Ο Μίμης Ανδρουλάκης μιλά για πρώτη φορά για την εξέγερση του Πολυτεχνείου, το Νοέμβρη του 1973, 49 χρόνια μετά.
Στον πρόλογο του βιβλίου του ο Μίμης Ανδρουλάκης γράφει:
«Αναζητώντας τον Εαυτό του, εκπλήσσεται: ‘’Εγώ είμαι οι άλλοι’’. Εκατοντάδες. Μια γενετική λοταρία στα βουνά της Κρήτης.
Ταξίδι σε ένα παρελθόν πανταχού παρόν. Η Αυτοβιογραφία γίνεται ιστορία-πινακοθήκη μιας συναρπαστικής εποχής: πορτρέτα, εικόνες, σκηνές, χρώματα, δράματα κι ευτράπελα.
Τα μυστικά των ‘’πάνω’’ –επιφανών πολιτικής, τέχνης, επιστήμης και πλούτου– τέμνονται με τις ανέκδοτες ιστορίες των ‘’κάτω’’, των απλών ανθρώπων. Από μια επαρχιακή Μαγική πόλη σε Αθήνα-Πειραιά της αντίστασης και των παράνομων οργανώσεων.
Ο Μίμης Ανδρουλάκης είχε δεσμευτεί να ‘’μιλήσει’’ μετά 50 χρόνια. Τώρα συμπληρώνει τις λευκές σελίδες της πρόσφατης ιστορίας, με πρώτες το «Πολυτεχνείο ’73» και την «Ύβριν» Νο 8.»
Λαλιώτης: Ένα είναι σίγουρο, ότι το Πολυτεχνείο δεν έγινε από «κατοικίδιους», από εκπροσώπους του τίποτα
Πρώτη φορά μίλησε επίσης για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, διαλύοντας μύθους το ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και κεντρικός ομιλητής στην εκδήλωση Κώστας Λαλιώτης, που ήταν μέλος της συντονιστικής επιτροπής των φοιτητών του Πολυτεχνείου.
Όπως είπε, μεταξύ άλλων, ο Κώστας Λαλιώτης στην ομιλία του:
«Το Πολυτεχνείο δεν ήταν ένα, αλλά χιλιάδες. Όσοι οι νέοι μιας γενιάς. Όσα τα λεπτά των τριών ημερών. Όσες οι ημέρες μιας ολόκληρης επταετίας.
Προέκυψε μέσα από χιλιάδες αλήθειες, χιλιάδες γιατί και πώς, χιλιάδες μικρές ιστορίες και μικρές αφηγήσεις πολλών χιλιάδων ανθρώπων. Προέκυψε από τη φαντασία και την τόλμη των νέων, κυρίως φοιτητών, μαθητών και εργαζομένων, από τη δίψα τους για ζωή, για ελευθερία.
Η Μεγάλη Εξέγερση, το ορόσημο, είναι μια δημιουργία.
Μια αρμονική σύνθεση χιλιάδων μικρών γεγονότων. Χιλιάδων πράξεων αντίστασης και απελευθέρωσης, χιλιάδων επαναστάσεων με επαναστάτες με αιτία και χωρίς αιτία, όπου το καθετί έχει τους δημιουργούς του και τους πρωταγωνιστές του.
Το Πολυτεχνείο δεν έγινε από το ίδιο ύφασμα, δεν είχε ποτέ το ίδιο χρώμα.
Δεν σφύριζαν ποτέ όλοι μαζί την ίδια στιγμή τον ίδιο σκοπό και δε φώναζαν το ίδιο σύνθημα. Εκτός από μία και μόνο στιγμή, την ύστατη στιγμή.
Το Πολυτεχνείο έμοιαζε και κυρίως ήταν ένα «πολύχρωμο ύφασμα», που όλοι είχαν το δικαίωμα και την υποχρέωση να βάζουν και έβαζαν ένα διαφορετικό νήμα, ένα διαφορετικό χρώμα για να υφάνουν και να υψώσουν τη σημαία της Ελευθερίας, της Δημοκρατίας και της Ανεξαρτησίας στη χώρα μας.
Ένα είναι σίγουρο και αναμφισβήτητο γεγονός, ότι το Πολυτεχνείο δεν έγινε από «κατοικίδιους», από εκπροσώπους του τίποτα, από αντικειμενικούς παρατηρητές και δογματικούς αναλυτές.
Η εξέγερση δεν έγινε από τους πανταχού απόντες. Δεν έγινε από αφυδατωμένους και φυγόμαχους, από καιροσκόπους και χαμαιλέοντες.
Όλοι αυτοί δεν κυκλοφορούσαν τότε στους δρόμους, γιατί όλα ‘’… τα ‘σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά …’’».
Σημειώνεται, πως το βιβλίο προλόγισε ο δήμαρχος Πειραιά Γιάννης Μώραλης, ο πρόεδρος του Φιλολογικού Συλλόγου Πειραιά Στέφανος Μίλεσης και ο δημοσιογράφος των «Νέων» και συγγραφέας Δημήτρης Μανιάτης.
Παράλληλα, το «παρών» έδωσε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης, βουλευτές και στελέχη του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, όπως οι Κώστας Σκανδαλίδης και Παύλος Χρηστίδης, βουλευτές και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ όπως η Νίνα Κασιμάτη και ο Στέφανος Τζουμάκας, ο πρώην υπουργός Στέργιος Πιτσόρλας, ο αντιδήμαρχος Πειραιά Δημήτρης Καρύδης κ.α. Στην παρουσίαση παραβρέθηκε και ο περιφερειακό σύμβουλος Δημήτρης κατσικάρης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου