Είχε διατελέσει για χρόνια οικονομικός διευθυντής του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ.
Γεννήθηκε το 1943 και μεγάλωσε στο Χαρακοπιό Μεσσηνίας.
Εντάχθηκε στην Αριστερά στα νεανικά του χρόνια και δραστηριοποιήθηκε στις γραμμές της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη.
Επί Χούντας, ενώ ήταν φοιτητής στο Μαθηματικό της Αθήνας, συνελήφθη τον Απρίλιο του 1968 ως μέλος του «Ρήγα Φεραίου» και βασανίστηκε βάναυσα.
Στην μετέπειτα μαρτυρία του ανέφερε: «Συλλαμβάνομαι στις 16-4-68. Οδηγούμαι στη Γενική Ασφάλεια (Μπουμπουλίνας) όπου και παραμένω εν απομονώσει ως τις 21-8-68. Σ’ αυτό το διάστημα βασανίστηκα επανειλημμένα με φάλαγγα (χτυπήματα επί ώρες με σιδηροσωλήνα και χοντρά ξύλα στα γυμνά πέλματα ή φορώντας παπούτσια). Υπάρχουν ακόμα οι ουλές και τα σπασμένα δάχτυλα. Με έσερναν στο πάτωμα από τα μαλλιά. Μου ξερίζωναν τα μαλλιά, χτυπήματα με γκλόπς. Γροθιές και κλοτσιές από ομάδα 7-8. Μου χτυπούσαν το κεφάλι στον τοίχο και στην γωνία μιας μεταλλικής ντουλάπας. Μου εξάρθρωναν τα χέρια, μου έδεναν με χειροπέδες τα χέρια πίσω και με άφηναν στο κελί για ημέρες. Με απειλούσαν με πιστόλια».
Δικάστηκε τον Ιανουάριο του 1969 μαζί με την Πόπη Τζεμπελίκου και τον Τίτο Μυλωνόπουλο. Ο εισαγγελέας πρότεινε θάνατο για το Μίμη Δαρειώτη και Πόπη Τζεμπελίκου. Καταδικάστηκαν με 15 περίπου χρόνια φυλακή ο καθένας.
Στη Μεταπολίτευση έδρασε ως στέλεχος του ΚΚΕ εσ. και της ΕΑΡ, ενώ διετέλεσε επί πολλά χρόνια οικονομικός διευθυντής του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ, επιτυγχάνοντας την οικονομική αυτονομία του κόμματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου