Ίσως γι’ αυτό κάποιοι του έφυγαν νωρίς. Συν την γενική παρατήρηση ότι «στήνει» εκλογικά το κόμμα με κριτήρια τη μεταφορά της «σέχτας» τη Βουλή. Αφήνοντας τα ψηφοδέλτια χωρίς «ψυχή», ιδεολογικά και πολιτικά.
Οι τελευταίες τοποθετήσεις του προέδρου του ΠΑΣΟΚ παραμένουν στην περιοχή του αυτοχειριασμού.
Λέγοντας ότι: «δεν παίρνουμε ίσες αποστάσεις, κάνουμε διμέτωπο, με τα κακώς κείμενα της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ» είναι σαν να σηκώνει το χέρι ο κατηγορούμενος και να λέει «ένοχος». Στην κατηγορία ότι δεν μπορεί να αποφασίσει με ποιους πρέπει να πάρει και ποιους να αφήσει.
Στην ουσία εξισώνοντας τον Μητσοτάκη με τον Τσίπρα κλείνει το μάτι στον Μητσοτάκη. Ακόμη και στην πρόταση μομφής είδε «διαγωνισμό ενόχων».
Με παράλογους ακροβατισμούς το κυβερνητικό όργιο του Μητσοτάκη – από την αντιλαϊκή πολιτική και τη διαφθορά, ως τις υποκλοπές – εξισορροπείται με την κυβέρνηση Τσίπρα. Κατά τον Ανδρουλάκη «κακοποίησε τους θεσμούς με το δημοψήφισμα των 5 εργάσιμων ημερών», τις «προσπάθειες της να ελέγξουν τους αρμούς της εξουσίας» και «όσα αποκαλύπτονται για τον κύριο Παππά, που όπως φαίνεται μοίραζε και μετοχές στα κανάλια». Ο πορτ παρόλ Οικονόμου, δεν θα το έλεγε καλύτερα.
Πολιτικοί παρατηρητές προσπαθούν να εντοπίσουν τι δεν καταλαβαίνει, όταν λέει ότι «το αμαρτωλό παρελθόν του ΣΥΡΙΖΑ, της απαξίωσης των θεσμών κατά την περίοδο διακυβέρνησης με τον Καμμένο, δεν μπορεί να γίνει συγχωροχάρτι της σημερινής θεσμικής εκτροπής του κυρίου Μητσοτάκη».
Εκ παραλλήλου, παρά την εμφανή αποτυχία του - που ανεβάζει διαρκώς το επίπεδο απογοήτευσης στο κόμμα - ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επιμένει να επιβαρύνει το προφίλ του με προσωπικός τόνους αυταρέσκειας, με έμφαση τον πρώτο ενικό.
-«Η πορεία μου ήταν όλα τα χρόνια…», «Δεν θα συμβιβαστώ…», «Δεν θα δεχθώ…», «Δεν θα επιτρέψω…», ενώ στην πράξη συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Ρωτήστε και τον Ανδρέα Λοβέρδο…
Έφτασε ως το κορυφαίο «Δεν θα μπορούσε ποτέ ο Γιώργος Παπανδρέου, ο Βαγγέλης Βενιζέλος, η αείμνηστη Φώφη Γεννηματά ή εγώ, να κάνουμε αυτά τα παιχνίδια με την ΕΥΠ και τους θεσμούς». Ο Παπανδρέου ήταν Πρωθυπουργός, ο ίδιος πώς ακριβώς του μοιάζει;
Στις υποκλοπές ρωτάει άνευρα τον Μητσοτάκη «ποιος είναι ο λόγος που με παρακολουθούσε η ΕΥΠ;». Αλλά δεν έχει υποβάλει ως τώρα μήνυση στον Πρωθυπουργό, τον Δημητριάδη και τον Κοντολέων, για να το εξηγήσουν στο δικαστήριο τους λόγους και τη νομιμότητά της «επισύνδεσής» του.
Σαν να φοβάται περισσότερο από τους ίδιους. Και δεν έχει απαντήσει ακόμη στην αποκάλυψη Βαξεβάνη, ότι αρνήθηκε στους Ευρωσοσιαλιστές να ανεβάσουν την πίεση στον Μητσοτάκη. Μυστήρια πράγματα…
Το σκάνδαλο Καϊλή τον αποδιοργανώνει. Την κάλυπτε, όταν μαζί δεν πλήρωναν την συνδρομή τους στο κόμμα, υπερηφανευόταν για την αντιπροεδρία που της έδωσε, παρ’ ότι τον καταψήφισε και δεν τη διάγραφε ως την ημέρα που την έπιασε ο εισαγγελέας - αν και υπήρχαν αιτίες και αφορμές.
Τώρα μιλάει για «αντιπάλους» που την αξιοποιούσαν «σαν Δούρειο Ίππο για να θολώσουν το τοπίο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την αρμόδια Εξεταστική Επιτροπή PEGA». Αν αυτό εννοούσε ως τώρα για «Δούρειο Ίππο» οι υπόλοιποι τι άλλο είχαν καταλάβει; Και με την ευκαιρία: πώς ακριβώς την αξιοποιούσε και ο Τσίπρας;
Θεωρεί «μετά Χριστόν προφήτες», όσους αναρωτιούνται «γιατί δεν προχώρησα στη διαγραφή της πιο πριν». Έλα ντε… Απαντάει ότι «έμαθα την εμπλοκή της» με τη σύλληψή της. Αλλά όταν η ευρωβουλευτής του, εξυμνούσε τον «φιλεργατικό» Εμίρη του Κατάρ, μέσα στο Κοινοβούλιο απλώς την… «αποδοκίμασε» και την κράτησε στη Σοσιαλιστική Ομάδα.
Θεωρεί ότι έτσι έκανε «πολιτική ουσίας και όχι παραπολιτική». Παραπολιτική οι κατηγορίες που τη βαρύνουν; Ούτε ο Δημητρακόπουλος δεν το λέει. Ο ίδιος πάντως για εξηγήσει καταφεύγει στη παραπολιτική: ισχυρίζεται τώρα πως είχε ενημερώσει τους Ευρωσοσιαλιστές ότι «δεν θα ήταν υποψήφια μαζί μας στις Ευρωεκλογές».
Δηλαδή το… 2024.
Τότε γιατί δεν πήγε στην τελευταία Σύνοδο του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος να τους το υπενθυμίσει; Και για ποιο λόγο… προειδοποίησε, όπως έχει πει, και την ίδια;
Το επιχείρημα ότι δεν ήθελε να θεωρηθεί ότι - με την απομάκρυνση της «προσπαθώ να παρέμβω στην Έκθεση της Εξεταστικής Επιτροπής PEGA, της οποίας ήταν σκιώδης εισηγήτρια…» πάσχει. Ποιον εκπροσωπούσε η Καϊλή στην Επιτροπή: το ΠΑΣΟΚ ή αυτόν του οποίου ήταν «Δούρειος Ίππος»;
Αντί να αναλάβει την ευθύνη του, προτάσσει ότι η διαγραφή της νωρίτερα θα προκαλούσε συζήτηση ότι θέλει να επηρεάσει ο ίδιος το πόρισμα της Επιτροπής. Να το επηρεάσει υπέρ ποιου; Αφού ήταν ήδη του Μητσοτάκη, μένοντας δεν το επηρέαζε υπέρ του; Ή γι’ αυτό δεν την απομάκρυνε;
Ο Ανδρουλάκης θέλει να γίνει το ΠΑΣΟΚ «ο κύριος εκφραστής των προοδευτικών πολιτών». Αλλά δεν του περνάει από το μυαλό ότι το εμποδίζει ο ίδιος όταν καταλήγει σε ευτελείς νύξεις: «Δεν ξέρω αν ο Πρόεδρος Ερντογάν προτιμά τον κ. Τσίπρα».
Ή όταν επιμένει ότι «η ιδιωτικότητα, τα δικαιώματα και οι ελευθερίες των πολιτών αφήνονται έρμαιο σε σκοτεινά πρόσωπα, που όπως μάθαμε ξεκίνησαν την εποχή ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ» και απλώς «γιγαντώθηκαν επί Νέας Δημοκρατίας…».
Τι Τσίπρας, τι Μητσοτάκης και σ’ αυτό;
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αρνείται να δεχθεί ότι το κόμμα του ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Δημοκρατική Παράταξη για να το τοποθετεί μόνο του από τη μια πλευρά και τον ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τη ΝΔ στην άλλη. Δεδομένου ότι Δημοκρατική Παράταξη δεν είχε ποτέ 10% δημοσκοπικά - ή 8% στην κάλπη με τάση μείωσης - δείχνει ότι δεν καταλαβαίνει ποιος είναι ο κεντρικός πολιτικός φορέας της και ποιοι έχουν συμπληρωματικό ρόλο.
Η εκλογική βάση της Παράταξης, έχει αποφασίσει ότι η περιγραφή του Ανδρέα Παπανδρέου «Το ΠΑΣΟΚ και οι άλλες δημοκρατικές δυνάμεις, είναι σήμερα: ο ΣΥΡΙΖΑ και οι άλλες δημοκρατικές δυνάμεις».
Ποιος θα τον πάρει στα σοβαρά όταν λέει ότι «ένα ποτάμι σύγχρονων προοδευτικών ιδεών», θα στείλει τη ΝΔ στην αντιπολίτευση και θα δημιουργήσει προοδευτική κυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ πρωταγωνιστή;
Πρωταγωνιστή πώς; Με το ΠΑΣΟΚ πρώτο κόμμα και τον ίδιο… Πρωθυπουργό; Μόνο που από τα δεδομένα άλλο προκύπτει: ή θα υπάρξει προοδευτική κυβέρνηση με πρωταγωνιστή τον ΣΥΡΙΖΑ και Πρωθυπουργό τον Τσίπρα ή δεν θα υπάρξει.
Ή μήπως αυτό προσπαθεί να προεξοφλήσει, προετοιμαζόμενος να σπεύσει σε κυβέρνηση με τον Μητσοτάκη; «Για να μην αφήσει τη χώρα ακυβέρνητη» όπως λέει και ο Βενιζέλος - που προσπαθεί πάλι να πάρει το τιμόνι του παραπαίοντος σκάφους στα χέρια του…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου