ριζοσπαστικής του φυσιογνωμίας. Αν έχουμε εμπιστοσύνη στον ιδεολογικό μας προσανατολισμό και στην οραματική μας προοπτική, μπορεί να αποτελέσει κινητήρια δύναμη, ώστε οι οργανώσεις να ζωντανέψουν, να γίνουν κύτταρα διαμόρφωσης μιας νέας συντροφικής συλλογικής κουλτούρας, να διευρυνθεί και να ισχυροποιηθεί το αριστερό, ριζοσπαστικό και προοδευτικό σχέδιό μας. Να ηγεμονεύσει απέναντι στον νεοφιλελεύθερο Αρμαγεδδώνα και να παροπλίσει τις μεταδημοκρατικές αντιλήψεις οργάνωσης του κράτους και της κοινωνίας.
Το ανώτερο όριο θητείας είναι θετικό, γιατί δημιουργεί τις προϋποθέσεις παραγωγής στελεχών. Επίσης το βουλευτικό αξίωμα ισχυροποιείται ως προς την κοινωνική του προσφορά, απομειώνοντας χαρακτηριστικά επαγγελματικής διεξόδου, προσωπικής αξιοποίησης και τελικά μετατροπής του κόμματος σε βουλευτοκεντρικό.
Η στασιμότητα μπροστά στον φόβο του νέου και της αυταρέσκειας των βεβαιοτήτων μπορεί να μας οδηγήσει σε αργό θάνατο. Στο χέρι μας και στη συλλογική μας προσπάθεια είναι να πραγματοποιήσουμε τομές γιατί μπορούμε, το οφείλουμε συζητώντας «όμορφα και απλά» να χωράμε όλοι.
Το 3ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ. χαρακτηρίστηκε και από τον πρόεδρο Αλέξη Τσίπρα ως συνέδριο τομής και συνέχειας. Επίσης πρέπει και μπορεί να είναι συνέδριο σύνθεσης και υπέρβασης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ. μπορεί και οφείλει να παραμείνει το κόμμα - καταλύτης ριζοσπαστικών αλλαγών σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ., ένα υβριδικό κόμμα της Αριστεράς με συνεχείς αλλαγές και ανοιχτός σε όλα τα ρεύματα της Αριστεράς, της αριστερής σοσιαλδημοκρατίας και των κινημάτων, κατάφερε γι' αυτό τον λόγο να κυβερνήσει, αλλά και να είναι σήμερα το μεγαλύτερο κόμμα της Αριστεράς στην Ευρώπη.
Αν όμως μετά από αυτό το στάδιο που λειτούργησε προωθητικά συνεχίσουμε με το μοντέλο οργάνωσης της κλασικής μορφής, θα βρεθούμε σε αναντιστοιχία με τον νέο τρόπο εργασίας και τον τρόπο διάχυσης της κοινωνικής πληροφορίας και γνώσης, άρα και σε ανυπόληπτο θεσμό συλλογικής οργάνωσης και συμμετοχής.
Οι προτάσεις του Αλέξη Τσίπρα είναι ένα πρώτο βήμα να επιχειρήσουμε να αντιστοιχηθούμε με όλες τις αλλαγές που έχουν επισυμβεί στην κοινωνία και στην εργασία. Επιχειρεί να δώσει υπόσταση στην έννοια του κόμματος των μελών που από την ημέρα ίδρυσης του ΣΥΡΙΖΑ αποτελούσε διαρκές ζητούμενο.
Η εκλογή του προέδρου και της Κ.Ε. από καθολική ψηφοφορία των μελών σε συνδυασμό με τη συμμετοχή τους στις πολιτικές αποφάσεις και τη διεξαγωγή κομματικών δημοψηφισμάτων ενισχύει την ενεργό δημοκρατική συμμετοχή και του ρόλου των μελών του κόμματος με αμεσότητα και όχι αντιπροσωπευτικότητα.
Η αδιαμεσολάβητη σχέση προέδρου, ηγεσίας και μελών δημιουργεί μια ισότιμη ισχυρή ηγεσία που λογοδοτεί, κρίνεται και αξιολογείται για τις αποφάσεις της, και την ικανότητά της στην παραγωγή προγραμματικής σκέψης, έμπνευσης και οράματος από το συνέδριο, αλλά και το σύνολο των μελών που έχουν συνταχθεί στην κοινή μας προσπάθεια για σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία.
Ανοίγει ο δρόμος ώστε το κόμμα πραγματικά να μετεξελιχθεί σε συλλογικό διανοούμενο, περιορίζεται η ισχύς της κομματικής επετηρίδας που αναπαράγεται μέσω των τάσεων μηχανισμών και οι χώροι ιδεών γίνονται κινητήριοι μοχλοί για την ισχυροποίηση του ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ.
Χρειάζεται άμεσα να συζητηθούν όλες οι παράμετροι υλοποίησης της πρότασης, ώστε να είναι ισότιμη και δημοκρατική η εκλογή του συνόλου των μελών της Κ.Ε.
Η απλοποίηση εγγραφής των μελών στο κόμμα και η διεύρυνσή του δεν αποτελεί κίνδυνο για την αλλοίωση της αριστερής και ριζοσπαστικής του φυσιογνωμίας. Αν έχουμε εμπιστοσύνη στον ιδεολογικό μας προσανατολισμό και στην οραματική μας προοπτική, μπορεί να αποτελέσει κινητήρια δύναμη, ώστε οι οργανώσεις να ζωντανέψουν, να γίνουν κύτταρα διαμόρφωσης μιας νέας συντροφικής συλλογικής κουλτούρας, να διευρυνθεί και να ισχυροποιηθεί το αριστερό, ριζοσπαστικό και προοδευτικό σχέδιό μας. Να ηγεμονεύσει απέναντι στον νεοφιλελεύθερο Αρμαγεδδώνα και να παροπλίσει τις μεταδημοκρατικές αντιλήψεις οργάνωσης του κράτους και της κοινωνίας.
Το ανώτερο όριο θητείας είναι θετικό, γιατί δημιουργεί τις προϋποθέσεις παραγωγής στελεχών. Επίσης το βουλευτικό αξίωμα ισχυροποιείται ως προς την κοινωνική του προσφορά, απομειώνοντας χαρακτηριστικά επαγγελματικής διεξόδου, προσωπικής αξιοποίησης και τελικά μετατροπής του κόμματος σε βουλευτοκεντρικό.
Η στασιμότητα μπροστά στον φόβο του νέου και της αυταρέσκειας των βεβαιοτήτων μπορεί να μας οδηγήσει σε αργό θάνατο. Στο χέρι μας και στη συλλογική μας προσπάθεια είναι να πραγματοποιήσουμε τομές γιατί μπορούμε, το οφείλουμε συζητώντας «όμορφα και απλά» να χωράμε όλοι.
Το 3ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ. χαρακτηρίστηκε και από τον πρόεδρο Αλέξη Τσίπρα ως συνέδριο τομής και συνέχειας. Επίσης πρέπει και μπορεί να είναι συνέδριο σύνθεσης και υπέρβασης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ. μπορεί και οφείλει να παραμείνει το κόμμα - καταλύτης ριζοσπαστικών αλλαγών σε Ελλάδα και Ευρώπη.
* Ο Παναγιώτης Ρήγας είναι πρώην γραμματέας της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου