Ποιος το λέει; Οι « ερωτηθέντες» από τις εταιρίες δημοσκοπήσεων. Ένα πράγμα μυστήριο: ή δεν παρακολουθούν τι γίνεται γύρω τους, ή πάσχουν από μαζοχιστικά σύνδρομα: όσο χειρότερη αποδεικνύεται η κυβέρνηση τόσο τη λατρεύουν. Δώσε πόνο.
Με τον νέο χρόνο, τις νέες παρακολουθήσεις, τις νέες … τιμές στα σούπερ μάρκετ, ουδέν νεώτερο από το δημοσκοπικό μέτωπο: οι εκλογικές προτιμήσεις της κοινής γνώμης δεν αλλάζουν-τουλάχιστον σε ότι αφορά τους «ερωτηθέντες». Ψιλοδιαφορές από τις περσινές…
Οι «φωτογραφίες της στιγμής», έχουν γίνει φωτοτυπίες: η μια αντιγράφει την άλλη, από χρόνο σε χρόνο- και από εταιρία σε εταιρία.
Ο Μητσοτάκης παραμένει κραταιός και τροπαιούχος, ο Τσίπρας είναι καταδικασμένος δεύτερος, ο Ανδρουλάκης κομπάρσος και οι υπόλοιποι λίγο πάνω λίγο κάτω, από την είσοδο στη Βουλή.
Άλλο παράδοξο: οι «ερωτηθέντες», στις ίδιες δημοσκοπήσεις, λένε ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά, ότι είναι απογοητευμένοι από την κυβέρνηση, ότι τους τσακίζει η ακρίβεια, ότι βλέπουν σκοτεινό το μέλλον τους, ότι ο Άδωνις του κοροϊδεύει με το «καλάθι» του, ότι οι Ευρωπαίοι μας δείχνουν με το δάκτυλο, ότι ο Μητσοτάκης ήξερε για τις υποκλοπές και άλλα παρεμφερή.
Αλλά εμφανίζονται πρόθυμοι να τον ξαναψηφίσουν ως Λωτοφάγοι.
«Τη μια μονότονη δημοσκόπηση άλλη μονότονη, απαράλλαχτη ακολουθεί» για να μεταφράσουμε τον Καβάφη.
Το εκλογικό σώμα μαρμάρωσε και οι προτιμήσεις του δεν μεταβάλλονται ο κόσμος να γυρίσει ανάποδα, και να μην μείνει κανείς χωρίς τον κοριό του. Όλα τριγύρω αλλάζουνε, άλλα δημοσκοπικά όλα τα ίδια μένουν.
Όπως το εκλογικό σώμα που ψήφισε τον Μητσοτάκη των πολλών υποσχέσεων, Εμφανίζεται– αν πιστέψουμε τους «ερωτηθέντες» διατεθειμένο να τον ξαναψηφίσει.
Τον Μητσοτάκη των νεκρών της πανδημίας, της ακρίβειας, της αδιαφάνειας, της διαφθοράς, των υποκλοπών, της ΙΧ εξωτερικής πολιτικής, της οικογενειοκρατίας, της θεσμικής εκτροπής του διεθνούς διασυρμού, της πολιτικής απομόνωσης εντός και εκτός της χώρας.
Ότι και αν διαπράξει αυτή η κυβέρνηση, όσο καταστροφικό και αν είναι, όσο και να κλέβουν, όσα και αν διαφθείρονται οι βουλευτές τους, όσο και αν προκαλούν με την αλαζονεία τους, οι πολίτες δεν ενοχλούνται. Έτσι λένε οι «ερωτηθέντες». Μητσοτάκης και ξερό ψωμί.
Δεν υπάρχουν κοψοχέρηδες, δεν μετάνιωσε κανείς για την ψήφο που έδωσε στο σύστημα Μητσοτάκη για πλουτίζουν οι λίγοι και να δεινοπαθούν οι πολλοί, να εκποιείται η δημόσια περιουσία, να διαλύεται η κοινωνική πρόνοια, η δημόσια εκπαίδευση, το ΕΣΥ, η Δικαιοσύνη, οι θεσμοί. «Δεν πάει να χτυπιούνται όλοι…» που θα έλεγε και ο Άδωνις .
Στο απέναντι μπαλκόνι ο ΣΥΡΙΖΑ, ως αξιωματική αντιπολίτευση, αντί αναζητήσει τον κομπογιαννιτισμό, να αξιώσει την εφαρμογή του νόμου, να κάνει φύλλο και φτερό την εταιρική δραστηριότητα των δημοσκόπων σε ότι αφορά τη σχέση τους με το κράτος, πανηγυρίζει, ανοήτως, ότι «κλείνει η ψαλίδα».
Ούτε τους περνάει από το μυαλό ότι η ψαλίδα θα ξανανοίξει όταν ο Μητσοτάκης πλακώσει τις παροχές με δανεικά, όταν «φέρει τα Μάρμαρα», έστω δανεικά, όταν κάνει τον, επίσης δανεικό Καλογρίτσα, τον πιο αξιόπιστο άνθρωπο στη χώρα.
Οι «πίττες« και οι «κολώνες « που διαμορφώνουν οι απαντήσεις των «δειγμάτων» μοιάζουν βγαλμένες από κονσέρβα που μένει αναλλοίωτη. Σαν να έχουν κλείσει σε ένα δωμάτιο να συγκεκριμένο είδος ψηφοφόρων, που δεν βλέπουν, δεν ακούνε, δεν ενημερώνονται, δεν συναισθάνονται.
Οι απαντήσεις που δίνουν είναι πλέον το μόνο προεκλογικό εργαλείο του Νεομητσοτακισμού.
Άλλα ο ΣΥΡΙΖΑ κοιμάται. Ο αρμόδιος Τομέας του είναι υποστελεχωμένος και ο φιλότιμος Μάριος Κάτσης, δεν μπορεί να κάνει πολλά πράγματα.
Από τους τρεις κομματικές φίρμες που έχουν βαρύνοντα ρόλο, ως κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι σιωπή.
Ο Τσακαλώτος και ο Σκουρλέτης, δεν δείχνουν να πολυενδιαφέρονται. Ο Ραγκούσης-που ως ΠΑΣΟΚ φερμένος ξέρει από αυτά- ενοχλείται όταν του μιλούν για την αδράνειά του, επί του θέματος. Δηλώνει «αναρμόδιος»- σαν να είναι δημόσιος υπάλληλος- και τον βλάπτει έναντι των ψηφοφόρων να συνδέεται το όνομά του.
Στην πραγματικότητα όμως η άρνηση να εμπλακεί είναι δειγματοληπτική: κάποιοι στο ΣΥΡΙΖΑ προτιμούν να τα έχουν καλά με τις εταιρίες , παρά με το μέλλον του κόμματός τους.
Εν το μεταξύ το κλίμα επικράτησης του Μητσοτάκη διαμορφώνεται και οι πνιγμένοι υπουργοί πιάνονται από τις «αναγωγές επί των εγκύρων» τους.
Οι δημοσκόποι κάνουν απλώς τη δουλειά τους. Όπως μπορούν, όπως ξέρουν και όπως προκρίνουν. Επιχειρήσεις είναι…
Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κάνει τη δική του, για την προστασία της κοινής γνώμης.
Δεν ρωτάει πού βρίσκονται αποθηκευμένα τα ερωτηματολόγια και ποια δημόσια Αρχή ελέγχει , αν συμπληρώνονται κατά τη μέθοδο που αναφέρεται. Δεν ρωτάει αν ο δημοσκόπος έχει πάρει λεφτά από το κράτος για άλλες δουλειές, ούτε ζητάει ασυμβίβαστα. Ψιλά γράμματα.
Στο εντυπωσιακό βιβλίο του «Προπαγάνδα και Παραπληροφόρηση» -εκδόσεις «Τόπος»- ο δημοσιογράφος Άρης Χατζηστεφάνου, αφιερώνει πολλές σελίδες παρουσιάζοντας την πλαστικότητά της δημοσκοπικής μεθοδολογίας, για προκαθορισμένα «ευρήματα» με χειραγώγηση των « ερωτώμενων».
Στην πραγματικότητα δίνει στον ΣΥΡΙΖΑ ένα εργαλείο που δεν αξιοποίησε ποτέ: να ξαναπαρουσιάσει τις δημοσκοπήσεις, αναλύοντας το ίδιο το περιεχόμενό τους και την διαδικασία διαμόρφωσής τους- αρχής γενομένης από τη σύνταξη των ερωτηματολογίων.
Αν κάποιος εξηγήσει στην Κουμουνδούρου τα «μυστικά του βάλτου», ίσως συνειδητοποιήσουν ότι οι δημοσκοπήσεις δεν θα αλλάξουν ως τις εκλογές.
Έτσι ίσως αποφύγει να γίνει το πρώτο κόμμα στη μεταπολιτευτική ιστορία που θα χάσει τις εκλογές, από αυτοεκπληρούμενες προφητείες. Γιατί δεν κατάλαβε καλά το -κακόγουστο - ανέκδοτο, για την κυρία που άργησε να πληροφορηθεί τι έκαναν οι άλλες…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου